Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης αναφέρθηκε στους «Άγαμους Θύται» και στην περιπέτεια υγείας του Δημήτρη Σταρόβα, χαρακτηρίζοντας το περιστατικό ως «σωτήριο» για τον καλλιτέχνη, καθώς ο ίδιος δεν φρόντιζε την υγεία του και ήταν «παρατημένος».
Ο ηθοποιός ήταν καλεσμένος στο «Καλημέρα είπαμε;» την Κυριακή 3 Νοεμβρίου και μοιράστηκε μερικές λεπτομέρειες για την κατάσταση υγείας του φίλου και συνεργάτη του μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη τον Μάιο.
Χαρακτηριστικά, δήλωσε: «Καλά είναι, μια χαρά, είναι αισιόδοξος, δυνατός, τη γλίτωσε φτηνά. Τον έσωσε νομίζω αυτή η ιστορία. Ακόμα δεν του έχω πει “στα έλεγα”. Του έλεγα “πήγαινε στον γιατρό να πάρεις ένα χάπι”. Αλλά είναι αμετακίνητος και γι’ αυτό έπαθε όλη αυτή τη ζημιά. Είχε μια μαρμαρρυγή, που είναι μια συνηθισμένη διαταραχή, αν έπαιρνε ένα χάπι δεν θα πάθαινε εγκεφαλικό. Όλοι λέγανε για τα κιλά, αυτά ντάξει επηρεάζουν, αλλά δεν ήταν η αιτία αυτή».
Επίσης, εκμυστηρεύτηκε ότι το μόνο θέμα παραμένει στην ομιλία του, η οποία ολοένα και βελτιώνεται: «Αλλά είναι πολύ δυνατός. Ευτυχώς δεν έχει τίποτα άλλο, πέρα από τον λόγο που τον δουλεύει και είναι θέμα χρόνου να επανέλθει 100%. Στην κιθάρα δυσκολεύτηκε λίγο στην αρχή, μάλλον τρομοκρατήθηκε λίγο, αλλά παραμένει μεγάλη παιχτούρα».
Σε ερώτηση της Ζωής Κρονάκη για το αν ήταν «καμπανάκι» για τον Δημήτρη Σταρόβα αυτό το περιστατικό υγείας, ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης απάντησε: «Βέβαια ήταν “καμπανάκι”, σωτηρία ήταν. Εγώ του είπα ότι τον έσωσε. Ήταν παρατημένος».
«Ο Σταρόβας δεν ενδιαφερόταν με τίποτα», υπογράμμισε έπειτα.
Σε άλλο σημείο, μίλησε για τους «Άγαμους Θύται»: «Με τους Άγαμους Θύται κλείσαμε φέτος τα 34 χρόνια».
Και πρόσθεσε: «Το καστ, που το κάνω εγώ, επέλεξα παιδιά, τα οποία με εκπλήσσουν. Συγκινούμαι, αγαπώ πολύ τους ηθοποιούς και τους τραγουδιστές. Οι νέοι πάντα με εντυπωσιάζουν, γίνομαι πιο αισιόδοξος, νομίζω ότι από αυτή τη συνεργασία με τους νέους ανθρώπους παίρνουμε και εμείς λίγη ζωή. Ειδικά στους Άγαμους που είμαστε 34 χρόνια, είναι 3η ή 4η γενιά, αναλόγως πώς θα ορίσουμε τη γενιά. Δηλαδή κλείνει ένας κύκλος, κάποιοι παραμένουμε, αλλά χρειάζεστε και νέο αίμα. Σκέψου η τελευταία γενιά πια μεγάλωσε. Έλεγα στον Πυγμαλίωνα και τον Χρυσοστόμου “είστε μεγάλοι πια, πρέπει να πάτε πίσω”».
