“Οι άνθρωποι θεωρούν ότι είμαι φωτογράφος – δεν είμαι” ανέφερε ο JR. “Η φωτογραφία είναι απλά ένα μέσο. Το pasting είναι η τέχνη και τέχνη είναι η διαδικασία να δημιουργείς μαζί με ανθρώπους”.
Ο Γάλλος καλλιτέχνης με καταγωγή από την Τυνησία βρίσκεται στο Μουσείο Brooklyn στη Νέα Υόρκη ενόψει της μεγάλης έκθεσης “Chronicles”, η οποία μελετά το πλήρες έργο του για πρώτη φορά στην Αμερική. Ακριβώς όπως απορρίπτει την ετικέτα του φωτογράφου, δεν του αρέσει ιδιαίτερα η κατηγοριοποίησή του ως street artist (καλλιτέχνης του δρόμου), αν και ξεκίνησε με την κουλτούρα του γκράφιτι στο Παρίσι και έγινε γνωστός για τα έργα wheatpasting (εκτύπωση φωτογραφιών σε χαρτί και επικόλλησή τους σε τοίχους) αρχικά, παράνομα.
Δεν έχει σημασία αν είμαι καλός ή κακός φωτογράφος. Είναι σημαντικό όπως η διαδικασία παρασκευής της κόλλας ή της εκτύπωσης. Η τέχνη είναι να χρησιμοποιώ το πορτρέτο στον τοίχο. Εκεί θα συνδεθούν τα πάντα. Εάν όχι, θα είναι μόνο ένα πορτρέτο, δήλωσε στο WWD.
Ήταν έφηβος όταν πήρε την ασπρόμαυρη φωτογραφία του φίλου του, Ladj Ly, που κρατούσε μια βιντεοκάμερα σαν όπλο παρατεταμένη προς το Παρίσι και την κόλλησε σε ένα κτίριο στη γειτονιά τους. Ένα χρόνο αργότερα, η τοιχογραφία κατέληξε στην πρώτη σελίδα των New York Times σε ρεπορτάζ για τις ταραχές του 2005 στη συνοικία Les Bosquets του Clichy-sous-Bois έξω από το Παρίσι.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ο JR έχει επεκτείνει το νόημα της δημόσιας τέχνης μέσω των φιλόδοξων σχεδίων του, που προβάλλουν ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Βίντεο, τοιχογραφίες, φωτογραφίες, ταινίες, διοράματα και αρχειακό υλικό παρουσιάζονται στην έκθεση “ JR: Chronicles” για τον καλλιτέχνη, ο οποίος συνδέει φωτογραφία, κοινωνική εμπλοκή και τέχνη του δρόμου. Ο JR συνεργάζεται με κοινότητες, δημιουργεί πορτραίτα, τα αναπαράγει σε μνημειώδη κλίμακα και με την τεχνική wheat pasting τα παρουσιάζει σε δημόσιους χώρους.
