Ο αθλητισμός και ο χορός είναι αγαπημένες μορφές έκφρασης και εκτόνωσης των παιδιών αλλά και ένα μέσο για να ξορκίσουν τη δύσκολη πραγματικότητα που βιώνουν. Ταινίες που πραγματεύονται την καθημερινότητα παιδιών σε διάφορα μέρη του πλανήτη που μαθαίνουν να τολμούν ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες και τα στερεότυπα, φιλοξενεί ανάμεσα σ’ ένα πλούσιο πρόγραμμα το 3ο Παιδικό και Εφηβικό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας .
Προσαρμοσμένη στα δεδομένα της εποχής, η φετινή διοργάνωση θα διεξαχθεί online και δωρεάν μέσα από το site της στην ειδικά διαμορφωμένη πλατφόρμα https://watch.athicff.com/ από τις 14 έως τις 22 Νοεμβρίου.
Η Διευθύντρια του Φεστιβάλ, Καλλιόπη Χαραλάμπους μιλά στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τις προκλήσεις της φετινής διοργάνωσης, που παρά τον ψηφιακό περιορισμό απλώνει τις προβολές της όχι μόνο στην Αθήνα αλλά σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο. «Η φετινή χρονιά είναι γεμάτη προκλήσεις και δυσκολίες για όλους. Διανύουμε μια ιδιαίτερη περίοδο και όλοι καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε μία νέα πραγματικότητα και να κάνουμε το προσωπικό μας reset, την προσωπική μας επανεκκίνηση. Το Φεστιβάλ προσαρμόζεται στις ανάγκες αλλά και στις νέες συνθήκες και φροντίζουμε σαν ομάδα να κοιτάμε τα θετικά μια ψηφιακής διοργάνωσης που είναι κυρίως η δυνατότητα παρουσίας μας σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο. Θα μπορέσουμε να μοιραστούμε το πρόγραμμά μας με περισσότερα παιδιά και τις οικογένειές τους.
Σχεδιάζοντας το πρόγραμμα του Φεστιβάλ, γνωρίζαμε ότι θα το “παραδώσουμε” στο κοινό μέσω μιας ψηφιακής πλατφόρμας και από κει και πέρα τίποτα δεν θα ήταν πια στο χέρι μας. Το κοινό θα μπορεί να δει τις ταινίες σε τάμπλετ, στην τηλεόραση, σε προτζέκτορα, ή ακόμα και σε κινητό! Ήταν μεγάλος γρίφος για μας πώς το πρόγραμμα και η επιλογή των ταινιών θα βγάζουν νόημα κάτω από όλες αυτές τις συνθήκες που δεν ευνοούν τη συγκέντρωση».
Μέσα από πρωτότυπες και βραβευμένες ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, μικρού και μεγάλου μήκους, το Φεστιβάλ παρουσιάζει ένα διευρυμένο πρόγραμμα για κάθε οικογένεια, εμπλουτισμένο με νέες θεματικές που απευθύνονται σε παιδιά από 2 ετών έως και την εφηβεία, αλλά και σε γονείς που θέλουν να θυμηθούν τη δική τους παιδική ηλικία.
Νεανικός ακτιβισμός και περιβαλλοντική κρίση
Φέτος ένα μέρος του προγράμματος είναι αφιερωμένο στη σχέση των παιδιών με το περιβάλλον. «Σε αυτή την ενότητα υπάρχει κάτι για όλες τις ηλικίες. Μπορεί κανείς να δει ταινίες για τον νεανικό ακτιβισμό για το περιβάλλον – (“Θέλουμε το Μέλλον μας!”, “Μικροπλαστικά Παντού”) – μικρού μήκους για μικρότερα παιδιά που περιγράφουν με εύληπτο τρόπο το ζήτημα της περιβαλλοντικής κρίσης – (“Carpe Diem”, “Selfish”, “Εδέμ”, “Το Φίλτρο”) – και ταινίες που δοξάζουν την ομορφιά και το μεγαλείο της φύσης – (“Η Λίμνη του Χειμώνα”, “Στα Άδυτα του Κόσμου”).
Εγκαινιάζουμε επίσης μια ενότητα με οικογενειακές ταινίες για μεγάλα γεγονότα του 20ου αιώνα – (“Το Πέρασμα”, “Φρίτζι: Μια Επαναστατική Ιστορία” και “When Hitler Stole Pink Rabbit”). Μάλιστα, το “When Hitler Stole Pink Rabbit” της βραβευμένης με Όσκαρ Καρολίνε Λινκ είναι μια ταινία που επιλέξαμε σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και για Νέους και το Cinedoc Kids θέλοντας να περάσουμε ένα μήνυμα ενότητας και αλληλεγγύης σε αυτή την ιδιαίτερη χρονική στιγμή.
Οι ταινίες τρόμου για εφήβους είναι ακόμα κάτι καινούργιο που θα δούμε φέτος στο Φεστιβάλ, θέλοντας να ξορκίσουμε το διάχυτο συλλογικό φόβο της εποχής που ζούμε» σημειώνει η διευθύντρια του Φεστιβάλ.
Κορίτσια και αγόρια εν δράσει
Στο πρόγραμμα συναντάμε και ταινίες που δείχνουν πώς τα παιδιά ξεπερνούν αντιξοότητες μέσα από τον αθλητισμό και τον χορό. Στην ενότητα «Κορίτσια και σκέιτ» παρουσιάζεται η βραβευμένη με Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους «Μαθαίνοντας Σκέιτ σε Εμπόλεμη Ζώνη (Όταν Είσαι Κορίτσι)» της Κάρολ Ντίσινγκερ, στην οποία καταγράφονται οι προσπάθειες της ΜΚΟ Skateistan να διδάξει σκέιτ σε κορίτσια από φτωχές γειτονιές στο Αφγανιστάν.
Στην ενότητα «Κρυφά ταλέντα» οι θεατές συναντούν το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «Ο Ρυθμός της Ζωής» της Τζούλια Τζανς το οποίο τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο φεστιβάλ της Tribeca και παρακολουθούν έναν πατέρα που χρησιμοποιεί αφρικανικούς ηλεκτρονικούς ρυθμούς για να κινητοποιήσει τα παιδιά σε μια φτωχή πόλη της Ν. Αφρικής ώστε να βρουν τις «υπερδυνάμεις» τους.
Στην «Μπαλαρίνα» του Τζακ Γουαϊνμίλερ, η 8χρονη κόρη μιας καθηγήτριας μπαλέτου χορεύει στο ρυθμό της καρδιάς της, κι ας διαφέρει από τη μαμά της. Ενώ, στην «Επιστολή» του Ντιέγκο Μπαράζα, παρακολουθούμε την αληθινή ιστορία του 11χρονου Αντρέ και της έμπνευσής του να ακολουθήσει καριέρα στο μπαλέτο σε μια αφηγηματική χορογραφία-μονοπλάνο.
«Τα Πόδια του Μαραντόνα» του Φιράς Κουρί είναι ένα γλυκό hommage στο Μουντιάλ του 1990 καθώς δυο αγόρια από την Παλαιστίνη αναζητούν το τελευταίο αυτοκόλλητο που τους λείπει για να συμπληρώσουν το άλμπουμ τους και να κερδίσουν μια δωρεάν παιχνιδομηχανή Atari. Στο ντοκιμαντέρ «Koυσάσα» του Σέιν Βερμότεν ακολουθούμε τους Kusasa Stars που ξεκινούν από μια παραγκούπολη 15.000 κατοίκων στο Γκρένταλ της Νοτίου Αφρικής και φτάνουν να διαγωνίζονται ενάντια σε όλα τα εμπόδια στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων Gothia Cup που πραγματοποιείται στην Σουηδία.
«Η πρώτη μέρα στο σχολείο, οι σχέσεις με τους φίλους, τους γονείς, τα αδέρφια, ο χορός, τα σπορ είναι στο κέντρο της ζωής των παιδιών είτε ζουν στην Αφρική, την Ευρώπη ή την Ασία. Επιλέγοντας ταινίες που πραγματεύονται την καθημερινότητα των παιδιών σε διάφορα μέρη του πλανήτη, οι μικροί μας θεατές ταξιδεύουν σε όλες αυτές τις χώρες και ταυτίζονται με τις ιστορίες και περιπέτειες των ηρώων.
Τα ταξίδια μας συστήνουν άλλα μέρη, γλώσσες, πολιτισμούς αλλά και διαφορετικές συνθήκες ζωής. Για παράδειγμα στην ταινία “Κουσάσα”, παρακολουθούμε μια ποδοσφαιρική ομάδα διαφορετική από τις άλλες. Οι μικροί ποδοσφαιριστές είναι παιδιά μιας παραγκούπολης που καταφέρνουν να διαγωνιστούν στο μεγαλύτερο νεανικό τουρνουά ποδοσφαίρου. Παρά τις αντιξοότητες της καθημερινότητάς τους, μέσα από τον αθλητισμό το αδύνατο γίνεται δυνατό. Υπάρχουν αρκετές ταινίες στο πρόγραμμά μας που περνάνε ένα μήνυμα αισιοδοξίας, δύναμης, εγκαρτέρησης, πάλης κόντρα στα στερεότυπα – (“Η επιστολή”, “Μαξ”, “Τζαμίλα”)» αναφέρει η Καλλιόπη Χαραλάμπους.
Σημειώνεται πως μέρος του Φεστιβάλ (31 ταινίες μικρού μήκους) θα είναι προσβάσιμο σε άτομα με δυσκολία στην κατανόηση, αυτισμό και νοητική αναπηρία. Επίσης, με ένα πλούσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα το Φεστιβάλ παραμένει και φέτος κοντά στα σχολεία διευρύνοντας την παρουσία του και στα σχολεία ειδικής αγωγής. Μέσα από το site της διοργάνωσης η εκπαιδευτική κοινότητα μπορεί να παρακολουθήσει ταινίες και να λάβει συνοδευτικό υλικό που έχει επιμεληθεί ομάδα εκπαιδευτικών και παιδοψυχολόγων.
Νάντια Μπακοπούλου
