Η Μαίρη Ραζή έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα On Time και τη Σίσσυ Μενεγάτου. Η γνωστή ηθοποιός μίλησε και για το ρατσισμό που βίωσε όταν ήρθε από την Κωνσταντινούπολη στην Ελλάδα.
Ένιωσες στα 15 σου χρόνια, που ήρθες από την Τουρκία στην Ελλάδα, ρατσισμό;
Βέβαια. Το ρωτάς; Πολύ. Ακόμα και στο θέατρο όταν βγήκα το ένιωσα αυτό. Μου έλεγαν κάποιοι «άντε από ‘δω, ξέρουμε τι είναι οι Πολίτισσες». Τα άκουγα, αλλά δεν έδινα σημασία. Αναπτύσσαμε μηχανισμούς και δεν τα ακούγαμε. Ξέρεις τι είναι στην Ελλάδα να σε φωνάζουν τουρκόσπορο; Δυστυχώς έτσι ήταν τα πράγματα. Κι εμείς έπρεπε να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε.
Όταν πήγα στη δραματική σχολή έκανα με τον Νίκο Παπακωνσταντίνου ορθοφωνία για να μη φαίνεται. Κι έτσι ποτέ δεν έλεγα ότι είμαι από την Κωνσταντινούπολη. Το έκρυβα. Μετά από χρόνια ανακάλυψαν τα ΜΜΕ και ο κόσμος ότι είμαι από την Κωνσταντινούπολη. Τα τελευταία χρόνια το είπα. Από τότε που έπαιξα με την αγαπημένη μου φίλη Κάρμεν Ρουγγέρη στο «Η ώρα η καλή», εκεί πια μαλάκωσε η ψυχή μου και είδα τη θετική πλευρά αυτών των ανθρώπων. Κι αυτό το οφείλω στον Πάνο Αμαραντίδη που μου έγραψε έναν τόσο ωραίο ρόλο.
Ήμουν πολύ σκληρή. Να σκεφτείς ότι τον πρώτο καιρό που είχα βγει στο θέατρο και μου έπαιρναν συνέντευξη απαγόρευα να με ρωτήσουν ή να μου μιλήσουν για την Κωνσταντινούπολη, γιατί έκλαιγα. Αυτό ακόμα και τώρα έχω πολύ μεγάλη δυσκολία να το ξεπεράσω. Δηλαδή δεν βλέπω τούρκικα σίριαλ, είναι σαν να μην έχω περάσει από ‘κει. Δεν θέλω να θυμάμαι γιατί στεναχωριέμαι.
Είναι σαν να υπάρχει μια μεγάλη πληγή η οποία δεν κλείνει;
Όχι σαν να υπάρχει. Σίγουρα υπάρχει μεγάλη πληγή που δεν κλείνει. Με δυσκολεύει πολύ, ακόμα και τώρα.
Δείτε επίσης: Η Χάναν Ίσσα ανακηρύχθηκε η πρώτη μουσουλμάνα εθνική ποιήτρια της Ουαλίας
