Από τον Γιάννη Καντέα-Παπαδόπουλο
Λίγες ώρες μετά την πρεμιέρα στο 69o Φεστιβάλ Βερολίνου, ο Ιταλός σκηνοθέτης του τηλεοπτικού «Γόμορρα» Κλαούντιο Τζιοβανέζι άνοιξε τα χαρτιά του για τη νέα γκανγκστερική του ταινία με τίτλο «Η Μεγάλη Νύχτα της Νάπολης», η οποία μάλιστα απέσπασε βραβείο σεναρίου στην Berlinale.
Πόσο πιστός στην πραγματικότητα είναι ο κόσμος της ταινίας;
Δεν είναι εύκολο να απαντήσω, όμως μπορώ να πω ότι η ταινία είναι εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα χωρίς βέβαια να πρόκειται για μια πιστή αναπαράσταση. Δε μας ενδιέφερε να γυρίσουμε μια δημοσιογραφικού τύπου ταινία.
Πώς καταλήξατε στους συγκεκριμένους ηθοποιούς;
Η διαδικασία του κάστινγκ διήρκεσε έξι μήνες, είδαμε 4.000 παιδιά, αλλά δεν ακολουθήσαμε τις συνηθισμένες πρακτικές ανεύρεσης ηθοποιών. Αντί να περιμένουμε να έρθουν εκείνοι σε εμάς, αποφασίσαμε να αναζητήσουμε στις γειτονιές, στα μπαρ, στα γήπεδα, οποιονδήποτε θα μπορούσε να ταιριάζει στο στιλ των ηρώων που είχαμε στην ταινία. Επιπλέον ψάχναμε για ανθρώπους που ανέδυαν μια αθωότητα, διατηρούσαν κάποια επαφή με τον κόσμο του εγκλήματος και ταυτόχρονα είχαν ένα έμφυτο ταλέντο στην υποκριτική.
Είναι ρίσκο όμως να δουλεύετε μόνο με ερασιτέχνες…
Ναι, αλλά και μια σπουδαία ευκαιρία, διότι έτσι φέρνουμε κόσμο στην ταινία που έχει ζήσει όσα εμείς δείχνουμε, και προσφέρουν περισσότερο ένταση και ειλικρίνεια σε αυτό που εν τέλει φτιάξαμε.
Συνεργάζεστε ξανά με τον Ρομπέρτο Σαβιάνο μετά την τηλεοπτική βερσιόν του «Γόμορρα». Πώς θα συγκρίνατε μεταξύ τους τις δύο δουλειές;
Αυτήν τη φορά είχαμε θέσει ως κοινό σημείο εκκίνησης την απόφαση να κάνουμε κάτι τελείως διαφορετικό από το «Γόμορρα». Ο λόγος ήταν πως η σειρά άνηκε στο είδος των νουάρ και ακολουθούσε πιστά τους κανόνες του. Με τη «Νύχτα» δε θέλαμε να κάνουμε άλλη μια ταινία για το οργανωμένο έγκλημα, αλλά να αφηγηθούμε μια ιστορία ενηλικίωσης. Να τονίσουμε την αφέλεια των νέων ανθρώπων σε σχέση με την παρανομία και την άγνοιά τους για τις συνέπειες των αποφάσεών τους.
Πόσο δύσκολο είναι να συνεργάζεστε με κάποιον όπως ο Σαβιάνο, ο οποίος τελεί υπό αστυνομική προστασία;
Όπως φαντάζεστε αυτό δημιουργούσε αρκετές επιπλοκές στη δουλειά μας. Το πρώτο σκέλος της προετοιμασίας έγινε στη Νέα Υόρκη, όπου μένει ο Σαβιάνο κατά καιρούς και μετά γύρισα στη Νάπολη, όπου συνέχισα τη συγγραφή του σεναρίου με τον Μαουρίτσιο Μπραούτσι.
Σας ανησύχησε το ενδεχόμενο ο τρόπος που απεικονίζετε τους γκάνγκστερ να ωραιοποιεί την πραγματικότητα;
Αυτή είναι μια ερώτηση που μου γίνεται συνέχεια στην Ιταλία, έτσι είμαι ήδη προετοιμασμένος να απαντήσω! (γέλια) Αρχικά θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως ουδέποτε ήταν πρόθεσή μου να ωραιοποιώ αυτές τις καταστάσεις. Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι να αναδείξω τις ριζικές αλλαγές που βιώνουν τα παιδιά στην ταινία εξαιτίας της επιλογής τους να ακολουθήσουν τη ζωή της παρανομίας. Ας μην ξεχνάμε επίσης πως άπαξ και επιλέξεις αυτήν τη μεριά δεν έχεις τρόπο διαφυγής, είναι αδύνατο να σωθείς. Επομένως ο στόχος μου ήταν να εμβαθύνω στο ψυχισμό αυτών των ηρώων καθώς συνειδητοποιούν πού ακριβώς έχουν μπλέξει.
Την ίδια στιγμή, θα ήθελα να υπογραμμίσω πως φαινόμενα σαν αυτά της ταινίας συμβαίνουν σε μέρη του κόσμου όπου το κράτος είναι ανύπαρκτο. Δεν υπάρχουν υποδομές, η ανεργία είναι στα ύψη και πρέπει μόνος να σκαρφιστείς έναν τρόπο να επιζήσεις. Όταν λοιπόν σου παρουσιαστεί το δίλημμα είτε να πιάσεις μια κακοπληρωμένη, απαιτητική δουλειά είτε να πουλήσεις ναρκωτικά, σε περιοχές δίχως πρόνοια και κρατική παρουσία, η απάντηση κάποιες φορές δεν είναι και τόσο δύσκολη.
ΠΗΓΗ: ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ
