Ένα πλούσιο πρόγραμμα με ταινίες από και για όλο τον κόσμο, διαγωνιστικά τμήματα, πανοράματα και αφιερώματα, ευφάνταστες συνεργασίες, πρωτότυπα εκπαιδευτικά προγράμματα για μικρούς και μεγάλους, εκθέσεις αλλά και πάρτι, παρουσιάζει το Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων-Animasyros, για 12η χρονιά, από τις 18 έως και τις 22 Σεπτεμβρίου σε επιλεγμένα μέρη της Σύρου, προσφέροντας στο κοινό τη δυνατότητα να γνωρίσει και να ταξιδέψει στον συναρπαστικό κόσμο του animation.
Ο Βασίλης Καραμητσάνης, ένας από τους συνιδρυτές και πρόεδρος του «Animasyros», μίλησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για την ιστορία του θεσμού, το μυστικό της επιτυχίας του, τις εκδηλώσεις που ξεχωρίζουν στη φετινή διοργάνωση και τις προσδοκίες του για το μέλλον του φεστιβάλ.
Ερ.: Το Animasyros ξεκίνησε πριν 12 χρόνια σαν ένα μικρό εθελοντικό φεστιβάλ και σήμερα είναι ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου στο είδος του. Πώς φτάσατε σε αυτό το σημείο;
Απ.: Στην πραγματικότητα είναι ένα ταξίδι με πολλά πάνω και πολλά κάτω. Όταν ξεκινήσαμε, η χώρα έμπαινε στην κρίση και αυτό σήμαινε λιγότερα χρήματα και πολλές δυσκολίες. Όμως από την αρχή είχαμε μακρόπνοο όραμα. Προσπαθήσαμε να είμαστε ορθολογιστές και να προσαρμόσουμε τις ανάγκες μας στις χρηματοδοτικές δυνατότητες που είχε ο οπτικοακουστικός κλάδος εν μέσω κρίσης. Το βασίσαμε σε μία ομάδα και νομίζω ότι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της διοργάνωσης που μας βοήθησε πολύ είναι το ίδιο το νησί της Σύρου. Όταν λες «Animasyros» αμέσως υποδηλώνεις και το νησί από το οποίο προέρχεται και στο οποίο διοργανώνεται αυτό το φεστιβάλ.
Ερ.: Εσείς πού θεωρείτε ότι οφείλεται η επιτυχία του;
Απ.: Όταν είναι κάτι δικό σου και είναι το «παιδί» σου, όπως είναι για μένα και την Μαρία Ανεστοπούλου το Animasyros που είμαστε συνιδρυτές του φεστιβάλ, και το βλέπεις με μικρά βήματα να μεγαλώνει, δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις την επιτυχία. Αυτό που σίγουρα πια μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε είναι την απήχηση που έχει και το ενδιαφέρον που προκαλεί στο κοινό αλλά και στους δημιουργούς. Θεωρώ ότι αυτό που συνέβαλε στην επιτυχία του, είναι ότι παρακολουθήσαμε τη ραγδαία εξέλιξη του παγκόσμιου animation αλλά και την ανάπτυξη των ελληνικών κινουμένων σχεδίων με πολύ μεγάλη ευλάβεια και με πολύ μεγάλο σεβασμό στην αξία του δημιουργού. Αυτός ήταν ο βασικός μας γνώμονας από την αρχή μέχρι το τέλος για όποια δράση κάναμε. Παράλληλα, προσπαθήσαμε να εμβαθύνουμε σε διάφορες κοινωνικές ομάδες που φαινομενικά ήταν ξένες προς τον οπτικοακουστικό κλάδο γενικότερα και το animation ειδικότερα, όπως είναι τα ΑμεΑ και τα άτομα τρίτης ηλικίας ενδυναμώνοντας εργαστήρια. Κάθε χρόνο διοργανώνουμε πάνω από πέντε εργαστήρια μέσα στο ετήσιο φεστιβάλ που μας διασυνδέουν με την κοινωνία και φυσικά φιλοξενούμε και πολλά εργαστήρια για παιδιά που είναι το μελλοντικό κοινό της διοργάνωσης.
Ερ.: Από τη φετινή διοργάνωση ποιες εκδηλώσεις ξεχωρίζετε;
Απ.: Ξεκινάμε στις 18/9, όμως η επίσημη έναρξη είναι την Πέμπτη 19/9 στο Θέατρο Απόλλων με την παρουσίαση της όπερας της Λένας Πλάτωνος «Το αηδόνι του αυτοκράτορα» που είναι μία παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Εδώ και 4 χρόνια έχουμε μία συνέργεια με την ΕΛΣ όπου στην ουσία ενώνουμε τη λυρική τέχνη με την τέχνη των κινουμένων σχεδίων σε ένα καινούριο φορμά το οποίο κερδίζει το κοινό και αυτό φάνηκε και από την επιτυχία που είχε και η πρώτη παρουσίαση του «Αηδονιού» πέρυσι στην ΕΛΣ. Επίσης σημαντικό είναι ότι φέτος ανταποκρινόμενοι και στη γενική κοινωνική εγρήγορση που υπάρχει πια για το περιβαλλοντικό ζήτημα, το φεστιβάλ γίνεται «AnimaGreen», γίνεται «πράσινο». Φιλοξενούμε ταινίες που αφορούν την περιβαλλοντική προστασία και μάλιστα έχουμε και ένα ειδικό αφιέρωμα που υποστηρίζεται και από το ΕΣΠΑ «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση & Δια βίου Μάθηση». Επίσης, μία σημαντική συνεργασία που εγκαινιάζουμε φέτος είναι με την «Ελευσίνα 2021- Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης». Διοργανώνουμε από κοινού ένα διαγωνισμό για ταινίες πολύ μικρού μήκους με βάση τη θεματολογία της Ελευσίνας. Πρόκειται για ταινίες animation που θα διαγωνιστούν με έπαθλο και οι καλύτερες θα χρησιμοποιηθούν ως επικοινωνιακό υλικό της πολιτιστικής πρωτεύουσας. Επίσης, στο πλαίσιο των εθνικών αφιερωμάτων που φιλοξενούμε κάθε χρόνο, η φετινή διοργάνωση τιμά δύο χώρες, τη Σουηδία, μία χώρα που δίνει ειδική έμφαση στην οπτικοακουστική εκπαίδευση και έχει κάνει τεράστια βήματα ήδη από την δεκαετία του ’70, και το Αζερμπαϊτζάν που κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο του animation.
Ερ.: Η τοπική κοινωνία της Σύρου έχει αγκαλιάσει το φεστιβάλ, όπως θα θέλατε ή περιμένατε όταν ξεκινούσατε;
Απ.: Τα πρώτα χρόνια η τοπική κοινωνία το αντιμετώπιζε φιλικά μεν αλλά κάπως σαν εξωτικό είδος. Τώρα πια μέσα από την ολόχρονη παρουσία μας στο νησί, αλλά και τις αποκεντρωμένες δράσεις -γιατί δεν περιοριζόμαστε πια στην Ερμούπολη αλλά πάμε και σε άλλους οικισμούς του νησιού, όπως είναι η μεσαιωνική Άνω Σύρος, το αριστοκρατικό θέρετρο της Ποσειδωνίας αλλά και του Φοίνικα- η διοργάνωση έχει ζυμωθεί με τον τοπικό πληθυσμό και οι κάτοικοι συμμετέχουν σε μία γιορτή του νησιού. Το φεστιβάλ έχει καταφέρει να είναι το πιο αναμενόμενο του νησιού -το οποίο αξίζει να σημειώσουμε ότι φιλοξενεί 8 με 9 ενεργά φεστιβάλ το χρόνο.
Ερ.: Ξεκινήσατε από τη Νομική. Πώς προέκυψε στη ζωή σας το animation;
Απ.: Σπούδασα Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και, όπως πάρα πολλοί φοιτητές, υπήρξα εθελοντής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και αργότερα αμειβόμενο στέλεχος του τμήματος ελληνικών ταινιών. Εκεί κόλλησα το «μικρόβιο», εκεί «μπολιάστηκε» η αγάπη μου για τον κινηματογράφο. Και αν σ’ αρέσει αυτή η τέχνη αλλά και η ίδια η γιορτή που εκπροσωπεί ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ, δεν βγαίνει ποτέ ούτε από το μυαλό σου, ούτε από την καρδιά σου.
Ερ.: Τι προσδοκάτε για το μέλλον του Animasyros;
Απ.: Θεωρώ ότι υπάρχουν περιθώρια επέκτασης και βελτίωσης στους τομείς των προβολών και των εκπαιδευτικών δράσεων αλλά και στο κομμάτι ενίσχυσης της Αγοράς. Εδώ και πέντε χρόνια έχουμε θεσπίσει την «Agora» παίρνοντας έμπνευση από την αρχαία ελληνική αγορά που γινόταν ανταλλαγή προϊόντων και ιδεών. Φέρνουμε Έλληνες και ξένους, καταξιωμένους και νεότερους δημιουργούς με έργα σε εξέλιξη, σε επαφή με διανομείς, χρηματοδότες και τηλεοπτικούς σταθμούς προκειμένου να βρουν συμπαραγωγές, τρόπους χρηματοδοτικής αλλά και καλλιτεχνικής εξέλιξης του έργου τους που δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Μάλιστα, έχουμε την τιμή από τους κύριους υποστηρικτές μας να είναι το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ) με το οποίο έχουμε στρατηγική συνεργασία, δεδομένου ότι το συγκεκριμένο Κέντρο διαχειρίζεται και όλη τη διαδικασία της προσέλκυσης οπτικοακουστικών παραγωγών στη χώρα μας μέσω του cash rebate. Επομένως, θα έλεγα ότι ο επόμενος στόχος του Animasyros είναι εκτός από καλλιτεχνικός κόμβος της κοινότητας του animation, να γίνει και κόμβος για τις εμπορικές συναλλαγές, για τη σύναψη συμπαραγωγών, την εξαγωγή ταλέντου και την εισαγωγή ξένων παραγωγών animation στην Ελλάδα.
Ερ.: Ποια είναι η πιο ωραία ανάμνηση που σας έχει χαρίσει το φεστιβάλ μέχρι σήμερα;
Απ.: Πριν από 5 χρόνια είχα δεσμευτεί στην τελετή λήξης ότι για πρώτη φορά θα κάνουμε ένα εργαστήριο animation για άτομα με αναπηρίες. Ήταν λίγο παρακινδυνευμένο γιατί δεν ήξερα πώς θα το δεχτούν οι γονείς των ΑμεΑ, οι εκπαιδευτές, οι εργοθεραπευτές τους, αλλά και πώς θα το δεχτούν τα ίδια τα παιδιά. Όμως όλοι συνέπραξαν και το αγκάλιασαν. Και αυτό δείχνει ότι καμιά φορά χρειάζεται και λίγο παραπάνω τόλμη από αυτό που σου φαίνεται άμεσα εφικτό για να πετύχεις κάτι μεγαλύτερο.
Όταν έκανα την πρόταση του εργαστηρίου, την έκανα ακριβώς για να βρω και εγώ τον τρόπο να συνεργαστούμε με μία τοπική δομή προστασίας των ΑμεΑ. Όταν την επόμενη χρονιά λοιπόν κληθήκαμε να κάνουμε το εργαστήριο και το εργαστήριο πήγε πολύ καλά μετά από πολλή προετοιμασία και με σκληρή δουλειά των εκπαιδευτών, για μένα ήταν μία εξαιρετικά συγκινητική στιγμή. Γιατί συνειδητοποίησα ότι μέσα από τη γλώσσα του animation και γενικότερα μέσα από την τέχνη, πολλά πράγματα που φαίνονται ανέφικτα, γίνονται απολύτως εφικτά. Έτσι τα ΑμεΑ είναι πια τακτικοί συνεργάτες μας. Η πρώτη φορά που είδα τα παιδιά να ανεβαίνουν στη σκηνή του θεάτρου Απόλλωνα για να παρουσιάσουν τη μικρού μήκους ταινία που έφτιαξαν μόνα τους και να χειροκροτούνται από το κοινό, ήταν για μένα από τις πιο όμορφες στιγμές που έχω ζήσει στη διοργάνωση.
Συνέντευξη: Νάντια Μπακοπούλου
Photo Credit: Αλέξανδρος Πετράκης
