«Η επιχείρησή μας είναι η ευχαρίστησή μας. Η δική σας ευχαρίστηση είναι η δουλειά μας». Αυτό ήταν το σλόγκαν μιας πινακίδας που κρεμόταν έξω από μια εστία του Χάρβαρντ το 1965, σηματοδοτώντας την έδρα της πρώτης ηλεκτρονικής υπηρεσίας γνωριμιών στις ΗΠΑ (key001). Δεκαετίες πριν από το Tinder, υπήρχε η εφαρμογή Operation Match.
Η πρώτη απόπειρα για ηλεκτρονικό προξενιό ήταν αποτέλεσμα της ειλικρινούς επιθυμίας των ανδρών να γνωρίσουν άτομα του αντίθετου φύλου. Οι συμφοιτητές Jeff Tarr και Vaughan Morrill, έχοντας βαρεθεί τα μονότονα οργανωμένα πάρτι, σκέφτηκαν να δουν αν ένας υπολογιστής θα μπορούσε να τους βρει σύντροφο. Αν και η φιλοδοξία του Tarr μπορεί να ήταν να γνωρίσει γυναίκες, η επιτυχία της Operation Match τον κράτησε πολύ απασχολημένο για να βγει ραντεβού (key002).
«Τα ραντεβού ήταν εντελώς διαφορετικά», δήλωσε η Patsy Tarr, αναλογιζόμενη την ερωτική σκηνή της δεκαετίας του 1960. Η ίδια είχε χρησιμοποιήσει το Operation Match πριν γνωρίσει τον Jeff, αλλά δεν είχε καμία τύχη. Στην επιθυμία τους για εξερεύνηση, οι γυναίκες χάραξαν νέους δρόμους που άλλαξαν μακροπρόθεσμα τις δυτικές πρακτικές γνωριμιών.
Ενώ η Operation Match ήταν ιδιαίτερα επιδραστική όσον αφορά τα ραντεβού, δεν ήταν η πρώτη γνωστή διαδικτυακή υπηρεσία γνωριμιών. Αυτή η τιμή ανήκει στην Joan Ball, που ξεκίνησε την υπηρεσία St. James Computer Dating Service, η οποία αργότερα ονομάστηκε Com-Pat. Το πρόγραμμά της δημιούργησε το πρώτο του ταίρι το 1964, ένα χρόνο πριν το Operation Match βγει στο διαδίκτυο.
«Υπήρξε μια ιεράρχηση στην ιδέα ότι θα πρέπει να είσαι σε θέση να βρεις κάποιον που είναι το τέλειο ταίρι για σένα», δήλωσε η Dr. Natasha McKeever. Με την άνοδο των γνωριμιών μέσω διαδικτύου, ξαφνικά, υπήρχαν πολλά περισσότερα ψάρια στη θάλασσα.
