Οι «Παραβάσεις», το Θεατρικό Αναλόγιο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), συνεχίζονται την Κυριακή, 6 Δεκεμβρίου, στις 17.00, στον Φάρο του ΚΠΙΣΝ με «Τα βραβεία μου» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθετική επιμέλεια Έκτορα Λυγίζου. Θα πραγματοποιηθούν χωρίς την παρουσία κοινού και θα μεταδοθούν μέσω live streaming στην ιστοσελίδα του ΚΠΙΣΝ (www.snfcc.org), στη σελίδα του στο Facebook και στο κανάλι του στο YouTube.
Η σειρά δραματοποιημένων αναλογίων του ΚΠΙΣΝ, που πραγματοποιείται για τέταρτη συνεχή χρονιά χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), φέτος φέρει τον γενικό τίτλο «Πρόσωπα του Ήρωα» καθώς εστιάζει στους ήρωες των μεγάλων μύθων και αφηγήσεων εξερευνώντας την εξέλιξη του ηρωικού προτύπου από την αρχαιότητα έως σήμερα. Ξεκινώντας από εμβληματικές μορφές ηρώων των αρχαίων χρόνων (Ορέστης, Αχιλλέας) και εξετάζοντας στην πορεία χαρακτηριστικούς ήρωες της Αναγέννησης και του ύστερου Διαφωτισμού (Δον Κιχότε, Ήρωας των Επαναστάσεων), θα καταλήξει στους αντιήρωες του σύγχρονου κόσμου, επιχειρώντας έτσι μια ιδιόμορφη αφήγηση της ενηλικίωσης του ανθρώπου όπως αυτή καθρεφτίζεται στις ιστορίες και τους μύθους του.
Μετά τις «Χοηφόρους» του Αισχύλου και δύο ραψωδίες από την «Ιλιάδα» του Ομήρου, σειρά έχουν «Τα βραβεία μου» του Αυστριακού συγγραφέα Τόμας Μπέρνχαρντ. Δριμύς επικριτής του μικροαστισμού, της κοινωνικής υποκρισίας και του καθωσπρεπισμού, ο Μπέρνχαρντ πεθαίνει πρόωρα το 1989, έχοντας παραδόξως τιμηθεί εν ζωή με σχεδόν όλα τα μεγάλα βραβεία της γερμανόφωνης λογοτεχνίας. Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό του, δημοσιεύεται μια μικρή συλλογή σύντομων κειμένων με τίτλο «Τα βραβεία μου» που έγραψε με αφορμή τις βραβεύσεις του.
Με βασικό εργαλείο το καυστικό χιούμορ, ο Μπέρνχαρντ εκφράζει σε αυτά τα κείμενα όλη την αποστροφή του για τα καλλιτεχνικά βραβεία ξεσκεπάζοντας την κενότητα και τη γελοιότητα των λογοτεχνικών θεσμών και των γραφειοκρατών, αλλά και την αντιφατική στάση του ίδιου που αποδεχόταν τα βραβεία μόνο και μόνο για το χρηματικό έπαθλο που τα συνόδευε που τον ανακούφιζε προσωρινά από το οικονομικό του αδιέξοδο. Τις απολαυστικές αυτές ιστορίες συμπληρώνουν ομιλίες του σε αντίστοιχες βραβεύσεις. Αρθρωμένες σαν παραμιλητά μελλοθανάτου που βαδίζει προς την εκτέλεση, αυτές οι σύντομες ομιλίες αποκαλύπτουν τη βασανιστική ντροπή και αγωνία που βίωνε στις τελετές, αλλά και τη βαθιά αμηχανία του ζώντας σε μια χώρα όπου πάντα ένιωθε αδικημένος και αποκομμένος, όσες τιμές κι αν του δόθηκαν.
Ο Μπέρνχαρντ και το «αντιηρωικό» λογοτεχνικό του σύμπαν φέρνει στο επίκεντρο τον αγώνα του σύγχρονου καλλιτέχνη σε έναν κόσμο όπου τα παραμύθια και οι μεγάλες αφηγήσεις έχουν τελειώσει και οι θεοί -προστάτες και τιμωροί- είναι από καιρό νεκροί. Η μάχη είναι ενάντια στη ματαιότητα και την απελπισία -διέξοδος είναι η ειρωνεία και ο κυνισμός. Κάτω, όμως, από την οργή ενός σύγχρονου «μισάνθρωπου», διαφαίνεται μια βαθιά, τρυφερή μελαγχολία.
Ο Έκτορας Λυγίζος έχει σκηνοθετήσει έργα των Αισχύλου, Ευριπίδη, Σαίξπηρ, Μπέκετ, Τσέχοφ, Ίψεν, Βέρντι, Ζαρρύ, Φρέιν, Μπόρετζ και Μάρρεϋ, Κουμεντάκη, Γουόλς, Μινυανά, Μάτεσι, Κλάους, Όουεν, στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στο Εθνικό Θέατρο, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Φεστιβάλ Αθηνών, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, στο ΚΘΒΕ, στο θέατρο Αμόρε, στο θέατρο του Νέου Κόσμου, στο θέατρο Χώρα, στο Από Μηχανής, στο Ίδρυμα Κακογιάννη και στο Bios. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει τη μεγάλου μήκους ταινία «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» (2012) που συμμετείχε σε περισσότερα από 50 διεθνή φεστιβάλ και απέσπασε 15 βραβεία και διακρίσεις, ανάμεσα τους και το βραβείο καλύτερης ταινίας από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Επίσης, έχει γράψει και σκηνοθετήσει τις μικρού μήκους ταινίες «Αγνά Νιάτα» (επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Βενετίας 2004) και «Εσωτερικό σπιτιού με γυναίκα που καθαρίζει μήλα» (Κρατικό βραβείο 2002).
Ερμηνεύουν: Ακύλλας Καραζήσης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Έκτορας Λυγίζος.
