Τι είναι ο μισογυνικός εξτρεμισμός που ανέτειλε τους τελευταίους μήνες, γιατί ανησυχεί φεμινίστριες και ΜΜΕ απ’ όλον τον κόσμο;
Είναι δυνατόν να κινδυνεύει το #MeToo από μία γυναίκα που έλεγε ψέματα περί κακοποίησης;
Είναι. Κατ’ αρχάς δεν πρόκειται για μία τυχαία γυναίκα. Η Χερντ υπήρξε σύζυγος ενός από τους πλέον δημοφιλείς ηθοποιούς της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Από την πρώτη στιγμή που τον φωτογράφισε μέσω άρθρου της περί κακοποίησης στη Washington Post, όλα έδειχναν ότι ο Depp δεν ήταν περίπτωση Γουάινστιν για να καταπέσει σε ένα βράδυ. Δεν ήταν κάποιο καλό παιδί, υπήρξε ο δεύτερος πόλος μίας εξαιρετικά τοξικής σχέσης, αλλά το ψέμα είναι ψέμα και οι ένορκοι αποφάσισαν.
Ναι, αλλά γιατί η Χερντ και η έκβαση της υπόθεσής της με τον Ντεπ απειλεί το κίνημα;
Αντιδράσεις και σοβαρές τρικλοποδιές στο #MeToo αναμένονταν ήδη από το 2016, από την εποχή δηλαδή που καταγγέλλονταν αληθινά περιστατικά βιασμών / σεξουαλικής παρενόχλησης / κακοποίησης από σοβαρές γυναικείες φωνές του Χόλιγουντ. Λάσπη επιχειρήθηκε και στη Σάλμα Χάγιεκ, και στη Ρόουζ Μακ Γκόουαν και στην Νταϊάν Λέιν. Οι φεμινίστριες σημείωναν την πρώτη τους σοβαρή νίκη απέναντι σε ένα αδιαφιλονίκητο status quo που στήριζε και στηρίζει ισχυρούς άντρες. Ήταν ένα κίνημα που χτίστηκε με οδυνηρές αλήθειες και αδιάσειστα στοιχεία. Ωστόσο, παρά τον τρόπο που αγκαλιάστηκε από ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη, πολλοί περίμεναν το στραβοπάτημα και αυτό έγινε. Επίσης, ακόμα και τότε -ακόμα και σήμερα- οι γυναίκες που καταγγέλλουν τέτοια περιστατικά, εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται συστημικά και συστηματικά ωσάν να λένε ψέματα, τόσο από το κοινό όσο και από τα δικαστήρια. Ας πούμε, για να καταρρεύσει ο Γουάινστιν χρειάστηκαν μαρτυρίες από περισσότερες από 100 γυναίκες. Και έλεγαν αλήθεια!
Υπάρχουν φόβοι δηλαδή ότι η Χερντ με το ψέμα της έγινε η χαρά του κάθε σεξιστή και παρενοχλητή εκεί έξω;
Ακριβώς. Αρκεί να ρίξει κανείς μία ματιά στα σχόλια αναγνωστών στα social media μεγάλων ΜΜΕ τόσο του εξωτερικού, όσο της Ελλάδας. Οι επιθέσεις δεν συμβαίνουν απλώς στο πρόσωπο της Χερντ, αλλά εναντίον όλων των γυναικών που θα τολμήσουν από εδώ και το εξής να καταγγείλουν βιασμό / επίθεση / έμφυλη βία. Από την υπόθεση αυτή και μετά, ακριβώς λόγω του μεγέθους της διαβολής της Χερντ και της δημοφιλίας του Ντεπ δημιουργείται ένα προηγούμενο αμφιβολίας και χλεύης που όμοιό του έχουμε να δούμε από το 2016.
Μισό λεπτό: λέμε ότι κινδυνεύει με ακύρωση το αρχικό σχέδιο του #MeToo;
Δυστυχώς, ναι. Όπως αναφέρει ο Guardian αποστολή του #MeToo ήταν να βοηθήσει όλα εκείνα τα θύματα που δεν έμοιαζαν πάντα με θύματα. Όπως είχε περιγράψει και ο David Brock “όλα εκείνα τα θύματα που οι βιαστές και οι δικαστές ισχυρίστηκαν ότι φορούσαν το λάθος ρούχο τη λάθος στιγμή, ήταν μεθυσμένα, είχαν ερωτευθεί τον δράστη, είχαν βεβαρημένο ποινικό μητρώο, είχαν δύσκολο χαρακτήρα ή έμοιαζαν λίγο τρελαμένα, αναξιόπιστα και αμφιβόλου ηθικής”. Τώρα, με όλο αυτό το υπόβαθρο της Χερντ που, σύμφωνα με τους ενόρκους ψευδόταν συστηματικά και με απέραντη κακία, είναι σα να ζητάμε από τα μελλοντικά θύματα να είναι άσπιλα και αμόλυντα, καθαρά και ατσαλάκωτα από κάθε άποψη, αν θέλουν ποτέ να καταφέρουν καταδίκη του βιαστή ή του κακοποιητή τους.
Με λίγα λόγια το “ναι, αλλά τι γύρευε εκεί;” δικαιώνεται και αυτό;
Ναι, και μάλιστα κατά τρόπο απόλυτο και επεκτατικό.
Τι ρόλο έπαιξαν τα social media σ’ αυτή την ιστορία;
Τεράστιο. Από το Tik Tok και το Facebook, μέχρι το Instagram και το Twitter έγιναν η χαρά του κάθε μισογύνη. Για την ακρίβεια, από το 2018 οπότε και σοβεί αυτή η ιστορία, έχει ανατείλει κάτι που στο εξωτερικό αποκαλούν ήδη μισογυνικό εξτρεμισμό και έχει ενώσει τους ακροδεξιούς μισογύνηδες με τους φιλελεύθερους της μέσης οδούς και τους… προοδευτικούς, πλην ορκισμένους οπαδούς του Ντεπ. Ανάμεσα του δε, υπάρχουν και πολλές γυναίκες, οι οποίες πανηγυρίζουν την ήττα με απολύτως καμία περισυλλογή για τις συνέπειες του ψεύδους στην αποστολή του #MeToo.
Δεν είναι, όμως, καταστροφολογία να προεξοφλούμε πρόβλημα στο #MeToo από μία κλασική ψεύτρα;
Κατ’ αρχάς ας αφήσουμε στην άκρη την αφελή σιγουριά -που διακατέχει και πολλές γυναίκες- ότι το κίνημα δεν παθαίνει τίποτα από μία και μόνο γυναίκα που έλεγε ψέματα. Το #MeToo δεν είναι μόνο ένα φεμινιστικό κίνημα. Είναι και ένα πολιτικό κίνημα που παλεύει να επιζήσει κόντρα σε απίστευτα ισχυρούς ανθρώπους, με εξουσία, χρήματα και δίκτυο. Και κανείς δεν μας διαβεβαιώνει ότι όπως όλα τα πολιτικά κινήματα δεν μπορεί και να λαβωθεί και να καταπέσει.
Ναι, αλλά αυτός ο μισογυνικός εξτρεμισμός απευθύνεται αποκλειστικά στη Χερντ.
Όχι, απευθύνεται πλέον ως στρεψόδικο επιχείρημα σε όλες τις γυναίκες. Ό,τι κατακτήθηκε με κόπο όλα τα προηγούμενα χρόνια, καταρρέει σε μία παράξενη αντι-φεμινιστική συγκυρία. Το #MeToo ενόχλησε, ξεβόλεψε, φυλάκισε, “διέσυρε”, το παρατράβηξε σύμφωνα και με μετριοπαθείς των αποκαλύψεων και βρήκε τον “δάσκαλό” του στο πρόσωπο του αμφιλεγόμενα “καλού παιδιού” Ντεπ. Η πρώην του μόλις φρόντισε να ανοίξει την πόρτα σε όλους όσους μισούν τις γυναίκες να κατακρεουργήσουν πρώτα την ίδια και μετά όσες έχουν στ’ αλήθεια κακοποιηθεί, αλλά θα αντιμετωπίζονται όπως αυτή.
Τι ακριβώς εννοούμε λέγοντας “αντιφεμινιστική συγκυρία”;
Όπως ολόσωστα επισημαίνει η Aja Romano του Vox “δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το θέαμα, το λάιβ της δίκης, εξελίχθηκε με φόντο τη διαρκώς κλιμακούμενη ρατσιστική βία και τη ραγδαία διάβρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεκαετιών για τις γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους και τα τρανς άτομα. Η δίκη των Depp-Heard μόλις εκπαίδευσε εκατομμύρια ανθρώπους να απορρίπτουν τη δική τους ενσυναίσθηση, τη δική τους ορθολογική κρίση, με αντάλλαγμα τον εύθυμο χλευασμό, την απόρριψη και την υποτίμηση μιας γυναίκας, όποια κι αν είναι αυτή. Αν δεν πιστεύετε ότι αυτή η “εκπαίδευση” θα χρησιμοποιηθεί ως όπλο εναντίον ευάλωτων στόχων, τότε μάλλον δεν προσέχατε αρκετά”.
Δείτε επίσης: Ιωάννα Μαλέσκου: Δεν ξέρω τι θα κάνει το Love it του χρόνου, αυτά τα ξέρει ο ΣΚΑΪ
Πηγή: ampa.lifo.gr
