«Είναι μια ταινία με μια απλή ιστορία, που περιγράφει όμως τα πιο περίπλοκα συναισθήματα» αναφέρει η Ρηνιώ Δραγασάκη για το «Cosmic Candy» την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία της, που έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο περίφημο Fantastic Fest του Τέξας, ενώ από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έφυγε με τα βραβεία πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και WIFT (Women in Film & Television).
Από τις 30 Ιανουαρίου το «Cosmic Candy» προβάλλεται αποκλειστικά στο ‘Αστορ σε μια εβδομάδα γεμάτη παρουσιάσεις, q & a, πάρτυ αλλά και μια έκθεση ζωγραφικής του εικαστικού Στέφανου Ρόκου, εμπνευσμένη από την ταινία.
«Διάβασα σε μια κριτική ότι το πρόβλημα της ταινίας είναι ότι δεν έχει αποφασίσει η σκηνοθέτης (εγώ δηλαδή) αν θέλω να κάνω κωμωδία ή δράμα. Ο δημοσιογράφος το έγραψε ως κακό, αλλά εγώ νομίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερος χαρακτηρισμός γι’ αυτό που ήθελα να πετύχω με αυτήν την ταινία. Να εναλλάσσεται δηλαδή η κωμωδία με το δράμα, έτσι ώστε να σου προκαλεί αμηχανία και ένα πικρό χαμόγελο στα χείλη. Το Cosmic Candy λοιπόν είναι μια ταινία για το πως ένας ζωντανός οργανισμός, στην προκειμένη περίπτωση ένα παιδί μπορεί να δράσει πάνω στην ψυχοσύνθεση ενός πληγωμένου ενήλικα. Αλλά είναι ακόμα και μια ταινία που σκαλίζει τις παιδικές εμμονές για καραμέλες που σκάνε στο στόμα» δηλώνει στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η Ρηνιώ Δραγασάκη.
Από τα πιο ενδιαφέροντα νέα ταλέντα του ελληνικού σινεμά, η Ρ. Δραγασάκη έχει γυρίσει τέσσερις ταινίες μικρού μήκους, οι δύο τελευταίες με αξιοσημείωτη πορεία. «Ο μπαμπάς μου, ο Λένιν και ο Φρέντυ» ταξίδεψε σε σπουδαία φεστιβάλ (Κλερμόν-Φεράν, Σάο Πάολο, Σικάγο, Εδιμβούργο), κέρδισε και το βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους το 2012 από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, ενώ το «Προαύλιο» (2014) συμμετείχε στο τμήμα Generation 14 Plus του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Το Cosmic Candy κινείται γύρω από δύο γυναικείους χαρακτήρες, την ‘Αννα (που υποδύεται η Μαρία Κίτσου), μια ιδιόρρυθμη ταμία σούπερ μάρκετ που παίρνει υπό την προστασία της την Πέρσα (Μάγια Πιπερά), το δεκάχρονο κοριτσάκι που μένει στο διπλανό διαμέρισμα, όταν ξαφνικά ο πατέρας της εξαφανίζεται. Από εκεί ξετυλίγεται μια ιδιαίτερη σχέση, με την ‘Αννα που βρίσκεται εδώ και μία δεκαετία κολλημένη στο συνθετικό και πολύχρωμο περιβάλλον του σούπερ μάρκετ να δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με την ενθουσιώδη Πέρσα αλλά και να την βοηθήσει να βρει τον πατέρα της.
Οι δύο ηρωίδες θα ανέβουν σε ένα ρόλερ κόστερ που θα διαπεράσει όλα τα κινηματογραφικά είδη, από τα road movies στις παιδικές περιπέτειες και από τα διαστημικά στις ρομαντικές κομεντί. Μαζί θα ανακαλύψουν κάτι ζεστό και τρυφερό στο αχανές, παγωμένο διάστημα.
«Οι ηρωίδες του Cosmic Candy σίγουρα έχουν και στοιχεία του χαρακτήρα μου καμουφλαρισμένα και ντυμένα με το πέπλο της υπερβολής. Η ‘Αννα και η Πέρσα είναι δύο πόλοι ή αλλιώς θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η ‘Αννα βίωσε ένα τραύμα σε νεαρή ηλικία και επέλεξε να κρυφτεί, να γίνει αόρατη, να απέχει από την ζωή. Η Πέρσα από την άλλη παρά το νεαρό της ηλικίας της αντιμετωπίζει την ζωή δυναμικά και μοιάζει να ξέρει πως να διεκδικεί αυτό που θέλει. Θα μπορούσε η Πέρσα να είναι η ‘Αννα σε νεαρή ηλικία, θα μπορούσε ακόμα και να μην υπάρχει και να είναι προϊόν της φαντασίας της ‘Αννας, όπως και να ‘χει είναι ο καταλύτης που θα κάνει την ‘Αννα να τολμήσει να βγει από τη φούσκα της και τελικά να ζήσει» λέει η Ρηνιώ Δραγασάκη.
Για το Cosmic Candy συνεργάστηκε με τη σεναριογράφο Κατερίνα Κακλαμάνη. «Η Κατερίνα είχε την αρχική ιδέα – ότι μια γυναίκα περιχαρακωμένη από τον πραγματικό κόσμο, θα κάνει την υπέρβαση να βγει από την ασφάλεια του σπιτιού της με την βοήθεια ενός παιδιού – και τότε ήταν που με προσέγγισε η παραγωγός της ταινίας Φένια Κοσοβίτσα για να τη σκηνοθετήσω. Έτσι ξεκινήσαμε μαζί με την Κατερίνα να συζητάμε γύρω από αυτήν την ιδέα και σιγά σιγά να προσθέτουμε στοιχεία στην ιστορία, να την εμπλουτίζουμε και να την τελειοποιούμε. Από την αρχή όμως ήξερα ότι ήθελα να είναι μια ταινία από το point of view της ‘Αννας, της πρωταγωνίστριας και συνεπώς θα βλέπαμε μια πραγματικότητα αλλοιωμένη και αισθητικά ιδιαίτερη. Πιστεύαμε ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να πούμε αυτήν την ιστορία».
Όσον αφορά τις αφηγηματικές και αισθητικές αναφορές της όταν προετοίμαζε το «Cosmic Candy», η ίδια δηλώνει: «Για να κάνω αυτήν την ταινία δανείστηκα στοιχεία από κάποιους από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες και τις ταινίες τους (Ρόμπερτ Αλτμαν, Πολ Τόμας ‘Αντερσον, Τζον Χιούζ, Στάνλεϊ Κιούμπρικ), αλλά η πρόθεση μου ήταν να καταφέρω να αποδώσω μια τελείως δική μου αίσθηση για την αφήγηση αλλά και την ζωή».
Η παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο Fantastic Fest του Όστιν, ένα από τα πιο επιδραστικά παγκοσμίως φεστιβάλ του φανταστικού, της χάρισε μια από τις πιο ωραίες εμπειρίες της ζωής της. «Ποτέ μου δεν είχα φανταστεί ότι θα έβλεπα την ταινία μου στις 11:00 το πρωί παρέα με 500 Τεξανούς – και όχι μόνο – που πίνουν µίλκσεϊκ και τρώνε μπέργκερ. Το Fantastic Fest το έκανε αυτό πραγματικότητα».
Η ίδια θεωρεί πολύ βαρετό τον ρεαλισμό ή το να προσπαθήσει να αναπαραστήσει την πραγματικότητα. «Αφού μπαίνω στην διαδικασία να κάνω μια ταινία γιατί να μην κάνω αυτό που θέλω, να δημιουργώ δηλαδή τους δικούς μου κόσμους, να σπάω την αφήγηση με περίεργα γεγονότα, όπως το να εμφανιστεί ξαφνικά μπροστά σε ένα δεκάχρονο ο Φρέντι Κρούγκερ ή μια καραμέλα να αρχίσει να μιλάει; Αυτό που με ελκύει πιο πολύ είναι η ελευθερία στην δημιουργία που μερικές φορές στο σινεμά του φανταστικού είναι πιο εύκολο να το δεχτείς. Αν και αυτές οι ταμπέλες και οι κατηγοριοποιήσεις γενικά δεν με εκφράζουν και μ’ αρέσει να κινούμε στα όρια αυτών».
Μετά την ολοκλήρωση της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας της, κατάλαβε ότι το να κάνεις σινεμά είναι μια ρευστή και συνεχής κατάσταση. «Δεν μπορείς να επαναπαύεσαι στο ότι έχεις ένα σενάριο που θες να το κάνεις ταινία. Πρέπει να δουλεύεις παράλληλα σε πολλά πρότζεκτ και αν είσαι τυχερός ένα από αυτά θα καταφέρεις να το ολοκληρώσεις. Έτσι λοιπόν κι εγώ αυτή τη στιγμή δουλεύω το σενάριο της επόμενης ταινίας μου. Λέγεται “Πανελλήνιος” και είναι μια μαύρη κωμωδία, φαντασίας που έχει να κάνει με έναν νυχτοφύλακα στον γνωστό αθλητικό σύλλογο, παράλληλα όμως αναπτύσσω και μια άλλη ιδέα και έχω ξεκινήσει να γράφω και μια μίνι σειρά. Θα δούμε τι από όλα αυτά θα επικρατήσει και θα προχωρήσει τελικά στο να γίνει το επόμενο πρότζεκτ μου».
Νάντια Μπακοπούλου
