Εδώ και τρεις δεκαετίες, ο Έλτον Τζον συλλέγει έργα τέχνης. Ιδιαιτέρως, φωτογραφίες. Μια έκπληξη επιφυλάσσει η πρόσφατη αυτοβιογραφία του, το «Me»: ο τραγουδιστής-τραγουδοποιός θέλει μια πελώρια έκθεση για την καριέρα του και πιθανά να ανοίξει ένα ιδιωτικό μουσείο για να στεγάσει την αχανή συλλογή του.
Οι λεπτομέρειες είναι ελάχιστες, αλλά στο τέλος της αυτοβιογραφίας του ο Έλτον Τζον απαριθμεί τα όσα θέλει να κάνει μετά την παγκόσμια αποχαιρετιστήρια τουρνέ του. Και σε αυτά περιλαμβάνονται το να συνεχίσει να δουλεύει στο ίδρυμά του για το AIDS, να στήσει μια έκθεση για τη σταδιοδρομία του και, πιθανά, να ανοίξει «ένα μόνιμο μουσείο, ώστε να μπορεί ο κόσμος να έρχεται για να δει μέρος της τέχνης και φωτογραφίας (που έχω συγκεντρώσει)».
Η αυτοβιογραφία -την οποία έγραψε με τη βοήθεια του δημοσιογράφου για θέματα μουσικής Alexis Petridis και η οποία κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα- αποκαλύπτει πολλά για τη σχέση του Έλτον Τζον με την τέχνη. Μετά την περίοδο απεξάρτησης, άρχισε να συλλέγει φωτογραφίες. Αρχικά, αντιμετώπιζε τη φωτογραφική τέχνη «ως μορφή διαφήμισης, ποτέ ως τέχνη». Αυτό άλλαξε όταν μια μέρα, πάνω από τον ώμο ενός φίλου του κοίταξε κάποιες φωτογραφίες του Herb Ritts τις οποίες ο φίλος σκεφτόταν να αγοράσει. Ο Ritts είχε τραβήξει φωτογραφίες για εξώφυλλο ενός άλμπουμ του Έλτον Τζον. «Κατέληξα να τις αγοράσω και τις 12» θυμάται ο τραγουδιστής.
Η συλλογή του απέκτησε, σύντομα, επικές διαστάσεις. Θυμάται ότι δεν υπήρχε χώρος για να παίξει κανείς squash στον χώρο που είχε ο ίδιος ειδικά γι’ αυτόν τον λόγο: υπήρχαν παντού κιβώτια. Βεβαίως και δεν μπορούσε να ξεπακετάρει στην έπαυλή του στο Ουίντσορ, έξω από το Λονδίνο, και εξομολογείται πως το να κινηθεί κανείς μέσα στο σπίτι ήταν δύσκολο.
