Ο Σταμάτης Γονίδης ήταν καλεσμένος στο «Στούντιο 4» τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων (26/12) και μίλησε για τα παιδικά του χρόνια στην Κύθνο.
Αποκάλυψε ότι οι γονείς του τον τιμωρούσαν συχνά, θεωρώντας τον τεμπέλη, επειδή δυσκολευόταν να αποστηθίσει τα μαθήματά του στο σχολείο. Ωστόσο, όπως ανέφερε, πολύ αργότερα διαπίστωσε ότι η δυσκολία του οφειλόταν στη δυσλεξία.
«Έχουν περάσει 38 χρόνια που είμαι στου χώρους αυτούς και εγώ δεν το έχω καταλάβει, μου φαίνονται σαν όνειρο. Δεν αναπολώ το παρελθόν επειδή έχω τραβήξει πολύ κουπί.
Πείνα, δύσκολες συνθήκες της ζωής που, για να αντέξεις, πρέπει να θέλεις πάρα πολύ να φτάσεις κάπου. Είχα έναν δάσκαλο για χρόνια που είχε τα πόδια του πάνω στο θρανίο και για να γελάσουν τα άλλα παιδιά, ερχόταν και με χτυπούσε», είπε αρχικά ο γνωστός τραγουδιστής.
«Μια μέρα του είπα ότι πονάει η κοιλιά μου και ήρθε και με κλώτσησε. Τελικά, είχα σκωληκοειδίτιδα και “έσκασε”.
Με πήγαν στο νοσοκομείο με 9 Μποφόρ, άκουγα τον γιατρό να λέει “τον χάνουμε”. Ξαναγύρισα όμως. Φαίνεται ήταν γραμμένο», ανέφερε στη συνέχεια ο ίδιος.
«Εκείνο που μου έχει μείνει είναι ότι έλεγα τα κάλαντα και τα ψιλά που μάζευα τα έδινα στους γονείς μου, για να έχουν να δίνουν ρέστα στη δουλειά. Δεν κρατούσα τίποτα.
Σκεφτόμουν μόνο το όνειρό μου, το να τραγουδάω. Τους φαινόταν παράλογο που τους έλεγα ότι ήθελα να γίνω τραγουδιστής.
Ήταν σκληροί οι γονείς μου, γι’ αυτό έφυγα από το σπίτι. Δεν υπήρχε παιδεία.
Χωρίς να φταίω, τους έλεγα ότι δεν μπορώ να αποστηθίσω τα μαθήματα, είχα δυσλεξία. Γι’ αυτό με θεωρούσαν τεμπέλη και έπεφτε ξύλο και από τους δικούς μου και από τον δάσκαλο», εξομολογήθηκε ο Σταμάτης Γονίδης.
«Στις εκθέσεις ήμουν πάντα ο καλύτερος. Άργησε να μου φύγει η δυσλεξία, μετά τον στρατό. Τα μαθηματικά τα σιχαινόμουν. Ήξερα μόνο πρόσθεση, αφαίρεση και πολλαπλασιασμό, διαίρεση όχι και τόσο. Πήγαινα σε μια ρεματιά, τραγουδούσα και έβλεπα κάποια κεφάλια από τα χωράφια που γύριζαν και με άκουγαν», δήλωσε στη συνέχεια ο γνωστός τραγουδιστής.
