Μετά από 32 χρόνια, λόγω της πανδημίας, ο Μπιλ Ουάιμαν (Bill Wyman) έκλεισε το εστιατόριο του, «Sticky Fingers»
Πήρε το όνομά του από το ομώνυμο άλμπουμ των Rolling Stones, που κυκλοφόρησε το 1971. Ο μουσικός, που έφυγε από το συγκρότημα το 1993, ήθελε η τραπεζαρία του Κένσινγκτον να είναι «ένα καταφύγιο καλών στιγμών σε συνδυασμό με εξαιρετικό αμερικάνικο φαγητό».
Ο μπασίστας, λέγεται ότι είναι, «συντετριμμένος» από το κλείσιμο, καθώς το εστιατόριο σήμαινε «πολλά για εκείνον».
Το εστιατόριο ήταν γνωστό και στους θαυμαστές του rock ‘n’ roll, καθώς ο Ουάιμαν είχε γεμίσει τους τοίχους και τους χώρους με περισσότερα από 100 αντικείμενα από την μουσική του καριέρα. Μεταξύ άλλων και το αγαπημένο του μπάσο το οποίο είχε φτιάξει ο ίδιος το 1961 και έπαιξε στην πρώτη συνάντηση που είχε με τους μελλοντικούς συνεργάτες του, Μικ Τζάγκερ και Κιθ Ρίτσαρντς.
