Μια ιστορία μυστηρίου από την. Τι να έχει συμβεί άραγε με την όμορφη ράφτρα που εξαφανίζεται μια μέρα μυστηριωδώς από το πλουσιόσπιτο στο οποίο εργάζεται στη Νέα Υόρκη; Τι ρόλο παίζ…. Μια ιστορία μυστηρίου από την. Τι να έχει συμβεί άραγε με την όμορφη ράφτρα που εξαφανίζεται μια μέρα μυστηριωδώς από το πλουσιόσπιτο στο οποίο εργάζεται στη Νέα Υόρκη; Τι ρόλο παίζ…. ροη
Τι να έχει συμβεί άραγε με την όμορφη ράφτρα που εξαφανίζεται μια μέρα μυστηριωδώς από το πλουσιόσπιτο στο οποίο εργάζεται στη Νέα Υόρκη; Τι ρόλο παίζει η οικονόμος του σπιτιού η οποία καταγγέλλει πανικόβλητη το γεγονός στην αστυνομία, αλλά αρνείται να εξηγήσει για ποιο λόγο τρέφει τόσο μεγάλο (στα όρια του πάθους) ενδιαφέρον για την εξαφανισμένη; Και ο κύριος της αστικής έπαυλης; Γιατί δείχνει τόσο απόμακρος και υπερόπτης; Τι κρύβει το παγωμένο πρόσωπό του; Πρόκειται πράγματι για περιφρόνηση και αδιαφορία ή τη στάση του υπαγορεύουν κάποιοι ύποπτοι, ακόμα και σκοτεινοί παράγοντες; Διότι πώς θα πρέπει να ερμηνεύσουν ο παχουλός και λιγομίλητος ντετέκτιβ Εμπενέζερ Γκράις και ο νεαρός και ανυπόμονος (το αίμα τρέχει στις φλέβες του λόγω ηλικίας) βοηθός του; Αυτή είναι η ιστορία την οποία ξετυλίγει η Anna Katharine Green στο μυθιστόρημά της «Μια παράξενη εξαφάνιση», που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά, σε μετάφραση του Ανδρέα Αποστολίδη, από τις εκδόσεις Gutenberg.
Η Άννα Κάθριν Γκρην γεννήθηκε στο Μπρούκλιν το 1846 και πέθανε στο Μπάφαλο το 1935. Στην αρχή ασχολήθηκε με την ποίηση, θέλοντας να εκφράσει τις ρομαντικές της διαθέσεις, αλλά γρήγορα στράφηκε στην αστυνομική λογοτεχνία, όπου και σημείωσε εξαρχής μεγάλη επιτυχία. Το πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα δημοσιεύτηκε το 1878 και είχε τίτλο «Υπόθεση Λέβενγουορθ» (κυκλοφόρησε από τον Gutenberg το 2017 σε μετάφραση Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου), πουλώντας αδιανόητο για την εποχή αριθμό αντιτύπων.
Η «Παράξενη εξαφάνιση» δημοσιεύτηκε δύο χρόνια αργότερα και καθιέρωσε την Γκρην ως συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων. Ήταν αναμφισβήτητα πρωτοπόρος: όχι μόνο διότι δύσκολα μπορούσε να φανταστεί κάποιος τότε μια γυναίκα στον ρόλο της συγγραφέως αστυνομικής λογοτεχνίας (πολλοί πίστεψαν πως επρόκειτο για ψευδώνυμο και εκδοτικό τρικ), αλλά και επειδή ελάχιστοι συγγραφείς εκείνα τα χρόνια είχαν επιδοθεί στο είδος. Με την εξαίρεση του Έντγκαρ Άλαν Πόε, όλοι, σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ήρθαν μετά: ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, με ήρωα τον Σέρλοκ Χολμς, ο Γκαστόν Λερού με τον Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ, η Αγκάθα Κρίστι με τον Ηρακλή Πουαρό. Η Κρίστι δεν δίσταζε να δηλώσει τον θαυμασμό της για την Γκρην, λέγοντας πως ο Πουαρό όφειλε όντως πολλά στον Εμπενέζερ Γκράις, ενώ ένας άλλος δημοφιλής εκπρόσωπος της βρετανικής αστυνομικής λογοτεχνικής σκηνής, ο Γούιλκι Κόλινς, επίσης δεν έκρυβε την άπειρη εκτίμησή του για τη δουλειά της.
