Μια πρωτόγνωρη απόφαση στα δικαστικά χρονικά, έλαβε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, έπειτα από την προσφυγή ενός Αυστριακού πολίτη, ο οποίος προσέφυγε στην Δικαιοσύνη της χώρας του, μετά την αντικατάσταση των ελληνικών κρατικών ομολόγων το 2012, τα οποία είχε αποκτήσει από αυστριακή τράπεζα, με άλλα μικρότερης ονομαστικής αξίας.
Ωστόσο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, έκρινε ότι η αυστριακή Δικαιοσύνη δεν είναι κατ’ ανάγκην αρμόδια για την επίλυση της διαφοράς του με το ελληνικό Δημόσιο.
Ο ευρωπαϊκός κανονισμός για τη διεθνή δικαιοδοσία σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, ο οποίος θέτει ως γενικό κανόνα ότι διεθνή δικαιοδοσία έχουν τα δικαστήρια του κράτους μέλους της κατοικίας του εναγομένου, στην εν λόγω περίπτωση δεν ισχύει, όπως αποφάνθηκε το ευρωδικαστήριο.
Η απόφαση αυτή εκδόθηκε επειδή ένας Αυστριακός πολίτης ο οποίος απέκτησε, μέσω αυστριακής τράπεζας-θεματοφύλακα, ελληνικά κρατικά ομόλογα ονομαστικής αξίας 35.000 ευρώ αρνήθηκε τη μείωση της ονομαστικής αξίας των ομολόγων και άσκησε ενώπιον των αυστριακών δικαστηρίων αγωγή κατά της Ελλάδας, με αίτημα την τήρηση των αρχικών όρων δανεισμού ή την επιδίκαση αποζημίωσης. Η Ελλάδα προέβαλε ότι τα αυστριακά δικαστήρια δεν έχουν διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκαση τέτοιων διαφορών. Το Oberster Gerichtshof (Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστρίας ) ζήτησε τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου επί του θέματος το οποίο δικαίωσε την Ελλάδα.
