Η κοινωνία αναζητά απαντήσεις για την στασιμότητα των εργασιακών ωραρίων στην Ευρώπη, εν μέσω τεχνολογικών προόδων. Γιατί οι εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης δεν έχουν δει καμία ουσιαστική μείωση του χρόνου εργασίας από τη δεκαετία του 1980; Αυτό το ερώτημα θέτουν – διόλου ρητορικά – τρεις οικονομολόγοι του Κοινού Κέντρου Ερευνών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Joint Research Center).
Από το ’80 και μετά οι εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης συνεχίζουν να εργάζονται περίπου τον ίδιο αριθμό ωρών την εβδομάδα – μέχρι και το 2022, το τελευταίο έτος που περιλαμβάνει η πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα.
Ενώ η τεχνολογική πρόοδος απελευθερώνει την παραγωγικότητα της εργασίας, ο εργάσιμος χρόνος παραμένει πεισματικά κολημμένος στα ίδια επίπεδα με την εποχή της γραφομηχανής και του τέλεφαξ.
Το ενδιαφέρον είναι δικαιολογημένο, καθώς οι περισσότεροι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι έχουν να δουν μείωση του χρόνου εργασίας (χωρίς μείωση αποδοχών), εδώ και δεκαετίες.
