Η πρόσφατη έρευνα αποκαλύπτει την απογοήτευση των Ελλήνων από τις κυβερνήσεις αναφορικά με την φτώχεια. Η νέα έρευνα της Prorata για τη φτώχεια στην Ελλάδα είναι αποκαλυπτική για πολλούς λόγους. Καταρχάς δείχνει ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων απορρίπτει το δόγμα της ατομικής ευθύνης και θεωρεί ως βασικούς υπεύθυνους για τη φτώχεια το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα. Δεύτερον, αποκαλύπτει την ένδεια του πολιτικού σκηνικού και τη βαθιά δυσπιστία των ψηφοφόρων ότι τα κόμματα εξουσίας και οι κυβερνήσεις μπορούν να δώσουν λύσεις στο φλέγον πρόβλημα της φτώχειας. Επιβεβαιώνει έτσι με τη σειρά της τη νέα πολιτική δημοσκόπηση, που δείχνει ότι αυξάνεται η απογοήτευση των πολιτών από την κυβέρνηση, χωρίς όμως να υπάρχουν εναλλακτικές. Τρίτον, φανερώνει ένα διχασμό της κοινωνίας όσον αφορά την επίδραση της συμμετοχής στην Ευρωζώνη, με τα στρατόπεδα να είναι σχεδόν ισόποσα μοιρασμένα.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε το χρονικό διάστημα 9-11 Οκτωβρίου σε δείγμα 800 ατόμων από όλη την Ελλάδα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της φτώχειας. Αντικείμενα της ήταν οι αιτίες της φτώχειας, ποια κόμματα και κυβερνήσεις μπορούν να την αντιμετωπίσουν, καθώς και η κοινωνική αντιμετώπιση των ατόμων που βιώνουν φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο 1 στους 5 ερωτηθέντες θεωρεί ότι μια κυβέρνηση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία θα μπορούσε να μειώσει τη φτώχεια, ενώ το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθούν. Ωστόσο, η πλειοψηφία (26%) δεν θεωρεί ικανή καμία πιθανή κυβέρνηση με κορμό τα κόμματα που παρουσιάστηκαν να επηρεάσει τη φτώχεια.
Η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων (82%) θεωρεί ότι το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα φταίει για τη φτώχεια. Καταρρέει δηλαδή το δόγμα της ατομικής ευθύνης, καθώς το 15% πιστεύει ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι δεν κάνουν αρκετά για να διορθώσουν την κατάστασή τους.
Η οικονομική ανέχεια είναι μοναδική αιτία για τον κοινωνικό αποκλεισμό με το 71% να πιστεύει ότι ο αποκλεισμός οφείλεται σε αυξημένες δαπάνες, ακρίβεια και ανεργία.
Το 45% των ερωτηθέντων έχει προσφέρει βοήθεια σε κάποιον που χρειάζεται, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που δεν έχουν προσφέρει ποτέ. Εντούτοις, η ελεημοσύνη δεν αποτελεί λύση σύμφωνα με την πλειοψηφία, η οποία διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στην αλληλεγγύη και την ελεημοσύνη.
