Όταν άρχιζε ο πόλεμος του Ισραήλ κατά της Χαμάς πριν από ένα χρόνο, η ανησυχία για τον οικονομικό αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει στις τιμές του πετρελαίου αποτέλεσε κεντρικό θέμα συζήτησης.
Ο φόβος για μία γενίκευση του πολέμου στη Μέση Ανατολή, με εμπλοκή και του Ιράν που θα μπορούσε να πλήξει την παραγωγή και τις εξαγωγές πετρελαίου του, υπήρξε εύλογος. Η Τεχεράνη στηρίζει τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο, καθώς και τους Χούθι στην Υεμένη, οι οποίοι δρουν εναντίον του Ισραήλ.
Ενώ το Ιράν δεν φαινόταν διατεθειμένο να εμπλακεί άμεσα, οι τιμές του πετρελαίου κινήθηκαν πτωτικά, λόγω της πλεονάζουσας προσφοράς στην αγορά. Αυτό άλλαξε μετά την παρέμβαση του ΟΠΕΚ, το οποίο μείωσε την παραγωγή του. Παρά την αρχική αύξηση της τιμής του μπρεντ κοντά στα 85 δολάρια το βαρέλι, ακολούθησε νέα πτώση, με το μπρεντ να υποχωρεί κατά 17% στο τρίτο τρίμηνο του 2024.
Αποδείχθηκε ότι ο ΟΠΕΚ έχει περιορισμένες δυνατότητες να διατηρεί τις τιμές σε υψηλά επίπεδα, κυρίως λόγω της αύξησης της παραγωγής από χώρες εκτός του καρτέλ, όπως οι ΗΠΑ. Η μείωση της παραγωγής τους επηρεάζει τα έσοδά τους και τον μαξιμαλιστικό ανεπίσημο στόχο για τιμή στα 100 δολάρια το βαρέλι.
Η περιορισμένη ζήτηση από την Κίνα, λόγω επιβράδυνσης της ανάπτυξης, δημιουργεί συνθήκες υπερβάλλουσας προσφοράς του «μαύρου χρυσού» για το 2025, ενισχύοντας τις προσδοκίες για περαιτέρω πτώση των τιμών. Όλα αυτά συνέβησαν πριν τη νέα δραματική κλιμάκωση της σύγκρουσης, με επιθέσεις του Ιράν κατά του Ισραήλ.
Αμέσως μετά την επίθεση, οι τιμές του πετρελαίου αυξήθηκαν έως 5%, αλλά η αύξηση περιορίστηκε. Ωστόσο, η ανησυχία για ενδεχόμενη στρατιωτική δράση του Ισραήλ κατά ιρανικών εγκαταστάσεων οδήγησε σε νέα αύξηση των τιμών κατά 4%.
Η πορεία των τιμών θα εξαρτηθεί από την αντίδραση του Ισραήλ στην ιρανική επίθεση, καθώς και από ενδεχόμενες αντιδράσεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την κυκλοφορία των τάνκερ στα στενά του Ορμούζ. Αμερικανικές τράπεζες, όπως η Goldman Sachs και η Citi, εκτιμούν ότι οι τιμές θα μπορούσαν να αυξηθούν κατά 20 δολάρια το βαρέλι αν υποστεί ζημιά η πετρελαϊκή δυναμικότητα του Ιράν.
Ωστόσο, αρκετοί αναλυτές εκφράζουν αμφιβολίες σχετικά με το αν οι ΗΠΑ επιθυμούν μία μεγάλη καταστροφή ενεργειακών υποδομών, δεδομένου ότι είμαστε σε προεκλογική περίοδο. Κάποιες χώρες του ΟΠΕΚ θα μπορούσαν να καλύψουν τις απώλειες από τις ιρανικές εξαγωγές, περιορίζοντας έτσι την επίπτωση στις τιμές.
