Ανακαλύψτε γιατί η προσφορά δώρων μπορεί να είναι οικονομικά αναποτελεσματική και τι σημαίνει αυτό για την εορταστική περίοδο. Ο Joel Waldfogel, οικονομολόγος στο Carlson School of Management της Μινεσότα, έχει αναλάβει την πρόκληση να αποδείξει την οικονομική αναποτελεσματικότητα της προσφοράς δώρων κατά την περίοδο των εορτών. Με τον όρο αναποτελεσματικότητα, εννοεί το χάσμα μεταξύ της αξίας για τον παραλήπτη και του κόστους του δώρου. Η αξία ενός πουλόβερ 120 δολαρίων που σας δίνει η θεία σας ενδέχεται να είναι πολύ μικρότερη από την αξία των χρημάτων που θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε διαφορετικά. Στο άρθρο του The Deadweight Loss of Christmas, που δημοσιεύτηκε το 1993, ο Waldfogel εστίασε στην επιδημία σπατάλης που σχετίζεται με την παραδοσιακή πρακτική της προσφοράς δώρων.
Η θεωρία του Waldfogel εκφράζεται μέσα από το όρο Scroogenomics, που καταδεικνύει ότι η ανταλλαγή χριστουγεννιάτικων δώρων ενδέχεται να αποτελεί σπατάλη πόρων για τις εθνικές οικονομίες. Όταν άλλοι επιλέγουν τα δώρα μας, είναι απίθανο να κάνουν επιλογές που θα μας ικανοποιήσουν, επηρεάζοντας έτσι την συνολική αξία των δώρων. Η άποψή του στηρίζεται σε μία από τις βασικές αρχές της οικονομικής θεωρίας: οι άνθρωποι αγοράζουν αγαθά όταν η ικανοποίηση που αποκομίζουν είναι μεγαλύτερη από το κόστος τους.
Η οικονομική θεωρία, ωστόσο, αμφισβητείται στην περίπτωση των δώρων, καθώς η πραγματική αξία του δώρου μπορεί να είναι χαμηλότερη από το κόστος του όταν δεν ικανοποιεί τον παραλήπτη. Αν προσθέσουμε τη δαπάνη χρόνου και ενέργειας για την αγορά και την επιστροφή του δώρου, η σπατάλη για την αμερικανική οικονομία υπολογίζεται σε 12 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο Waldfogel εκτιμά ότι οι Αμερικανοί ξοδεύουν περίπου 70 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε δώρα διακοπών, και συχνά δέχεται ερωτήσεις σχετικά με την αμφιλεγόμενη αυτή θεωρία.
Σύμφωνα με έρευνα του Ομίλου ING, σχεδόν ένας στους τέσσερις ανθρώπους στην Ευρώπη έχει λάβει ανεπιθύμητα χριστουγεννιάτικα δώρα. Αυτό ενισχύει την ιδέα της Scroogenomics, καθώς το 81 εκατομμύρια ανεπιθύμητα δώρα ξετυλίχθηκαν πέρυσι με εκτιμώμενη αξία 3,7 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν η προσφορά δώρων προκαλεί τέτοια σπατάλη, τότε ανακύπτει το ερώτημα γιατί συνεχίζουμε να την προτιμάμε.
Η απάντηση δεν είναι απλή και απαιτεί μια πιο προσεκτική ανάλυση των οικονομικών συμπεριφορών. Ο οικονομολόγος Gregory Mankiw προσπαθεί να εξηγήσει το φαινόμενο, επισημαίνοντας ότι η προσφορά δώρων μπορεί να λειτουργεί ως μέσο σηματοδότησης. Για παράδειγμα, ένας άνδρας που σκέφτεται να αγοράσει ένα δώρο για τη φίλη του χρησιμοποιεί την επιλογή αυτή για να επικοινωνήσει τα συναισθήματά του.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
