Του Γ. Σταφυλά
Στην πόρτα της εξόδου από τη χώρα σπρώχνονται επενδυτές και μεγάλες εταιρείες, καθώς δεν θέλουν να μειονεκτούν έναντι των ανταγωνιστών τους σε ό,τι αφορά το κόστος δανεισμού ή να επιβαρύνονται εξαιτίας του ελληνικού ρίσκου.
Ο συμβολισμός, όμως, της φυγής είναι ιδιαίτερα αρνητικός, καθώς οποιαδήποτε ελληνική πολυεθνική εταιρεία θα πιέζεται και αυτή να αποχωρήσει όταν βλέπει ότι τα ελληνικά οφέλη είναι μικρότερα. Ήδη και άλλοι ελληνικοί βιομηχανικοί όμιλοι προβληματίζονται μετά τη φυγή της ΤΙΤΑΝ, καθώς μέχρι τώρα διατηρούν την έδρα επειδή θέλουν να μην απαρνηθούν την ελληνική ταυτότητά τους.
Ο όμιλος ΤΙΤΑΝ, η δεύτερη παλιότερη εισηγμένη εταιρεία στο ελληνικό χρηματιστήριο, με την απόφαση που πήρε η διοίκησή του να διαπραγματεύεται σε Βρυξέλλες, Παρίσι και Αθήνα, ενώ θα έχει έδρα τις Βρυξέλλες και διοικητικό κέντρο στην Κύπρο, έφερε αναταράξεις στην ελληνική οικονομία. Οι λόγοι της τριπλής εισαγωγής των μετοχών του στις παραπάνω χώρες είναι το υψηλό επιτόκιο των ομολόγων και η παρουσία σε ένα διεθνές χρηματιστήριο, έχοντας προηγηθεί η ανταλλαγή των σημερινών μετοχών με μετοχές της Titan International.
To επιτόκιο παίζει σημαντικό ρόλο όταν οι ανταγωνιστές του δανείζονται με επιτόκιο 1,5 – 2,20%. (σ.σ επιπλέον οι ανταγωνιστές διαθέτουν καλύτερες χρηματιστηριακές αποτιμήσεις). Ο ΤΙΤΑΝΑΣ διαθέτει τρία ομόλογα: Ένα ύψους 298 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 4,25% που λήγει τον Ιούνιο του 2019 (σ.σ. το μεγαλύτερο μέρος των κουπονιών έχει πληρωθεί). Το δεύτερο είναι ύψους 300 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 3,5% και λήγει το 2021 και το πιο πρόσφατο είναι 250 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 2,375% και ημερομηνία λήξης το 2024.
Όταν, λοιπόν, έχεις ένα ομόλογο 300 εκατ. ευρώ και πληρώνεις 10,5 εκατ. ευρώ ετήσιους τόκους, σε έναν ισολογισμό αυτό είναι διαφορά. Επιπλέον, το ελληνικό ρίσκο (της χώρας γενικότερα) ήταν αυτό που οδήγησε παλαιότερα σε επιτόκια ύψους 4,25%- 3,5% ή 8,5%.
Αντίθετα, το φορολογικό όφελος δεν υπάρχει όπως λένε στον ΤΙΤΑΝΑ, παρά μόνο ένα μικρό μπροστά στους τόκους. Για το α’ εξάμηνο του 2018 ο φόρος εισοδήματος ήταν μόλις 9,5 εκατ. ευρώ, ενώ σε κάθε χώρα που παράγει ο ΤΙΤΑΝΑΣ πληρώνονται οι φόροι και εκπίπτουν τα μερίσματα.
Το δεύτερο πλεονέκτημα, η πρόσβαση σε χρηματιστηριακές αγορές με ρευστότητα αποτελεί ευκαιρία για τον όμιλο εάν θελήσει να προχωρήσει σε αύξηση κεφαλαίου ή να τεθεί ως στόχος προς εξαγορά.
Η μετοχή του ομίλου ΤΙΤΑΝ είναι η δεύτερη πιο παλαιά εισηγμένη καθώς βρίσκεται στο χρηματιστήριο από το 1912 και άντεξε δυο παγκοσμίους πολέμους. Παρόλα αυτά δεν «άντεξε» το ελληνικό οικονομικό περιβάλλον, με τη φυγή του να λειτουργεί ως αρνητικός συμβολισμός σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις. Προσέξτε μόνο το εξής στοιχείο. Η φορολογική του έδρα θα είναι στις Βρυξέλλες (όπου ο φόρος είναι 30% και το 2020 θα μειωθεί στο 20%) ενώ το κέντρο διοίκησης θα μεταφερθεί στην Κύπρο.
Η τρίτη εισηγμένη που αποχώρησε
Η απόφαση του ΤΙΤΑΝΑ έρχεται μετά τις δυο άλλες αποχωρήσεις (Coca-Cola, Βιοχάλκο) και αφήνει το ελληνικό χρηματιστήριο πιο «ρηχό» και κενό, καθώς οι μεγάλες πολυεθνικές εγκαταλείπουν την Ελλάδα επειδή δεν αντέχουν να πληρώνουν μεγαλύτερο κόστος από τους ανταγωνιστές τους. Πριν μερικά χρόνια είχε προηγηθεί και η αποχώρηση (2016) της βιομηχανίας γιαουρτιού ΦΑΓΕ η οποία προτίμησε έδρα στο εξωτερικό.
H Coca-Cola ήδη προχώρησε σε δανεισμό στο Λονδίνο, ενώ η Βιοχάλκο έχει προχωρήσει σε νέες συγχωνεύσεις θυγατρικών ενόσω βρίσκεται στο χρηματιστήριο των Βρυξελλών. Όλες οι εταιρείες θεώρησαν και θεωρούν ως «βαρίδι» την ελληνική αγορά. Γι’ αυτό και προτίμησαν την πρωτογενή εισαγωγή σε ξένο χρηματιστήριο. Η πορεία των μετοχών τους θα εξαρτάται, κυρίως, από την εικόνα στις ξένες αγορές μ’ ένα μικρό αρμπιτράζ που υπάρχει σ’ αυτές τις περιπτώσεις.
Online gaming: Πώς διώχνουν επενδυτές με παραβίαση του ανταγωνισμού
Η δίωξη της επιχειρηματικότητας και το εχθρικό επιχειρηματικό περιβάλλον έχει εκφάνσεις σε κάθε τομέα της οικονομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα. Με το πρόσφατο νομοσχέδιο για το στοίχημα στο διαδίκτυο, η κυβέρνηση απέδειξε -για μια ακόμη φορά όπως και στο προηγούμενο νομοσχέδιο για τα παιχνιδομηχανήματα του ΟΠΑΠ- ότι νομοθετεί υπέρ ενός αμφισβητούμενου μονοπωλίου με διατάξεις οι οποίες είναι «φωτογραφικές» για την πρώτη εταιρεία του on-line gaming. Ειδικότερα, το νομοσχέδιο για το on line gaming απαιτεί τίμημα 5 εκατ. ευρώ όταν οι ευρωπαϊκές άδειες δεν ξεπερνούν τις 30-40 χιλιάδες ευρώ, τόσο στην μητρόπολη του τζόγου (Αγγλία), όσο και σε χώρες που ανέπτυξαν το ηλεκτρονικό εμπόριο (Εσθονία). Οποιοσδήποτε ξένος επενδυτής του gaming ακούει τις προϋποθέσεις για την είσοδο στην Ελλάδα απορεί, ενώ αν ανήκει στις μεγάλες εταιρείες προετοιμάζεται για τη μεγάλη μάχη που θα δοθεί στις Βρυξέλλες, καθώς το κείμενο σύμφωνα με πληροφορίες δεν έχει αποσταλεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού. Είναι αδιανόητο, όμως, οι εταιρείες που αποδίδουν φόρους και δίνουν εργασία στην Ελλάδα να αντιμετωπίζονται εχθρικά προκειμένου ο πρώτος της αγοράς (Stoiximan – OΠΑΠ) να κλείσει κάθε δίοδο σε οποιοδήποτε ανταγωνιστή. Τούτο είναι ξεκάθαρη παραβίαση των όρων του ανταγωνισμού.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018
