Όταν οι δηλώσεις περί «προστασίας της εθνικής κυριαρχίας» άρχισαν να σκοντάφτουν στα καλώδια, η κυβέρνηση γύρισε το παιχνίδι σε άλλο ταμπλό: στους εξοπλισμούς.
Ενώ η Τουρκία δήλωνε ξεκάθαρα πως δεν θα επιτρέψει την πόντιση του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης νοτίως της Κάσου, και το Παρίσι κρατούσε αποστάσεις, ο Νίκος Δένδιας πρότεινε… αγορά τέταρτης φρεγάτας Belharra. Ένα δισ. ευρώ για να σωθεί το αφήγημα.
Αντί να υπάρξει κάποια χειροπιαστή γαλλική στήριξη, αυτό που ακούστηκε ήταν το ταμείο: υπογραφή για πυραύλους Exocet και η πρόθεση για νέα φρεγάτα, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ενημέρωση στη Βουλή. Οι βουλευτές όλων των κομμάτων ενημερώθηκαν από τα ΜΜΕ, όχι από τα θεσμικά όργανα. Όταν η κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι η Άγκυρα δεν πτοείται από τη γαλλική σημαιοστολισμένη ρητορική, αποφάσισε να σηκώσει επικοινωνιακά το χαρτί των εξοπλισμών για να αποφύγει την εικόνα υποχώρησης.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, από την άλλη, ξεκαθάρισε πως «η επίσκεψη του Γάλλου υπουργού Άμυνας δεν έχει σχέση με το καλώδιο». Κοινώς: ξεχάστε τη ρητορική περί γαλλικής ασπίδας. Αντ’ αυτού, στηρίξτε την αγορά φρεγατών για να κρατήσουμε ψηλά την… ψυχολογία.
Η ουσία; Το καλώδιο παραμένει στον αέρα – ή μάλλον, στον πάτο της διπλωματίας. Και για να «χρυσωθεί» η ήττα, επενδύουμε σε νέα εξοπλιστικά ράφια. Το ερώτημα είναι αν αγοραστής είναι το ΥΠΕΘΑ ή… το Μαξίμου επικοινωνιακά.
