Η ετήσια διαγραφή της Κατερίνας Μπατζελή από το ΠΑΣΟΚ ήρθε σαν επίδειξη πειθαρχίας. Αλλά σε λάθος κατεύθυνση.
Ένα σχόλιο παρεξηγήσιμο, μια άρνηση να το «μαζέψει» όπως της ζητήθηκε, και μια Επιτροπή Δεοντολογίας που αποφάσισε να στείλει μήνυμα με κεφαλαία.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έκανε πίσω – ούτε όταν του το πρότειναν δικοί του άνθρωποι. Δεν ήθελε να φανεί αδύναμος, ειδικά σε μια περίοδο που οι δημοσκοπήσεις δεν βοηθούν. Μόνο που η απόφαση να απομονώσει τη Μπατζελή ίσως απομονώσει περισσότερο την ηγεσία του κόμματος από τη βάση του.
Η Χαριλάου Τρικούπη βλέπει το θέμα να μεγαλώνει αντί να κλείνει. Ο Χάρης Δούκας εκφράζει ανοικτά τη διαφωνία του, οι «προεδρικοί» το υπερασπίζονται διστακτικά, και η Μπατζελή –που δεν ενόχλησε ποτέ ιδιαίτερα στο παρελθόν– τώρα θα έχει κάθε λόγο και κάθε βήμα για να το κάνει.
Και η Ομάδα Αλήθειας; Ξανά στο προσκήνιο. Όχι για κάποιο κυβερνητικό φάουλ, αλλά γιατί έδωσε πάσα για εσωκομματική κρίση. Έτσι, κατάφερε να επηρεάσει τη σύνθεση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ. Αυτό κι αν είναι πολιτική επιρροή.
