Ένα σχόλιο. Ένας προβληματισμός. Ίσως και μία -γνωστή- λύση υπάρχει στο παρακάτω κείμενο.
Τις τελευταίες μέρες έχει προκύψει μία αντιπαράθεση μεταξύ του κ. Καμαρινού και της κας Δημητρίου στο Facebook, η οποία αναπαράγεται και σε τοπική ιστοσελίδα. Για να σας βάλουμε εν συντομία στο θέμα. Ο κ. Καμαρινός, αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης του δήμου Κορδελιού – Ευόσμου, άσκησε λεκτική επίθεση κατά της κας Δημητρίου, συμπεριλαμβάνοντας σεξιστικούς χαρακτηρισμούς, ενώ ο κ. Γ. Αντίνου προσπάθησε να υπερασπιστεί τον σπουδαίο ρόλο των γυναικών ως μητέρες και να εξηγήσει πώς γίνεται οι άνδρες, και δη οι αυτοδιοικητικοί, να επιτίθενται δημόσια σε μια γυναίκα χρησιμοποιώντας σεξιστικά στερεότυπα.
Το θέμα έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις σε τοπική ιστοσελίδα, η οποία έχει εστιάσει στην υπεράσπιση του κ. Καμαρινού και παραποιεί την πραγματική συζήτηση, επιχειρώντας να δικαιολογήσει την απαράδεκτη συμπεριφορά του. Με άλλα λόγια, αντί να αποδοκιμάσει τη σεξιστική επίθεση του κ. Καμαρινού, η ιστοσελίδα επικεντρώνεται στο σχόλιο του κ. Γ. Αντίνου, ενός πολίτη που δε διαθέτει θεσμική θέση.
Ας επαναλάβουμε, λοιπόν, μερικές γνωστές δεοντολογίες του δημοσιογραφικού επαγγέλματος με την ελπίδα να μην επανέλθουμε ξανά σε αυτό το θέμα.
Ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης είναι να ασκούν κριτική στην πολιτική εξουσία και όχι στους απλούς πολίτες που δεν διαθέτουν θεσμικές θέσεις. Ως εκ τούτου, ο κ. Καμαρινός πρέπει να εξετάσει τη στάση του ως αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης, καθώς οι λεκτικές του επιθέσεις περιλαμβάνουν στοιχεία σεξισμού. Εφόσον διαθέτει εξουσία, είναι αναγκαίο να μάθει να τη διαχειρίζεται με ευθύνη, αποφεύγοντας την ακραία συμπεριφορά και την απώλεια ελέγχου.
Εάν ο κ. Καμαρινός δεν αντιμετωπίζει σοβαρή κριτική από τα μέσα ενημέρωσης, είναι αναμενόμενο να συνεχίσει να προκαλεί. Επίσης, είναι φυσιολογικό οι πολίτες να εκφράζουν αλληλεγγύη και να στηρίζουν ο ένας τον άλλον στην αντιμετώπιση της απόλυτης έλλειψης σεβασμού και της λεκτικής βίας.
Τέλος, χρήσιμο θα ήταν για το κοινό καλό, τα μέσα ενημέρωσης και ειδικά αυτά που θέλουν να φέρονται ως φιλικά προσκείμενα στην Αριστερά, να υιοθετήσουν πιο προοδευτικές απόψεις και να γίνουν υπερασπιστές των δικαιωμάτων των πολιτών και όχι προβοκάτορες των «παλιών» πολιτικών.
Δείτε επίσης: Ο Ιωάννης Καμαρινός και οι σκιές της πολιτικής ευγένειας
