Το σχέδιο για την «Ελλάδα του αύριο» περιγράφει ο Αλέξης Τσίπρας, σε δύο άρθρα του που δημοσιεύονται στον ημερήσιο Τύπο, εν όψει των τριπλών εκλογικών αναμετρήσεων της Κυριακής.
Μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός κάνει τον απολογισμό της κυβέρνησης από τον Ιανουάριο του 2015 έως σήμερα, ο οποίος «μας δίνει το δικαίωμα να στεκόμαστε μπροστά στον λαό με το κεφάλι ψηλά».
Προσθέτει μάλιστα, ότι «μετά την έξοδο από τα μνημόνια μπορούμε πια να χαράζουμε τη δική μας πολιτική για τη δική μας κοινωνία και τη δική μας χώρα».
Στο ίδιο πλαίσιο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διαμηνύει με νόημα, ότι αυτό θα καταστεί πραγματικότητα «με νέες οικονομικές δυνατότητες, που θα είναι όλο και μεγαλύτερες όσο η Ελλάδα συνεχίζει και η κοινωνική πλειοψηφία στηρίζει μια ομαλή, δημοκρατική, πολιτική πορεία».
Όσον αφορά το δίλημμα των ευρωεκλογών, τονίζει τα εξής: «Μια πολιτική για τους πολλούς; Ή μια πολιτική για τις ελίτ;».
Αναλυτικά τα δύο άρθρα του κ. Τσίπρα στις εφημερίδες «Αυγή» και «Εθνός»:
Το έργο μας μέχρι σήμερα εγγύηση στο σχέδιο του αύριο
«Δεν είναι ώρα για πολλά λόγια. Τώρα είναι η ώρα της πράξης. Η ώρα που ο ελληνικός λαός υπογράφει στις κάλπες το δικό του αύριο.
Αποφασίζει αν επιλέγει τον ΣΥΡΙΖΑ και την Προοδευτική Συμμαχία. Ή αν επιλέγει τη Ν.Δ. Αποφασίζει αν επιλέγει ένα πρόγραμμα, μια πολιτική, ένα επεξεργασμένο και ρεαλιστικό σχέδιο που έχει στο επίκεντρο τους πολλούς.
Ή αν επιλέγει ένα πρόγραμμα, ένα σχέδιο, μια πολιτική που έχει στο επίκεντρο τις ελίτ. Τις ίδιες ελίτ που σε συνέργεια και συνενοχή με το παλιό πολιτικό σύστημα οδήγησαν τη χώρα στον Καιάδα.
Σήμερα στεκόμαστε μπροστά στον λαό με το κεφάλι ψηλά. Ο απολογισμός μας από τον Ιανουάριο του 2015 μας δίνει αυτό το δικαίωμα.
Με τον αγώνα και τις θυσίες του ελληνικού λαού, αλλά και την αποφασιστικότητα της κυβέρνησής μας, η χώρα βγήκε από τα Μνημόνια. Απαλλάχτηκε από τον βραχνά του ΔΝΤ και των δανειστών.
Κι αυτό το πετύχαμε χωρίς την αγριότητα των μέτρων που μας μάτωσαν τα χρόνια 2010-2014. Κρατήσαμε την κοινωνία όρθια. Αυτό δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.
Αξιοποιήσαμε κάθε ευρώ, κάθε ρωγμή στο ασφυκτικό καθεστώς των Μνημονίων, κάθε μάθημα του πολυμήχανου Οδυσσέα για να ενισχύσουμε το κοινωνικό κράτος, να στηρίξουμε τη δημόσια Υγεία και τη δημόσια Παιδεία, να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση, να δώσουμε μια ανάσα στις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Μετά την έξοδο από τα Μνημόνια μπορούμε πια να χαράζουμε τη δική μας πολιτική για τη δική μας κοινωνία και τη δική μας χώρα. Με νέες οικονομικές δυνατότητες, που θα είναι όλο και μεγαλύτερες όσο η Ελλάδα συνεχίζει και η κοινωνική πλειοψηφία στηρίζει μια ομαλή, δημοκρατική, πολιτική πορεία.
Μια νέα κανονικότητα έχει αποκατασταθεί. Οι αριθμοί, όλοι οι αριθμοί, που αφορούν την οικονομία έχουν αρχίσει να ευημερούν. Tο θέμα στις νέες συνθήκες είναι: Θα μεταφραστεί αυτή η ευημερία των αριθμών σε σταδιακή, αλλά αισθητή στον καθένα βελτίωση της καθημερινότητας και της ζωής του;
Θα ωφεληθούν από την ανάπτυξη οι πολλοί; Ή οι ίδιες ελίτ που προκάλεσαν την κρίση, που κέρδισαν από την κρίση θα είναι πάλι κερδισμένες με την έξοδο από την κρίση; Είναι σε όλους σαφείς οι δικές μας δεσμεύσεις.
Δεσμευόμαστε για την αποφασιστική ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, την προστασία της εργασίας, τη στήριξη των εργαζομένων, των μικρομεσαίων και των συνταξιούχων. Για πολύπλευρα μέτρα που πολλαπλασιάζουν τις ευκαιρίες για όλους και κυρίως για τους νέους, αντιμετωπίζουν την ανεργία, δίνουν μετά από πολλά χρόνια τη δυνατότητα να μένουν οι νέοι και να προοδεύουν στην πατρίδα τους.
Στο επίκεντρο των δεσμεύσεων και του σχεδίου μας είναι επίσης η δημόσια Υγεία, η δημόσια Παιδεία, η συστηματική και σταθερή αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Στην αξιοπιστία των δεσμεύσεών μας συνηγορούν τα έργα μας. Η αποτροπή της περικοπής των συντάξεων, η 13η σύνταξη, η αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η αύξηση του κατώτατου μισθού, η κατάργηση του υποκατώτατου, η μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και στην ενέργεια, η μείωση του ΕΝΦΙΑ, ο πολλαπλασιασμός των κοινωνικών δαπανών, το κοινωνικό μέρισμα επί τρεις συνεχόμενες χρονιές, η στήριξη του κοινωνικού κράτους.
Στον αντίποδα όλων αυτών, οι δεσμεύσεις της Ν.Δ. είναι επίσης γνωστές. Ξήλωμα, ξήλωμα, ξήλωμα. Μια σειρά από μέτρα εχθρικά για την εργασία, για το κοινωνικό κράτος, για τα κοινωνικά επιδόματα, για τους μισθούς και τις συντάξεις, για τις απολύσεις στο Δημόσιο.
Ο κ. Μητσοτάκης μιλάει για επταήμερη εργασία, απορρίπτει το οκτάωρο ως αναχρονισμό, θεωρεί αντιπαραγωγικά το δώρο των Χριστουγέννων και τα κοινωνικά επιδόματα, δεν εγγυάται τη 13η σύνταξη, προαναγγέλλει ασφαλιστικό Πινοσέτ, παράδοση της δημόσιας Υγείας σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τις οργανικές του σχέσεις με την ελίτ, τον πολιτικό ρεβανσισμό, την τοξική προπαγάνδα Ν.Δ. και ΜΜΕ της διαπλοκής, τη σύμπλευση με τον ανθέλληνα Βέμπερ, γίνεται πολύ καθαρό. Ψήφος στη Ν.Δ. σημαίνει ψήφος για επιστροφή στο καθεστώς των διεφθαρμένων κυκλωμάτων, της διαπλοκής και του πλουτισμού εις βάρος του Δημοσίου και των πολλών. Για επιβολή της μεταδημοκρατίας των λίγων που επιβουλεύεται τη δημοκρατία των πολλών.
Το δίλημμα για κάθε πολίτη είναι συνεπώς πολύ σαφές. Μια πολιτική για τους πολλούς; Ή μια πολιτική για τις ελίτ; ΣΥΡΙΖΑ και Προοδευτική Συμμαχία για να επιμείνουμε και να επιταχύνουμε στον δρόμο της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης;
Ή Ν.Δ. για να επιστρέψουμε στο καθεστώς που οδήγησε σε κοινωνική τραγωδία και εθνική ταπείνωση; Και δεν έχουμε καμιά αμφιβολία για το ποια θα είναι η καθαρή, αποφασιστική, κατηγορηματική απάντηση της πλειοψηφίας.»
«Η Ελλάδα σε κρίσιμο σταυροδρόμι»
«Βρισκόμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση. Όχι μόνο για το μέλλον της Ευρώπης,. Με τις θυσίες του ελληνικού λαού, και την αποφασιστική και σταθερή στάση της κυβέρνησής του, η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια. Απαλλάχτηκε από το βραχνά του ΔΝΤ και της επιτροπείας.
Μπορούμε πια να χαράξουμε τον δικό μας δρόμο. Τη δική μας πολιτική. Που θα απαντά στις δικές μας κοινωνικές και εθνικές ανάγκες. Ποιο δρόμο όμως; Στα χέρια του κάθε πολίτη, στα χέρια της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, βρίσκεται η απόφαση. Γιατί, στο σημερινό κρίσιμο σταυροδρόμι, υπάρχουν δυο προτάσεις, δυο σχέδια, δυο πολιτικές, για το δρόμο που πρέπει να διαλέξουμε. Η δική μας, από τη μια. Και της ΝΔ από την άλλη.
Τι θέλουμε και τι έχουμε σκοπό να πράξουμε εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Προοδευτική Συμμαχία, είναι φανερό σε όλους. Όχι μόνο από τα λόγια, αλλά και από τα έργα μας. Εμείς τραβήξαμε, μαζί με όλο το λαό, την κοινωνία και την χώρα από το βάλτο που την έριξαν οι άλλοι. Και το κάναμε, χωρίς τις μαζικές ανθρωποθυσίες των προηγούμενων χρόνων. Με έγνοια για την κοινωνική πλειοψηφία. Με την κοινωνία όρθια.
Μέσα στο ζόφο των μνημονίων αξιοποιήσαμε για το σκοπό αυτό κάθε μέσο, κάθε ευκαιρία, κάθε δυνατότητα, κάθε ευρώ. Και καταφέραμε να πολλαπλασιάσουμε τις κοινωνικές δαπάνες, να ανατάξουμε την Υγεία και την Παιδεία, να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση, να διανείμουμε το υπερπλεόνασμα στους πιο ευάλωτους ως κοινωνικό μέρισμα. Να σταματήσουμε την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους και να το στηρίξουμε με κάθε τρόπο.
Εμείς επίσης, αμέσως μετά την έξοδο από τα μνημόνια, αποκαταστήσαμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, αυξήσαμε 11% τον κατώτερο μισθό, καταργήσαμε την ντροπή του υποκατώτατου για τους νέους, αποτρέψαμε την περικοπή των συντάξεων. Και πρόσφατα θεσπίσαμε τη 13η σύνταξη, στα πλαίσια που επιτρέπουν τα οικονομικά της χώρας, μειώσαμε τον ΦΠΑ στα τρόφιμα και στην ενέργεια, δώσαμε κίνητρα στις επιχειρήσεις για την πρόσληψη νέων.
Επί εννιά μήνες η ελληνική Βουλή ψηφίζει μόνο θετικά μέτρα για τους πολλούς. Μέτρα στήριξης των πολλών, ελάφρυνσης των φορολογικών βαρών. Η χώρα μπήκε σε μια νέα κανονικότητα. Η ανεργία έχει μειωθεί κατά δέκα σχεδόν μονάδες. Αν μη τι άλλο, οι νέες δυνατότητες επιτρέπουν στην κοινωνική πλειοψηφία να ελπίζει για το αύριο.
Γι’ αυτό το αύριο, το δικό μας σχέδιο έχει, όπως και στα δίσεκτα χρόνια, στο επίκεντρο τον εργαζόμενο, τον μικρομεσαίο, τον αγρότη, τον νέο. Οι νέες οικονομικές δυνατότητες, οι νέες ευκαιρίες, θέλουμε και επιδιώκουμε να είναι δυνατότητες και ευκαιρίες για τους πολλούς. Όχι για τις ελίτ. Η ανάπτυξη είναι για μας προϋπόθεση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Και η κοινωνική δικαιοσύνη προϋπόθεση της ανάπτυξης.
Στον αντίποδα το σχέδιο της ΝΔ τρομάζει με την αγριότητα των μέτρων που περιλαμβάνει. Ο κ. Μητσοτάκης καταγγέλλει το οχτάωρο ως αναχρονισμό, θεωρεί τα κοινωνικά επιδόματα και το κοινωνικό κράτος εμπόδια την επιχειρηματικότητα, προτείνει εφταήμερη εργασία, υπόσχεται να επαναφέρει το καθεστώς των απολύσεων στο Δημόσιο, εξυμνεί το ασφαλιστικό Πινοσέτ και την εισβολή επιχειρηματικών συμφερόντων στο χώρο της δημόσιας Υγείας, και δεν διστάζει να προαναγγείλει το ξήλωμα όλων των κατακτήσεων των τελευταίων χρόνων.
Αυτές οι προγραμματικές θέσεις, συνδυασμένες με τον πολιτικό του έρωτα για τους ολιγάρχες και τις ελίτ, έναν έρωτα που του ανταποδίδουν με την φανατισμένη και τοξική τους προπαγάνδα κατά του ΣΥΡΙΖΑ, καθιστά βέβαιο ένα πράγμα. Ότι ο δρόμος που προτείνει στον ελληνικό λαό η ΝΔ είναι δρόμος επιστροφής στο παλιό καθεστώς, στα παλιά συμφέροντα, στις παλιές συνταγές, ακόμα και στα φθαρμένα πρόσωπα, που οδήγησαν στην κρίση και στα μνημόνια. Σε μια επιστροφή στους κανόνες του ΔΝΤ, με ελληνικό μανδύα.
Η θερμή του στήριξη στον Βέμπερ, που έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα στο πρόσφατο παρελθόν, με τις περιφρονητικές του απόψεις για την Ελλάδα και τον λαό της, και την συνηγορία του υπέρ του Grexit, βεβαιώνει του λόγου το ασφαλές.
Το δίλημμα συνεπώς για κάθε Έλληνα πολίτη, κάθε δημοκράτη σ΄ αυτές τις εκλογές, είναι σαφές. Με τους πολλούς, ή με τις ελίτ; Με τον ΣΥΡΙΖΑ, ή με τη ΝΔ;
Κι αυτό το δίλημμα ο ελληνικός λαός, η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, θα το απαντήσει στις κάλπες με τρόπο που δεν θα σηκώνει καμιά αμφισβήτηση.»
