Συνέντευξη στον Γιάννη Συμεωνίδη
«Υπάρχουν οι πολιτικές προϋποθέσεις για την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στην ψηφοφορία για τη συμφωνία των Πρεσπών», εκτιμά, στη συνέντευξη που παραχωρεί στην Politik Αννέτα Καββαδία, βουλευτής Β΄ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, απορρίπτοντας πάντως την πρόταση του Νίκου Κοτζιά για μυστική ψηφοφορία.
Ταυτοχρόνως, κατηγορεί τη ΝΔ πως εθίζοντας την κοινή γνώμη σε ακραίες τοποθετήσεις για ευαίσθητα εθνικά θέματα στρώνει το δρόμο στους αυθεντικούς εκφραστές της ακροδεξιάς στη χώρα.
«Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για υπερψήφιση Πρεσπών»
– Εκτιμάτε πως θα υπερψηφιστεί η συμφωνία των Πρεσπών από την ελληνική Βουλή κι από ποιους πλην ΣΥΡΙΖΑ; Συμφωνείτε με την πρόταση του Νίκου Κοτζιά για μυστική ψηφοφορία;
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει διαπιστώσει πως το πολιτικό του πρόγραμμα δεν καταφέρνει να πείσει τους πολίτες να τον ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές, καθώς οι νεοφιλελεύθερες ιδέες από τις οποίες εμφορείται, δεν είναι δυνατόν να συγκινήσουν όσους αντιλαμβάνονται τι εξαγγέλλει ως προγραμματικές δηλώσεις η αξιωματική αντιπολίτευση. Για το λόγο αυτό, το επικοινωνιακό επιτελείο της ΝΔ αλλά και η ακροδεξιά της πτέρυγα, επιλέγουν να εγκαταλείψουν παλαιότερες – επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και επί Κώστα Καραμανλή, για παράδειγμα – θέσεις του κόμματός τους στο συγκεκριμένο θέμα και να επενδύσουν στον εθνικιστικό λόγο και στο Μακεδονικό ζήτημα, ευελπιστώντας ότι αυτό θα τους φέρει τις ψήφους που υπολείπονται για την εξουσία. Δυστυχώς, αυτό που δεν συνειδητοποιούν είναι ότι εθίζοντας την κοινή γνώμη σε ακραίες τοποθετήσεις για ευαίσθητα εθνικά θέματα, στρώνουν το δρόμο στους αυθεντικούς εκφραστές της ακροδεξιάς στη χώρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το δημοκρατικό μας πολίτευμα: όταν υιοθετείς την επιχειρηματολογία της Χρυσής Αυγής, ωθείς τον ψηφοφόρο στο πρωτότυπο και όχι στο αντίγραφο. Ειδικά, όταν κλείνεις το μάτι, λέγοντας πως “δεν θα ψηφίσω τη συμφωνία αλλά όταν”, δηλαδή αν, λέμε εμείς “γίνω κυβέρνηση, τι να κάνω, θα τη σεβαστώ”.
Η συμφωνία των Πρεσπών είναι μια συμφωνία επωφελής για τα συμφέροντα της χώρας και πρέπει να ψηφιστεί από το ελληνικό κοινοβούλιο, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ειρηνική συνύπαρξη και ανάπτυξη στην περιοχή. Οι κάθε λογής “υπερπατριώτες” οι οποίοι, έχοντας απωλέσει κάθε άλλο αφήγημα, προσπαθούν -χέρι-χέρι με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής – να προκαλέσουν θόρυβο, ας αντιληφθούν πως τα επικίνδυνα μονοπάτια του εθνικισμού, μόνο σε δεινά μπορούν να οδηγήσουν. Η ελληνική Μακεδονία δεν κινδυνεύει από κανέναν. Με τη συγκεκριμένη συμφωνία, η Αριστερά σώζει την πολιτισμική και ιστορική κληρονομιά της, βάζει τέλος στην παραχάραξη της ιστορίας μας και κλείνει οριστικά και αμετάκλητα το παράθυρο που άνοιξε η εθνικά ανεύθυνη στάση ελληνικών κυβερνήσεων, που οδήγησε στο να αναγνωριστεί παγκοσμίως η γειτονική μας χώρα, με τη σημερινή συνταγματική της ονομασία, δηλαδή ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας”.
Εκτιμώ ότι υπάρχουν οι πολιτικές προϋποθέσεις για την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη σχετική ψηφοφορία. Τόσο επειδή και άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν τοποθετούνται αρνητικά όσο και επειδή έχω εμπιστοσύνη στην αίσθηση ευθύνης πολλών συναδέλφων στο κοινοβούλιο, ασχέτως της πολιτικής παράταξης στην οποία ανήκουν. Κάποια ζητήματα είναι πολύ σοβαρά για να χρησιμοποιούνται σε μικροκομματικά παιχνίδια. Όσο για την πρόταση περί μυστικής ψηφοφορίας, ο κανονισμός της Βουλής ορίζει με σαφήνεια τις περιπτώσεις για τις οποίες προβλέπεται αυτή η διαδικασία. Και η συγκεκριμένη, δεν εμπίπτει σε κάποια από αυτές. Προσωπικά, πιστεύω ότι – ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού – πρέπει δημοσίως να παίρνουμε θέση, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την όποια στάση μας».
– Με «διαγωνισμό» του ποιος θα τάξει τα περισσότερα επιδόματα θα οδηγηθούμε στις εκλογές; Πέρα από θεωρίες, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απτό σχέδιο για την αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας;
«Η μείωση του ΕΝΦΙΑ και των ασφαλιστικών εισφορών ελεύθερων επαγγελματιών, αυταπασχολούμενων και αγροτών, η μείωση του φόρου επιχειρήσεων, η επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών για νέους κάτω των 25 ετών, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και η μη περικοπή των συντάξεων, η μείωση της ανεργίας κατά 7,5%, η ενίσχυση των σχολικών μονάδων Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, η ενίσχυση του προγράμματος “Βοήθεια στο Σπίτι”, η διάθεση πόρων ύψους 6.750 εκατ. ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για το 2019, όλα αυτά – και πολλά ακόμα – δεν είναι επιδόματα. Πριν τέσσερα, σχεδόν, χρόνια, παραλάβαμε – με ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ – μια χώρα με χρέος 180% του ΑΕΠ. Σήμερα, έχουμε βγει από τα μνημόνια, έχουμε βιώσιμο ασφαλιστικό, έχουμε ταμειακό απόθεμα που μας προστατεύει από τις επιθέσεις των κερδοσκόπων των αγορών, έχουμε ενεργοποιήσει προγράμματα και χρηματοδοτικά εργαλεία για την ενίσχυση φορέων κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, φορέων που επενδύουν στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, στην αλληλεγγύη, στην ισότητα και στη δημοκρατική λήψη των αποφάσεων. Αποδείξαμε ότι το δικό μας σχέδιο μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση με τους ανθρώπους της όρθιους. Από το δικό μας σχέδιο ωφελούνται και θα ωφεληθούν όλοι οι πολίτες, σε αντίθεση με ένα σχέδιο ανάπτυξης για κέρδη που θα καταλήγουν στις τσέπες συγκεκριμένων ολιγαρχών. Για μας, κοινωνική δικαιοσύνη σημαίνει αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου της χώρας υπέρ των εργαζομένων, όχι απλή ανακούφιση των αναγκών τους. Και αυτό ακριβώς μας διαφοροποιεί από όσους ορκίζονται στον καπιταλισμό. Η αντίθεση αριστερής και νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής δεν είναι μια θεωρητική διαφορά, αφορά την καθημερινότητα όλων μας. Η χώρα μας έχει μεγάλες δυνατότητες και στρατηγικά πλεονεκτήματα, το ζήτημα είναι υπέρ ποιων θα αξιοποιηθούν».
«Δικαιούται χρόνο η κυβέρνηση»
– Η τελευταία κοινοβουλευτική αντιπαράθεση Τσίπρα– Μητσοτάκη στη Βουλή, οι πρόσφατες ομιλίες τους στη Θεσσαλονίκη και στο συνέδριο της ΝΔ αντιστοίχως, η σκανδαλολογία, καθώς και το περιρρέον κλίμα “μυρίζουν” προεκλογική περίοδο. Μήπως είναι, επομένως, προτιμότερο για τη χώρα να προκηρυχθούν όσο το δυνατό συντομότερα οι εκλογές ώστε να αποφύγουμε τη μακρόσυρτη πόλωση και να επικεντρώσουμε στην ουσία;
«Κατά τον κύριο Μητσοτάκη, είμαστε σε προεκλογική περίοδο εδώ και τέσσερα χρόνια, αφού κάθε μήνα ζητά ή προεξοφλεί εκλογές. Γνωρίζετε από την άλλη, ότι πάγια απάντηση του πρωθυπουργού είναι πως θα εξαντληθεί η τετραετία. Για να απαντήσω, πάντως, στην ερώτησή σας, θεωρώ ότι μετά την έξοδο από τα μνημόνια, η κυβέρνηση δικαιούται μια ικανή χρονική περίοδο προκειμένου να ξεδιπλώσει με σχετική άνεση την ατζέντα της και τις προτεραιότητές της, ώστε να κριθεί αναλόγως από το λαό, την ώρα της κάλπης.
Οι εκλογές είναι κορυφαία στιγμή του δημοκρατικού πολιτεύματος και πρέπει να αντιμετωπίζονται από όλα τα κόμματα με την ανάλογη σοβαρότητα. Ας μην βιαζόμαστε λοιπόν. Ως προς την πόλωση που επισημαίνετε, υπάρχουν πολιτικές ευθύνες και ο καθένας και η καθεμιά μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Επισημαίνω, πάντως, ότι εκφράσεις σαν αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη – από το βήμα του Συνεδρίου της ΝΔ- ότι «πρέπει να τελειώνουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο για αυτά που κάνει αλλά και για αυτά που πιστεύει» ή την αντίστοιχη του Μάκη Βορίδη ότι «Ο Κ. Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές» ή «εμετικά» συνθήματα– σαν αυτά που χρησιμοποίησε ο Αντώνης Σαμαράς- για «φαγοπότι και Βελουχιώτη», είχαμε να τα ακούσουμε από τη δεκαετία του΄50».
–Η κυβέρνηση κι ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να πολιτεύονται με βάση το ότι απέναντί τους έχουν το κατεστημένο σύστημα. Κυβερνάτε, όμως, τέσσερα χρόνια και είναι προφανής, τουλάχιστον στους παροικούντες τη μιντιακή Ιερουσαλήμ, η προσπάθεια δημιουργίας ενός συστήματος ΜΜΕ το οποίο θα είναι φιλικό προς την κυβέρνηση. Άλλαξε απλώς ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς ως προς τη διαπλοκή;
«Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, υποχρεώθηκαν όλες οι τράπεζες, οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι ΔΕΚΟ να αναρτούν τα ποσά που ξοδεύουν για διαφημιστική δαπάνη, ανά εφημερίδα, κανάλι, ιστότοπο, ώστε ο καθένας να μπορεί να διαπιστώσει τυχόν διαδρομές χρήματος προς ημέτερους. Το ΚΕΕΛΠΝΟ, το κρυφό παχυλό ταμείο ροής μαύρου διαφημιστικού χρήματος, επί προηγούμενων κυβερνήσεων, έχει πλέον υπαχθεί στο δημόσιο λογιστικό. Παρά τις σχετικές κορώνες που ακούγονται με ευκολία στην μιντιακή Ιερουσαλήμ, όπως την είπατε, κανένα συγκεκριμένο κρούσμα αφύσικης χρηματοδότησης, δεν έχει καταγραφεί, άρα επιτρέψτε μου να θεωρώ σκανδαλολάγνα τη συζήτηση, χωρίς πραγματικό υπόβαθρο. Υπάρχουν, δεν θα σας κρυφτώ, νεόκοπα κυρίως μικρομεσαία media, που φορούν τον φιλοκυβερνητικό μανδύα, όχι από ιδεολογία αλλά ευελπιστώντας σε κάποια ανταμοιβή, κάποια εύνοια. Είναι άλλο, όμως, να ευελπιστώ και άλλο να εισπράττω. Ευθύνη, πάντως, όλων μας είναι να καθιστούμε τέτοιες περιπτώσεις περιθωριακές, παραδίδοντάς τις στην ανυποληψία που τους αντιστοιχεί».
«Ο σεξιστικός λόγος δεν κάνει διακρίσεις»
–Την προηγούμενη εβδομάδα πέσατε θύμα σεξιστικής επίθεσης στη Βουλή. Κι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ– ΑΝΕΛ, όμως, δεν έχουν γίνει και πολλά για την επίτευξη της πραγματικής ισότητας ανδρών– γυναικών σε όλα τα επίπεδα. Τι πρέπει να αλλάξει;
«Παρά τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας αναφορικά με την αντιμετώπιση των έμφυλων διακρίσεων, ορισμένες νοοτροπίες εκριζώνονται δύσκολα, ιδιαιτέρως όταν αυτές εργαλειοποιούνται για να κρύψουν την ένδεια πολιτικών επιχειρημάτων. Στη σεξιστική επίθεση της περασμένης εβδομάδας επέλεξα να απαντήσω θεσμικά, γιατί το είδα ως ένα παράδειγμα δράσης για γυναίκες που δεν έχουν πολιτικό βήμα και πρόσβαση στο δημόσιο λόγο, και που αντιμετωπίζουν αντίστοιχες καταστάσεις στην καθημερινότητά τους.
Ο σεξιστικός λόγος δεν κάνει διακρίσεις, βρίσκεται παντού και η απάντηση σε αυτόν οφείλει να είναι συντεταγμένη και άμεση. Η παρούσα κυβέρνηση έφερε στη Βουλή, τα τελευταία τρία χρόνια, μια σειρά από νόμους αντιμετώπισης των έμφυλων διακρίσεων, κάτι για το οποίο, η πλειονότητα των βουλευτών και των βουλευτριών του ΣΥΡΙΖΑ, αισθανόμαστε μόνο περηφάνια. Θυμίζω επιγραμματικά το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου, την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, την κύρωση της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας. Τα νομοθετικά εργαλεία είναι απαραίτητα, αλλά δεν αρκούν ώστε να καταργηθούν οι διακρίσεις, ώστε να αρθούν οι ανισότητες στην πράξη. Η οικονομική κρίση, και κυρίως η απάντηση σε αυτή- με την επέλαση νεοφιλελεύθερων πολιτικών και κοινωνικών πρακτικών που κατέστειλαν δικαιώματα κι άφησαν στην άκρη ως «παρωχημένες» τις φεμινιστικές ιδέες- έχουν επιφέρει ένα σημαντικό πισωγύρισμα στην εφαρμογή των έμφυλων δικαιωμάτων στην πράξη.
Ως εκ τούτου, η διεκδίκηση των δικαιωμάτων αυτών ήταν στο παρελθόν, και παραμένει και τώρα, μια πράξη κατεξοχήν πολιτική, συνιστά διακριτό μέρος του συνόλου των κοινωνικών δικαιωμάτων και θα ευοδωθεί με συνεχή διεκδίκηση κοινωνικών πολιτικών από τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό, που κινδυνεύει δυστυχώς στις ημέρες μας να κυριαρχήσει στην Ευρώπη, καταπιέζοντας, αναγνωρισμένα, μέχρι πρότινος, δικαιώματα και ελευθερίες».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2018
