Ανακοίνωση με αφορμή τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου εξέδωσε το Ποτάμι εκφράζοντας σοβαρά ερωτηματικά για όσα έγιναν στην φερόμενη ως ληστεία.
Το Ποτάμι σημειώνει στην ανακοίνωση με τίτλο «Θέλω η ανθρώπινη ζωή να είναι πάνω από όλα» πως «κανείς δεν μπορεί να πει ακόμη με ακρίβεια τι συνέβη το μεσημέρι της Παρασκευής στην οδό Γλαδστώνος στην Ομόνοια.
Μόνο ότι πέθανε ένας νέος άνθρωπος, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Από τι ακριβώς πέθανε θα μας το πουν οι ιατροδικαστές. Να σιωπήσουμε λοιπόν μέχρι τότε; Όχι. Η κοινωνία και κυρίως αυτή των social media, διχάζεται ήδη – οι μισοί με τον κοσμηματοπώλη και οι άλλοι μισοί με τον Ζακ – και δεν πρέπει».
«Οπλοφορούσε ο Ζακ; Με τι απειλή έκανε τη ληστεία; Υπήρξε συμπλοκή πριν τις κλοτσιές που είδαμε στο βίντεο; Και μετά τις κλοτσιές; Πώς συμπεριφέρθηκαν οι εκπαιδευμένοι αστυνομικοί; Τον χτύπησαν για να τον ακινητοποιήσουν; Σε ποιο σώμα φόρεσαν χειροπέδες; Δεν ήταν φανερό ότι παραπατούσε, σερνόταν και δεν ήταν απειλή για κανέναν παρά μόνο για τον εαυτό του; Όλα αυτά πρέπει να απαντηθούν και να αποδοθεί δικαιοσύνη»
Η ανακοίνωση
«Εκκρεμεί η μεγάλη κουβέντα για το μαύρο σύννεφο που καλύπτει πολλές περιοχές της χώρας. Φόβος, ανασφάλεια, άνθρωποι αβοήθητοι στον πάτο της εξαθλίωσης, μικρές και μεγάλες εγκληματικές πράξεις, ανομία, κάτοικοι που φοβούνται την σκιά τους, μετανάστες και πρόσφυγες εγκλωβισμένοι, θυμωμένος κόσμος που ξεσπά όπου μπορεί». Κανείς δεν μπορεί να πει ακόμη με ακρίβεια τι συνέβη το μεσημέρι της Παρασκευής στην οδό Γλαδστώνος στην Ομόνοια. Μόνο ότι πέθανε ένας νέος άνθρωπος, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Από τι ακριβώς πέθανε θα μας το πουν οι ιατροδικαστές. Να σιωπήσουμε λοιπόν μέχρι τότε; Όχι.
Η κοινωνία και κυρίως αυτή των social media, διχάζεται ήδη – οι μισοί με τον κοσμηματοπώλη και οι άλλοι μισοί με τον Ζακ – και δεν πρέπει. Οπλοφορούσε ο Ζακ; Με τι απειλή έκανε τη ληστεία; Υπήρξε συμπλοκή πριν τις κλοτσιές που είδαμε στο βίντεο; Και μετά τις κλοτσιές; Πώς συμπεριφέρθηκαν οι εκπαιδευμένοι αστυνομικοί; Τον χτύπησαν για να τον ακινητοποιήσουν; Σε ποιο σώμα φόρεσαν χειροπέδες;
Δεν ήταν φανερό ότι παραπατούσε, σερνόταν και δεν ήταν απειλή για κανέναν παρά μόνο για τον εαυτό του; Όλα αυτά πρέπει να απαντηθούν και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Και μετά εκκρεμεί η μεγάλη κουβέντα για το μαύρο σύννεφο που καλύπτει πολλές περιοχές της χώρας. Φόβος, ανασφάλεια, άνθρωποι αβοήθητοι στον πάτο της εξαθλίωσης, μικρές και μεγάλες εγκληματικές πράξεις, ανομία, κάτοικοι που φοβούνται τη σκιά τους, μετανάστες και πρόσφυγες εγκλωβισμένοι, θυμωμένος κόσμος που ξεσπά όπου μπορεί. Αυτά όμως δεν εξαντλούνται σε σκόρπιες αναρτήσεις.
Είναι – ή θα πρέπει να είναι – κεφάλαια ενός σχεδίου που θα ξαναδώσει στην χώρα την αθωότητά της ή – για να είμαστε πιο προσγειωμένοι – θα εμποδίσει να έρθουν ακόμη χειρότερα».
