Του Γιάννη Συμεωνίδη
Όλο και πυκνώνουν τα σημάδια πως οι εκλογές θα γίνουν οριστικώς το 2019 και, μάλιστα, προς τη λήξη της κυβερνητικής θητείας.
Άλλο ένα σημάδι είναι η πρόθεση του Αλέξη Τσίπρα να αξιοποιήσει το εκτιμώμενο δημοσιονομικό περιθώριο των 700.000.000 ευρώ για το 2019 αποκλειστικώς για φοροελαφρύνσεις.
Ο πρωθυπουργός, μάλιστα, πιστεύει ότι αυτό το ποσό μπορεί να εξοικονομηθεί παρά τον υψηλό στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% και την επόμενη χρονιά.
Για το 2020, εξάλλου, εκτιμά πως το δημοσιονομικό περιθώριο θα αγγίξει το 1,3 δισ. ευρώ, σημαντικό μέρος του οποίου επιθυμεί να πάει ξανά για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών και των έμμεσων φόρων, μολονότι βεβαίως είναι αμφίβολο αν θα είναι ο ίδιος στην εξουσία.
Στο ίδιο πλαίσιο, ο κ. Τσίπρας θα διακηρύσσει το τέλος της λιτότητας και την εφαρμογή επεκτατικής πολιτικής που όμοιά της δεν έχει δει η χώρα την τελευταία δεκαετία.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η αύξηση του κατώτατου μισθού, την οποία ο πρωθυπουργός θέλει να παρουσιάσει ως δώρο στον ελληνικό λαό κατά τη φιέστα εξόδου από τα μνημόνια που ετοιμάζει στην Πνύκα στις 30 Αυγούστου.
Το χαρτί της πολιτικής σταθερότητας
Στόχο, επίσης, του πρωθυπουργού μέχρι τα μέσα Ιουνίου αποτελεί να είναι έτοιμο και να ψηφιστεί το τελευταίο νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα της τέταρτης αξιολόγησης και στα τέλη του τρέχοντος μήνα να αποφασιστεί μια γενναία ρύθμιση του ελληνικού χρέους, η οποία θα επιβραβεύσει τον ελληνικό λαό για τις θυσίες του και θα δώσει το μήνυμα στις αγορές πως η Ελλάδα έχει επιστρέψει για τα καλά.
Ο κ. Τσίπρας σκοπεύσει στο χρονικό διάστημα που απομένει μέχρι τις εκλογές να ακολουθήσει αναδιανεμητική πολιτική η οποία θα του επιτρέψει να ξανακερδίσει την κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων που τον έφερε στην εξουσία και η οποία έχει πλέον απομακρυνθεί από τον ίδιο. Για να το πετύχει θα χρειαστεί και τη συνδρομή των Ευρωπαίων, στους οποίους ήδη χρησιμοποιεί το επιχείρημα πως η Ελλάδα είναι ο μοναδικός πυλώνας πολιτικής σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου.
