«Ο πρωθυπουργός κήρυξε την έναρξη της προεκλογικής περιόδου και αποκάλυψε την απόφασή του να κινηθεί, χωρίς όρους και όρια, επιστρατεύοντας τοξικά απόβλητα και καταφεύγοντας στα άκρα» υπογραμμίζει, σε άρθρο του στα «Νέα», με τον τίτλο «Κυνισμός και Αναλγησία, Φθόνος και Μισαλοδοξία», ο βουλευτής Α Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, αναπληρωτής τομεάρχης Εξωτερικών Υποθέσεων Σταύρος Καλαφάτης.
Μεταξύ άλλων, τονίζει:
«Κύκνειο άσμα εξέπεμπαν οι τελευταίες παραστάσεις του. Τόσο εκείνη της 23ης Ιουλίου, όταν εμφανιζόταν σαν συντονιστής στο Συντονιστικό της Πυροσβεστικής, όσο κι εκείνη στην Ιθάκη, απ’ όπου διάβασε το τελευταίο του διάγγελμα. Στην πρώτη, μεσ’ τα μαύρα μεσάνυχτα, ενώ η ανθρώπινη τραγωδία συνιστούσε το μείζον και πιεστικό ζήτημα, εκείνος ρωτούσε για τον αριθμό των εστιών, προκειμένου να στηρίξει τους ισχυρισμούς του για “ασύμμετρο φαινόμενο”. Κι ενώ του μιλούσαν – ψεύτες κι αυτοί – για βαριά τραυματισμένους, αντί να νοιαστεί για το ανθρώπινο δράμα, άλλαζε κουβέντα και ρωτούσε τι αέρα θα κάνει την επομένη. Με φόντο τα αποκαΐδια, τις απανθρακωμένες σορούς και τους ανθρώπους που πέθαιναν αβοήθητοι στη θάλασσα, έστηνε παράσταση που θα μείνει στην ιστορία σαν μνημείο θράσους, κυνισμού και αναλγησίας, σαν πράξη ασέβειας στους νεκρούς και τις οικογένειες τους, σαν παρωδία που αποκαλύπτει ποιοι είναι, πως σκέπτονται και πόσο αδίστακτα κινούνται».
Όσον αφορά το διάγγελμα της Ιθάκης, υπογραμμίζει: «Αντί να πει την αλήθεια, να ζητήσει συγνώμη για όσα ανομολόγητα διέπραξε και να αρθρώσει κάποιο όραμα για το αύριο, κινήθηκε σαν κομματάρχης του περασμένου αιώνα. Ισχυρίστηκε ότι οδήγησε τη χώρα στο τέλος των Μνημονίων, που επέβαλαν οι άλλοι, γεμίζοντας με λίγες λέξεις τρεις κουβάδες ψέματα. Σήμερα βρισκόμαστε σε πολύ χειρότερη κατάσταση, απ’ ότι το 2015».
Και καταλήγει: «Δεν περιορίστηκε, όμως, ο Αλ. Τσίπρας στην απόπειρά του να διαστρεβλώσει την αλήθεια, να εξαπατήσει και να αποπροσανατολίσει. Συνέχισε την απέλπιδα προσπάθειά του να φανατίσει, να πολώσει, να διχάσει. Με λόγο φθονερό και μισαλλόδοξο, αποπειράθηκε να συκοφαντήσει τους πολιτικούς αντίπαλούς του, να επιτεθεί κατά πάντων και να αναβιώσει το δόγμα “ή εμείς ή οι άλλοι”».
