Του Θόδωρου Παπαδόπουλου
Έρχεται ώρα εξελίξεων στην κεντροαριστερά! Η σκόνη ακόμα δεν έχει καθίσει από την επί της ουσίας αποπομπή του Βαγγέλη Βενιζέλου από το ΠΑΣΟΚ.
Ακόμα πολλές συζητήσεις γίνονται και θα γίνουν για τα υπέρ και τα κατά της κίνησης της Φώφης Γεννηματά η οποία ανοίγει επί της ουσίας τον δρόμο για ακόμα περισσότερες εξελίξεις σε ένα ήδη πολύ ρευστό και ασαφές τοπίο στον χώρο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς. Και αν στα social media μια απλοϊκή και με μπόλικη δόση λαϊκής σοφίας ατάκα αναφέρει ότι πλέον μειώθηκε ο μ.ό. του IQ στο ΚΙΝΑΛ, η αλήθεια είναι ότι κανείς ακόμα δεν μπορεί με βεβαιότητα να προβλέψει αν έχει κάνει μια έξυπνη ή όχι κίνηση η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, καθώς οι περισσότεροι εντός και εκτός κόμματος περιμένουν να δουν το αποτέλεσμα που θα «γράψει» στην κάλπη για να τοποθετηθούν ανάλογα.
Το βέβαιο είναι ότι με μια τέτοια κίνηση που όχι άδικα έχει χαρακτηριστεί ως «υψηλού πολιτικού ρίσκου» η κ. Γεννηματά ηθελημένα ή άθελα ανοίγει τον δρόμο για τη δημιουργία μιας νέας παράταξης στον χώρο της Κεντροαριστεράς η οποία θα ενσωματώσει όλα τα κόμματα που μέχρι τώρα κινούνται στον χώρο.
Η αποτυχία του ΚΙΝΑΛ
Άλλωστε ας μη μας διαφεύγει ότι αυτό ακριβώς πήγε να κάνει το ίδιο το ΚΙΝΑΛ και για αυτό και δημιουργήθηκε, για να συσπειρώσει δηλαδή όλες τις δυνάμεις του λεγόμενου προοδευτικού χώρου σε ένα κόμμα. Τότε το κάλεσμα έγινε προς Ποτάμι, ΔΗΜΑΡ και άλλους όμως η αποτυχία ήταν παταγώδης με την αποχώρηση αρχικά του Σταύρου Θεοδωράκη και στη συνέχεια του Θανάση Θεοχαρόπουλου. Αν κανείς διερευνήσει τα αίτια για αυτή την κατάληξη, σήμερα, με την απόσταση του χρόνου να παίζει το ρόλο της, θα καταλήξει ότι η ανάδειξη του αρχηγού της νέας κίνησης ήταν η αρχή του τέλους για το εγχείρημα καθώς λίγο αργότερα χωρίς ουσιαστικό λόγο αποχώρησε ο Θεοδωράκης, και μήνες μετά ο Θεοχαρόπουλος «έσπασε» τη γραμμή και έφυγε και αυτός. Η ηγεσία της Φώφης Γεννηματά ήταν αδύναμη και δεν μπόρεσε να αποτελέσει την συγκολλητική ουσία για να παραμείνουν όλες οι δυνάμεις ενωμένες, και αυτή η αδυναμία οδήγησε στη σημερινή εικόνα του ΚΙΝΑΛ που μόνο κολακευτική δεν είναι καθώς δεν μπορεί να ανεβάσει ποσοστά στη χειρότερη εποχή του ΣΥΡΙΖΑ.
Η διαφορά είναι ο Τσίπρας
Για να μπορέσει όμως να υπάρξει νέο εγχείρημα, θα πρέπει να ολοκληρωθούν οι εκλογές και με βάση τα ποσοστά που θα λάβουν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ θα ανοίξει η συζήτηση η οποία σίγουρα δεν θα είναι σύντομη. Άλλωστε είναι πολλοί οι παράγοντες που πρέπει να συνυπολογιστούν για να γίνει το μεγάλο βήμα και σίγουρα θα απαιτηθεί μεγάλη προσπάθεια, συμβιβασμοί και αποχωρήσεις. Όμως εκείνο που φαντάζει βέβαιο σήμερα είναι ότι σε αυτή την προσπάθεια υπάρχει το σημείο αναφοράς και είναι στην ηγεσία. Αυτό το «σημείο» είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος όπως φαίνεται μπορεί να αποτελέσει τον ηγέτη του χώρου σε κάθε περίπτωση. Μια ξεχωριστή θέση σε αυτή την προσπάθεια είναι βέβαιο ότι θα έχει ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος είναι το «αύριο» του ΠΑΣΟΚ, και η δική του στάση θα έχει αποφασιστική σημασία μιας και ο Ανδρουλάκης πλέον έχει αποκτήσει δύναμη και εμπειρία και παράλληλα σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να δει τον χώρο σε μια μιζέρια και τα επόμενα χρόνια. Οι «γραμμές» εντός του ΠΑΣΟΚ είναι ξεκάθαρες πλέον και είναι δύο, η μία προς τα δεξιά και η άλλη προς τα αριστερά. Η αποπομπή Βενιζέλου έστειλε σαφές μήνυμα για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και μετά τις κάλπες θα ολοκληρωθεί αυτή η κίνηση του ΠΑΣΟΚ προς μια κατεύθυνση καθώς είναι και άλλοι που θέλουν την «κεντροδεξιά» σύμπλευση οι οποίοι και ενδεχομένως θα αποχωρήσουν ή θα οδηγηθούν στην έξοδο.
Η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει και αυτό που μένει να δούμε είναι με τι όρους θα μπει ο κάθε ένας από τους συμμετέχοντες στο «παιχνίδι». Για αυτό και τώρα η «μάχη» που δίνεται είναι προς όλες τις κατευθύνσεις. Την επομένη των εκλογών θα αρχίσει η συζήτηση…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 07 Ιουνίου 2019
