Του Γιάννη Συμεωνίδη
“Η ταξική μεροληψία του Κυριάκου Μητσοτάκη επιβεβαιώνει το δίλημμα το οποίο έχει βάλει ο Αλέξης Τσίπρας από την αρχή της θητείας του:
Με την οικονομική ελίτ ή με τον εργαζόμενο.
Αν δεν υπήρχε ο πρόεδρος της ΝΔ, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να τον εφεύρει”.
Αυτόν το σκωπτικό τρόπο επιλέγουν κυβερνητικές πηγές για να μας σχολιάσουν την παρουσία του κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, προσθέτοντας πως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιβεβαίωσε τους χειρότερους φόβους των Ελλήνων στην περίπτωση μιας- “απίθανης”, όπως θεωρούν οι ίδιες πηγές- πρωθυπουργίας του.
Σε αυτό το μοτίβο στέκονται κυρίως στην ενεργοποίηση του ΔΝΤ την οποία καταλογίζουν στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης πως επιθυμεί, στο κεφαλαιοποιητικό “μοντέλο Πινοσέτ” το οποίο προτείνει και το οποίο αποκλείει από μια αξιοπρεπή σύνταξη όποιον για διάφορους λόγους δεν είχε μια σταθερή επαγγελματική απασχόληση κατά τον εργασιακό του βίο, καθώς και τη μεταφορά των πόρων του ΕΝΦΙΑ στην τοπική αυτοδιοίκηση, εξέλιξη που κατά τους ίδιους θα οδηγήσει σε δήμους δύο ταχυτήτων.
Όσον αφορά το καίριο ζήτημα των συντάξεων, μας επισημαίνεται πως οι δανειστές θα περιμένουν το προσχέδιο του προϋπολογισμού, το οποίο θα κατατεθεί στη Βουλή την 1η Οκτωβρίου και στην Κομισιόν στα μέσα του ίδιου μηνός, και ύστερα θα αποφασίσουν για το αν υπάρχει πιθανότητα να αποδεχθούν την άρση της μείωσής τους.
Τα όπλα στη φαρέτρα του Μαξίμου
Στο Μαξίμου βασίζονται στο πρωτογενές πλεόνασμα για το 2018, το οποίο είναι πολύ πιθανό να κλείσει κοντά στο 5% του ΑΕΠ, καθώς και στο πλεόνασμα του ΕΦΚΑ προκειμένου να πείσουν τους Θεσμούς, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρουσιάζεται πιο συναινετική, το ΔΝΤ περισσότερο αδιάλλακτο και την ΕΚΤ και τον ESM να τηρούν μέχρι στιγμής στάση Πόντιου Πιλάτου.
Τη δεδομένη χρονική στιγμή,πάντως, θεωρείται πιθανότερο να υπάρξει μια αναβολή του μέτρου μέχρι τον προσεχή Μάρτιο, όταν η Eurostat θα έχει καταλήξει στα οριστικά στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2018.
