Δριμεία κριτική στον Νεκτάριο Σαντορινιό από τον Λευτέρη Αυγενάκη, με αφορμή την πυρκαγιά στο Μάτι και τη -σύμφωνα με το γραμματέα Π.Ε. της ΝΔ- «προσπάθεια συγκάλυψης των τραγικών ευθυνών» της κυβέρνησης.
«Συνεχίζουν τα κυβερνητικά στελέχη την ενορχηστρωμένη, πλην, όμως, απεγνωσμένη προσπάθεια αποποίησης και συγκάλυψης των τραγικών ευθυνών που φέρουν για την εθνική τραγωδία στο Μάτι», ανέφερε αρχικά ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και συνέχισε λέγοντας:
«Και αφού η αρχική αφήγηση “προσπαθώ… να βρω τα λάθη, αλλά επιχειρησιακά δεν βρίσκω μεγάλα λάθη” (κ. Τόσκας) και “δεν θα έκανα τίποτα διαφορετικό, γιατί δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα διαφορετικό” (Αρχηγός της Πυροσβεστικής), μάλλον θύμωσε, παρά έπεισε τους πολίτες, ακολουθεί μια νέα αφήγηση προσβολής των θυμάτων και εμπαιγμού των πολιτών».
Στη συνέχεια, ο κ. Αυγενάκης αναφέρθηκε στην τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε ο κ. Σαντορινιός, και στην οποία είχε δηλώσει, μεταξύ άλλων, πως «κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν έγιναν λάθη στη διάρκεια αυτής της τραγωδίας», και πως «δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιοι και πότε έκαναν λάθη, γι’ αυτό θα πρέπει να διερευνηθεί όλο το κομμάτι του συντονισμού και το εάν έκαναν λάθη οι υπηρεσίες».
Ο βουλευτής της ΝΔ είπε για τον κ. Σαντορινιό τα εξής:
«Προφανώς, ο κ. υφυπουργός θεωρεί ότι η πολιτική ηγεσία:
– είναι αλάνθαστη, οπότε μόνο οι υπηρεσίες ενδέχεται να έκαναν λάθη!
– δεν φέρει ευθύνη για το γεγονός ότι τα πλοία της γραμμής συνέχιζαν να φέρνουν και να αποβιβάζουν κόσμο στο λιμάνι της Ραφήνας τις ώρες της φωτιάς; Μάλλον, θα έπρεπε να το σκεφτούν μόνοι τους οι καπετάνιοι!
– δεν φέρει ευθύνη για το γεγονός ότι δεν δόθηκε εντολή στο λιμενικό και τα ιδιωτικά σκάφη (αλιευτικά, αναψυχής, κλπ) να συνδράμουν στην περισυλλογή των ανθρώπων που ήταν στη θάλασσα. Μάλλον, θα έπρεπε να το σκεφτούν μόνοι τους οι ψαράδες και οι ιδιώτες της περιοχής (όπως κι έγινε, εντέλει).
– η ανάληψη πολιτικής ευθύνης συνεπάγεται πολιτική «αμνηστία» για τον ίδιο, για τον Πρωθυπουργό και για τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου.
Κάθε δήλωση κυβερνητικού στελέχους και μια μεγαλύτερη προσβολή για τους πολίτες, και μια μεγαλύτερη προσβολή στη μνήμη των θυμάτων».
