Του Γιάννη Συμεωνίδη
Ο Αλέξης Τσίπρας μέσα σε ένα μήνα ολοκλήρωσε, έστω και με αμφιλεγόμενο τρόπο, δύο “πρότζεκτ” τα οποία απασχολούσαν τη δημόσια σφαίρα για χρόνια: το Μακεδονικό και τη ρύθμιση του χρέους.
Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως σήμερα Πέμπτη κι αύριο Παρασκευή τον περιμένει μία εύκολη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες κατά την οποία θα δρέψει μόνο επαίνους από τα υπόλοιπα κράτη- μέλη για το ηγετικό παράδειγμα που έδωσε σε όλους.
Όχι πως δεν θα εγκωμιαστεί για τις προσπάθειές του, ωστόσο η συζήτηση θα περιστραφεί γύρω από το Μεταναστευτικό και τις δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν επί τούτου.
Κι αν ο πρωθυπουργός θα επιδιώξει μεγαλύτερη αλληλεγγύη, την κοινή διαχείριση του προβλήματος, την αλλαγή του “Δουβλίνου ΙΙ”, τη δημιουργία ευρωπαϊκής συνοροφυλακής και τη λήψη άλλων μέτρων που δεν θα αφήνουν την Ελλάδα και τα υπόλοιπα κράτη πρώτης υποδοχής μόνα τους, μόνο σίγουρο δεν είναι ότι θα επιτύχει τους στόχους του.
Η Άνγκελα Μέρκελ είναι πιο αδύναμη από ποτέ στη Γερμανία στα 13 χρόνια της καγκελαρίας της και οι κυβερνητικοί της σύμμαχοι του CSU περιμένουν από τη Σύνοδο Κορυφής να συμφωνήσει στην επιστροφή προσφύγων και μεταναστών στα κράτη πρώτης υποδοχής όπως το δικό μας προκειμένου να μην ρίξουν την κυβέρνηση.
Στο Μαξίμου, επομένως, φοβούνται και γι’ αυτό κι ο ίδιος ο κ. Τσίπρας στις δημόσιες παρεμβάσεις του τις τελευταίες ημέρες σπεύδει να τονίσει πως είναι ελάχιστοι εκείνοι που τα τελευταία τρία χρόνια, από τότε δηλαδή που οι βόρειες χώρες έκλεισαν τα σύνορά τους, έχουν περάσει από την Ελλάδα στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη.
Αυτό πρόκειται να υπογραμμίσει και στη Σύνοδο Κορυφής, επιχειρώντας το σχηματισμό κοινού μετώπου με τα υπόλοιπα μεσογειακά κράτη της ΕΕ που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα όσο κι αν η συνεννόηση μοιάζει δύσκολη με τη νέα λαϊκιστική, στα όρια της εθνικιστικής, κυβέρνηση στην Ιταλία.
“Χρειαζόμαστε πολιτική σταθερότητα στην Ευρώπη”
Κυβερνητικές πηγές, πάντως, υποβαθμίζουν το ενδεχόμενο πιθανής ακόμα και διμερούς συμφωνίας Ελλάδας- Γερμανίας για την επιστροφή προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας.
Επιχειρηματολογούν πως έτσι κι αλλιώς οι ροές εξαιτίας του κλεισίματος των συνόρων είναι μικρές και είναι προτιμότερο να αποδεχθούμε την επιστροφή 50- 100 όλων κι όλων ατόμων από το να ριψοκινδυνεύσουμε να πέσει η κυβέρνηση στο Βερολίνο.
“Χρειαζόμαστε όσο τίποτα άλλο την πολιτική σταθερότητα στην Ευρώπη προκειμένου να επιστρέψουμε ανώδυνα στις αγορές και να προσελκύσουμε τις απαραίτητες επενδύσεις.
Δεν είναι εποχή για ανώφελους πειραματισμούς“, σχολιάζουν με νόημα οι ίδιες πηγές.
