Συνέντευξη στη Δήμητρα Αθανασοπούλου
Ο Δημήτρης Στάμου υπήρξε anchorman του AΝΤ1 και ένα από τα κεντρικά πρόσωπα του τηλεοπτικού σταθμού την περίοδο της παντοδυναμίας των ιδιωτικών καναλιών.
Από την παρουσίαση των δελτίων ειδήσεων πέρασε στη διεύθυνση του ραδιοφώνου ώσπου έκανε το «άλμα» και μεταπήδησε από τη δημοσιογραφία στην πολιτική. Αρχικά ενεπλάκη με την τοπική αυτοδιοίκηση και πλέον με την κεντρική πολιτική σκηνή ως υποψήφιος του ΚΙΝΑΛ. Το «μικρόβιο» είχε μπει προφανώς από τα φοιτητικά του χρόνια, τότε που σπούδαζε κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες στο Μιλάνο.
Ο Δημήτρης Στάμου, με την εμπειρία του δημοσιογράφου σε επιτελικές θέσεις, το γνωστικό υπόβαθρο του κοινωνιολόγου και τη «συγκρότηση» του πολιτικού μιλά στην Politik για πολιτική -εγχώρια και μη- για την εξέλιξη της τηλεόρασης και για το «ελληνικό σύμπτωμα».
-Είστε υποψήφιος με το Κίνημα Αλλαγής στην εκλογική περιφέρεια της Δυτικής Αττικής. Πώς λάβατε αυτή την απόφαση σε αυτή την περιοχή με τις ιδιαίτερες ανάγκες;
«Ήταν μια απόφαση κοινή με τη ΔΗΜΑΡ και τα κεντρικά όργανα του Κινήματος Αλλαγής. Κατάγομαι από όμορη περιοχή αλλά με στενούς δεσμούς στην περιφέρεια γνωρίζοντας τα προβλήματα της. Από τα φοιτητικά χρόνια είχα ασχοληθεί με έρευνες όσον αφορά τις επιπτώσεις από τη βιομηχανική ανάπτυξη και ότι το Θριάσιο ήταν η πιο μολυσμένη περιβαντολλογικά περιοχή. Είναι μια μεγάλη εκλογική περιφέρεια με ανομοιογενή στοιχεία τόσο οικονομικής όσο και κοινωνικής σύνθεσης και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Πιστεύω πως θα ανταποκριθώ και πως θα με τιμήσουν με την ψήφο τους οι πολίτες. Πράγματι η συγκεκριμένη περιφέρεια έχει ιδιαίτερες ανάγκες. Έχει αγροτικές και άκρως βιομηχανικές περιοχές. Πριν από ένα χρόνο, μάλιστα, θρηνήσαμε θύματα στη Μάνδρα από τις πλημμύρες και ακόμη δεν έχει γίνει τίποτα. Οι πυρκαγιές στην Κινέττα προκάλεσαν τεράστια οικολογική καταστροφή. Όμως δεν είμαι από τους πολιτικούς που θα καταπιαστούν αμιγώς με τα τοπικά προβλήματα με τα οποία ασχολείται η αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού».
-Εσείς προέρχεστε ωστόσο από την Αυτοδιοίκηση…
«Ναι και θα ήθελα να διευκρινίσω πως άρχισα την αμιγώς πολιτική μου σταδιοδρομία το 2010 ως σύμβουλος και γραμματέας του δημοτικού συμβουλίου στον ενοποιημένο δήμο Αγίων Θεοδώρων -Λουτρακίου. Το 2014 ήμουν υποψήφιος δήμαρχος με την Πρωτοβουλία Πολιτών και στη συνέχεια ασχολήθηκα με την κεντρική πολιτική σκηνή».
-Τελικά τι έχει περισσότερο ενδιαφέρον από τα δυο;
«Έχει τεράστιο ενδιαφέρον γενικότερα η ενασχόληση με την πολιτική, την οποία σπούδασα ως επιστήμη και την κοινωνιολογία. Είναι μια συναρπαστική εμπειρία. Ασχολήθηκα όλα αυτά τα χρόνια χωρίς όμως να ταυτίσω τους ρόλους του δημοσιογράφου και του πολιτικού. Γι’ αυτό όταν αποσύρθηκα από τη δημοσιογραφία, δραστηριοποιήθηκα και ταυτίστηκα κομματικά».
-Σε ποια φάση θα λέγατε πως βρίσκεται σήμερα το Κίνημα Αλλαγής ; Απ’έξω βλέπουμε έναν κόμμα «αναστατωμένο»
«Από τις συγκρούσεις προέρχεται και η εξέλιξη. Πολλές φορές η αναστάτωση, όπως λέτε, προέρχεται από κάποιους που αρέσκονται στο ένδοξο παρελθόν και δεν έχουν συνειδητοποιήσει παραταξιακά ότι πρέπει ενωμένοι να δούμε το μέλλον. Ωστόσο έχουμε παρουσιάσει το σχέδιο “Ελλάδα” που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να βγούμε από τα αδιέξοδα στα οποία έχουμε περιέλθει γενικότερα. Προσπαθούμε να βρούμε ακόμα το δρόμο της δυναμικής παρουσίας μας στο πολιτικό σκηνικό που έχει ανάγκη από το χώρο της κεντροαριστεράς».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση με τη σοσιαλδημοκρατία»
-Δεν έχει καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας; Είδαμε τον Τσίπρα να γίνεται δεκτός με θερμό χειροκρότημα στο συνέδριο του SPD
«Είναι ένας προβληματισμός και για εμάς. Αλλά όχι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταλάβει αυτόν το χώρο. Δεν έχει καμία σχέση με τη σοσιαλδημοκρατία. Προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα πάντα επικοινωνιακά αλλά στην πολιτική του βάση δεν έχει καμία σχέση με τη σοσιαλδημοκρατία».
-Με τι έχει σχέση, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ;
«Από τότε που ανέλαβε την εξουσία δεν δικαιολογεί ούτε τον τίτλο του. Ούτε Συνασπισμός είναι, ούτε ριζοσπαστικές θέσεις έχει, ούτε αριστερή πολιτική στον κυβερνητισμό του. Είναι ένα κόμμα που έχει γίνει συστημικό και προσπαθεί να διατηρηθεί στην εξουσία».
-Γιατί όμως οι απογοητευμένοι του ΣΥΡΙΖΑ στρέφονται στη ΝΔ και όχι στο ΚΙΝΑΛ που θα έπρεπε να τους είναι πιο «οικείος» ως πολιτικός χώρος;
«Ίσως γιατί το ΚΙΝΑΛ δεν έχει κάνει ακόμα το άλμα! Σιγά-σιγά εδραιωνόμαστε και αναπτυσσόμαστε. Επεξεργαζόμαστε διάφορες θέσεις ρηξικέλευθες με περισσότερη σαφήνεια. Δεν θέλουμε να φτάσουμε σε επίπεδο υποσχεσιολογίας που δεν θα τηρηθεί. Θέλουμε οι θέσεις μας να μπορούν να εφαρμοστούν. Εμείς δεν θέλουμε να κάνουμε πολιτική μας ιδεολογία τη στρατηγική της κωλοτούμπας».
-Πώς σχολιάζετε τη δήλωση του Σταμάτη Μαλέλη περί μη συνεργασίας με «κυβέρνηση της ΝΔ που θα φέρει τον όλεθρο»;
«Δεν μπορείς να συνεργαστείς με τον Μητσοτάκη κατά τον ίδιο τρόπο που δεν μπορείς να συνεργαστείς με το ΣΥΡΙΖΑ. Θα περιμένουμε το βράδυ των εκλογών. Αν ο λαός μάς δώσει την ανατρεπτική δύναμη να παρέμβουμε στα πολιτικά πράγματα, θα είμαστε εμείς όχι τρίτοι, μπορεί και δεύτεροι. Γιατί να μην έχουν οι άλλοι το δίλημμα και να το έχουμε εμείς;»
-Ενδεχομένως γιατί οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το ΚΙΝΑΛ να βρίσκεται πολύ χαμηλά..
«Θα εξαρτηθούν όλα ακόμα και από κάποια “ατυχήματα”, όπως είπαν κάποιοι, μάλιστα “εθνικά ατυχήματα”! Ας αναμένουμε λίγο, ας μην κάνουμε σενάρια μετεκλογικών συνεργασιών τη στιγμή που δεν ξέρουμε ακόμα τις προεκλογικές συνεργασίες, το πώς θα διαμορφωθούν οι ισορροπίες στα κόμματα. Να περιμένουμε να δούμε και το χρόνο των εκλογών. Θα γίνουν τώρα οι εκλογές με τη συμφωνία των Πρεσπών; Θα γίνουν το Μάιο, το οποίο θα είναι ένα αλαλούμ με τέσσερις εκλογικές διαδικασίες; Θα γίνουν το Σεπτέμβριο, όπως διατείνεται ο πρωθυπουργός;
-Κάποτε στηρίξατε και εσείς ΣΥΡΙΖΑ…
«Στήριξα και με στήριξαν στις δημοτικές εκλογές του 2014. Ο χώρος της ευρύτερης Αριστεράς πάντα με εξέφραζε. Αν και πρέπει να διευκρινίσω ότι το πρώτο κόμμα που με στήριξε δημοσίως ήταν η ΔΗΜΑΡ τότε, η δυνατή ΔΗΜΑΡ. Εγώ ποτέ δεν ήμουν κομματικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ».
-Πώς θα περιγράφατε την κλιμάκωση της δικής σας σχέσης με το ΣΥΡΙΖΑ;
Η κλιμάκωση της σχέσης ήταν μια συνεχής απογοήτευση και για δημαρχιακά δρώμενα και από το βράδυ των εκλογών όταν έγινε η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ».
«Ο κυβερνητικός παραλογισμός έχει γίνει πολιτικός παραλογισμός»
-Είχαν εναλλακτική;
«Θα μπορούσαν να είχαν αναζητηθεί και βρεθεί εναλλακτικές. Δυστυχώς, θεωρώ πως ήταν μια προαποφασισμένη ενέργεια που μας απογοήτευσε σε όλα τα επίπεδα. Κάποιοι με τη συμπεριφορά ξεπερνούν και τα όρια της πολιτικής απρέπειας. Ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει γίνει πολιτικός παραλογισμός που φτάνει σε σημείο εξαπάτησης των πολιτών σε τέτοιο βαθμό να κάνει εγκαίνια σε ανύπαρκτα έργα».
«Σύμπτωμα της εποχής ο λαϊκισμός και η πολιτική αστάθεια»
-Και πώς εξηγείτε -με την ιδιότητα και του κοινωνιολόγου- το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές και το Σεπτέμβρη μετά από τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ και το δημοψήφισμα;
«Σπούδασα κοινωνιολογία, αλλά δεν θα έλεγα πως είμαι κοινωνιολόγος γιατί δεν το άσκησα. Θα έλεγα πως δεν έχουν επουλωθεί οι παθογένειες ενός παλαιού συστήματος για το οποίο ο κόσμος αντέδρασε. Ο κόσμος αισθάνεται μια ενοχή από την οποία δεν θέλει να απαλλαγεί. Περιμένει δηλαδή ακόμα. Το πρόβλημα είναι πως ο κόσμος δεν βρίσκει ακόμα αλλού πειστικές απαντήσεις. Το σύμπτωμα της εποχής είναι ο λαϊκισμός και η πολιτική απάθεια. Έτσι έχουμε μια στροφή στην άκρα δεξιά και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Το είδαμε και στην Ιταλία».
-Είστε εξαιρετικός γνώστης της ιταλικής πραγματικότητας. Σπουδάσατε και ζήσατε στο Μιλάνο. Τι έφταιξε στην Ιταλία εκτός από το προφανές, δηλαδή το προσφυγικό και την κρίση;
«Άρχισαν όλα από τον μπερλουσκονισμό για να φτάσουμε στο σήμερα. Γιατί ο λαϊκισμός συνυπάρχει με έναν φανατισμό με ακροδεξιό υπόβαθρο. Η Ιταλία είχε έναν πολιτικό πολιτισμό, ένα πολιτικό ήθος που έλεγε και ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ. Ο Μπερλουσκόνι επικράτησε ως επιτυχημένος επιχειρηματίας, παρέσυρε τον κόσμο και κατέρρευσαν πολλά. Δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε τις ευθύνες του Δημοκρατικού Κόμματος και του Ρέντσι. Γι’ αυτό λέω να κάνουμε πρώτα την αυτοκριτική μας, να δούμε τα λάθη μας, να προχωρήσουμε σε αλλαγές για να συγκροτήσουμε τη μεγάλη σοσιαλδημοκρατική παράταξη που έχει ανάγκη και η χώρα μας».
-Στο ζήτημα των Πρεσπών δεν βλέπουμε να υπάρχει ταύτιση ΔΗΜΑΡ- ΚΙΝΑΛ. Όπως και σε άλλα ζητήματα. Μήπως η ΔΗΜΑΡ είναι πιο κοντά στο Ποτάμι;
«Εύστοχο το ερώτημα σας. Ήμαστε κοντά στο Ποτάμι και όταν αυτό ήταν συνεργαζόμενο κόμμα στο Κίνημα Αλλαγής. Για πολλούς λόγους αποχώρησε. Είμαστε σε πολλά θέματα κοντά με το Ποτάμι, σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, λειτουργίας του κράτους. Κρίμα που έφυγε. Θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά πράγματα μαζί. Θεωρώ πως θα υπάρξουν ζυμώσεις το επόμενο διάστημα στον ευρύτερο χώρο. Γιατί όπως είπαμε και τα δημοσκοπικά στοιχεία δεν δίνουν την προοπτική που θα τους έκανε να κατέβουν μόνοι τους. Είναι πολλά τα ανοιχτά ενδεχόμενα στην πολιτική. Εξαρτώνται πολλά και από το χρόνο των εκλογών που μάλλον θα προσδιοριστεί από τη στάση όλων στη συμφωνία των Πρεσπών».
-Να μιλήσουμε για τα χρόνια της τηλεόρασης, τον άλλο σας εαυτό, όπως τον αποκαλείτε; Πόσο έχει αλλάξει η τηλεοπτική πραγματικότητα από τότε που παρουσιάζατε το κεντρικό δελτίο και βρισκόσασταν σε επιτελικές θέσεις;
«Δραστηριοποιήθηκα στην τηλεόραση όλα τα χρόνια της δημοσιογραφικής μου καριέρας, με παράλληλες δραστηριότητες σε ραδιόφωνο, εφημερίδες, ίντερνετ. Η τηλεόραση έχει αλλάξει όπως έχουν αλλάξει τα πάντα. Βίωσε την κρίση περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο τομέα. Ήταν συνδυασμένη με τη διαφήμιση και τα κανάλια βίωσαν οδυνηρά την κρίση. Υπάρχει μια ανακατάταξη. Βρισκόμαστε σε περίοδο μεγάλων αλλαγών. Εμφανίζονται νέοι εκδότες και καναλάρχες».
«Ουτοπικό να πούμε πως υπήρχε αντικειμενικότητα στα media»
-Όσον αφορά στην ενημέρωση; Υπήρχε περισσότερη αντικειμενικότητα από σήμερα; Λέγονται πολλά για το μιντιακό παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ…
«Ας μην παραμυθιαζόμαστε. Υπήρχε πάντα εμφανής ή αφανής χαλιναγώγηση. Η έστω τάση χαλιναγώγησης. Είναι ουτοπικό να πούμε πως υπήρχε αντικειμενικότητα. Υπήρξαν περίοδοι που νιώθαμε μεγαλύτερη επιρροή, αλλά όχι πως ένα κόμμα ρυθμίζει καταστάσεις».
-Ας κλείσουμε με την πιο αξέχαστη, την πιο μαγική στιγμή που ζήσατε στην τηλεόραση..
Είναι τόσα πολλά. Ίσως η αλλαγή στη Σοβιετική Ένωση, όταν μπήκα στο στούντιο από τα χαράματα και τελείωσα στις δυο τα χαράματα με έκτακτα δελτία και εκπομπές. Ήταν συγκλονιστικό να περιγράφεις κάτι που καταρρέει και δεν ξέρεις που θα οδηγηθεί. Μια άλλη συγκλονιστική στιγμή ήταν ο θάνατος του Ανδρέα Παπανδρέου. Έτρεξα στο στούντιο πάλι χαράματα και ανοίξαμε με έναν τεχνικό τις κάμερες και βγαίναμε μόνοι μας μέχρι να έρθουν οι άλλοι τεχνικοί και παραγωγοί».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 04 Ιανουαρίου 2019
