Του Γιάννη Συμεωνίδη
Στο Μαξίμου δεν διαψεύδουν την πληροφόρηση πως θα προταθεί από τα μέλη της εξεταστικής επιτροπής για την Υγεία που ανήκουν στο ΣΥΡΙΖΑ η σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής για τους Άδωνι Γεωργιάδη, Δημήτρη Αβραμόπουλο, Μάκη Βορίδη, Μάριο Σαλμά κι Ανδρέα Λοβέρδο.
Κι αυτό μολονότι αντιλαμβάνονται ότι μια τέτοια εξέλιξη θα δυσκολέψει πολύ την προσπάθεια εξεύρεσης διακομματικής συναίνεσης για τη Συνταγματική Αναθεώρηση.
Ενδεχομένως, μάλιστα, να εντάσσεται στην επιχείρηση πειθούς της κοινής γνώμης ότι υπάρχουν διακριτές διαφορές με τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ και να δικαιολογηθεί το κλίμα προεκλογικής πόλωσης που έχει ήδη αρχίσει να δημιουργείται.
Η πιθανή, άλλωστε, προκαταρκτική για την Υγεία εντάσσεται και στο κλίμα σκανδαλολογίας με το οποίο η κυβέρνηση σκοπεύει να οδηγήσει τη χώρα στις κάλπες και να ξεπεράσει το σκόπελο της κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Κυβερνητικές πηγές αποκρούουν, πάντως, το επιχείρημα πως συντελούν στο διχασμό και του ελληνικού λαού, υποστηρίζοντας πως διχαστικές ήταν οι μνημονιακές πολιτικές και η διαφθορά του παλιού δικομματισμού που οδήγησαν στη χρεοκοπία της χώρας.
Όσον αφορά τη Συνταγματική Αναθεώρηση, σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής η Ολομέλεια θα συγκληθεί σε Σώμα και θα ορίσει, ανάμεσα σε άλλα, και το “deadline” των εργασιών της σχετικής κοινοβουλευτικής επιτροπής που θα αποτελείται από 38 έως 50 μέλη και η οποία θα αποφασίσει για τα αναθεωρητέα άρθρα.
Θα ακολουθήσουν δύο ψηφοφορίες της Ολομέλειας, πιθανότατα στις αρχές Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου.
“Λαϊκή απαίτηση”
Σε πολιτικό επίπεδο, από το Μαξίμου υποστηρίζουν πως η Συνταγματική Αναθεώρηση πρέπει να προχωρήσει άμεσα αφού άργησε ήδη πολύ και είναι λαϊκή απαίτηση ο στενότερος έλεγχος του πολιτικού συστήματος και η αύξηση των δικαιωμάτων των πολιτών παρέμβασης σε αυτό.
Θέτουν, μάλιστα, ως προμετωπίδα των αλλαγών που προτείνουν προς την κατεύθυνση αυτή το νόμο περί ευθύνης υπουργών, τη συνταγματική καθιέρωση της απλής αναλογικής, τον περιορισμένο αριθμό βουλευτικών θητειών και την ισότιμη πρόσβαση σε δημόσια αγαθά δίχως την εμπορευματοποίησή τους.
Ως προς το τελευταίο δεν αναφέρονται μόνο στο νερό ή στην ενέργεια, αλλά και στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, που για την κυβέρνηση πρέπει να παραμείνει κρατική και μόνο.
