Ευαισθητοποιημένος από τα συγκλονιστικά στοιχεία της ετήσιας έκθεσης του Κέντρου Ανάπτυξης, Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ για τα άτομα με αναπηρία, ο Θ. Καράογλου φέρνει στη Βουλή το μείζον θέμα της περιορισμένης πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία στην παρεχόμενη εκπαίδευση, κάτι που συνεπάγεται υψηλά ποσοστά ανεργίας.
Ο βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας έδωσε το «παρών» στην παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης, εκπροσωπώντας τον πρόεδρο του κόμματος, Κυριάκο Μητσοτάκη.
Με την κατάθεση σχετικής ερώτησης στους Υπουργούς Παιδείας και Εργασίας ο κ. Καράογλου θέτει το θέμα σε δυο άξονες:
Ο πρώτος αφορά τις ενέργειες στις οποίες θα προβούν τα συναρμόδια Υπουργεία προκειμένου να στηρίξουν έμπρακτα και αποτελεσματικά τη συμμετοχή και παραμονή των ατόμων με ειδικές ανάγκες σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
Ο δεύτερος σχετίζεται με τα μέτρα που θα ληφθούν προκειμένου να υπάρξει ουσιαστική σύνδεση ανάμεσα στην εκπαίδευση και την επαγγελματική αποκατάσταση των ατόμων με αναπηρία στη χώρα μας.
Όπως επισημαίνει στην ερώτησή του ο βουλευτής, η κυβέρνηση οφείλει να αναλάβει συγκεκριμένες δράσεις δεδομένου ότι η χώρα μας βρίσκεται ανάμεσα στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις μεγαλύτερες ανισότητες ως προς την πρόσβαση στην εκπαίδευση για τα άτομα με περιορισμό ή αναπηρία, άνω των 16 χρόνων, καθώς επίσης και τους υψηλότερους δείκτες ανεργίας στις ηλικίες 16 έως 64 χρόνων.
Θ. Καράογλου: «Δεν αρκεί η ρητορική συμπάθεια για τα άτομα με αναπηρία»
Με αφορμή την κατάθεση της ερώτησης, ο κ. Καράογλου έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Δυστυχώς η Ελλάδα γυρίζει την πλάτη στα άτομα με αναπηρία, αντιμετωπίζοντάς τα ως παιδιά ενός κατώτερου Θεού, λησμονώντας ότι η έμπρακτη στήριξη τους είναι κριτήριο ανθρωπισμού που πρέπει να διέπει το σύνολο της κοινωνίας. Για αυτό και η ρητορική συμπάθεια δεν αρκεί.
Απαιτείται το ενδιαφέρον να είναι διαρκές και να μην εξαντλείται σε ευχολόγια, αλλά να υπερασπίζεται την αξιοπρέπεια, την κοινωνική προστασία και την ισότητα των ανθρώπων που δίνουν μια καθημερινή μάχη να απολαμβάνουν τη ζωή. Ας κάνουμε πράξη το “όλοι είμαστε ίσοι”, διότι αν ίσχυε πραγματικά, τα αποτελέσματα της ετήσιας έκθεσης του Κέντρου Ανάπτυξης, Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ θα ήταν τελείως διαφορετικά».
