Στα δάνεια που δόθηκαν σε ελβετικό φράγκο, στα «κόκκινα δάνεια» και σε γενικότερα οικονομικά θέματα αναφέρθηκε στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Flash 99.4, τον Θεόδωρο Παπαδόπουλο και την εκπομπή «Politik – Μιλάμε Πολιτικά» ο γνωστός δικηγόρος, Νίκος Καραγιαννακίδης.
Συγκεκριμένα αναφερόμενος αρχικά στο νόμο για τις 120 δόσεις τόνισε: «Κοιτάξτε, τις 120 δόσεις τις ακούμε από τον Νοέμβριο, υπάρχουν πελάτες μας που ζητούν επιμόνως αναβολή για το ΙΚΑ, τον ΕΦΚΑ για το Δημόσιο, προκειμένου να ενταχθούν στον περίφημο νόμο των 120 δόσεων, αλλά 120 δόσεις δεν βλέπουμε. Εγώ θεωρώ, ότι επειδή το μέτρο είναι προεκλογικό θα έρθει μία εβδομάδα μετά ή μία εβδομάδα πριν τις ευρωεκλογές. Θα είναι μια παροχή, για να γλυκαθούν οι ψηφοφόροι ενόψει των εθνικών εκλογών».
Στο πλαίσιο αυτό, ο γνωστός δικηγόρος αναφέρθηκε και στην απόφαση του Αρείου Πάγου για τα δάνεια που δόθηκαν σε ελβετικό φράγκο.
«Το μείζον θέμα σήμερα, για μένα, είναι η απόφαση που εκδόθηκε χθες από τον Άρειο Πάγο για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο. Καταρχάς εδώ να πούμε ότι ακόμη ένα ψέμα του νυν πρωθυπουργού, κατέρρευσε χθες. Ο πρωθυπουργός πριν γίνει πρωθυπουργός έλεγε ότι υπάρχει ανάγκη να γίνει μια νομοθετική ρύθμιση, προκειμένου να λυθεί το ζήτημα με τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο.
Και τελικά αντί να λυθεί με νομοθετική πρωτοβουλία, βγήκε μια απόφαση του Αρείου Πάγου, την οποία ουσιαστικά κανείς δεν την περίμενε. Και δεν είναι μια απλή απόφαση του Αρείου Πάγου, αλλά της Ολομέλειάς του. Δηλαδή το ελληνικό ακυρωτικό δικαστήριο αποφάσισε σε ανώτατο επίπεδο ότι ο όρος που υπάρχει στα δάνεια που αναφέρει ότι ο οφειλέτης υποχρεούται να αποπληρώσει είτε σε ευρώ , είτε σε ελβετικό φράγκο την οφειλή του, δε συνιστά όρο που έχει τεθεί από την τράπεζα αλλά συνιστά μια απλή επαναδιατύπωση του άρθρου 291 του αστικού κώδικα και συνεπώς έχει δηλωτικό χαρακτήρα και δεν είναι όρος της σύμβασης.
Εγώ δε συμφωνώ με την ερμηνεία που δίνει ο Άρειος Πάγος και την θεωρώ εντελώς ανεδαφική, διότι ο δανειολήπτης ούτε δανείστηκε σε ελβετικό φράγκο, ούτε θα πήγαινε ποτέ στην Ελβετία να αγοράσει φράγκο για να γυρίσει πίσω να πληρώσει τη δόση του. Ήταν ένας καταφανέστατα καταχρηστικός όρος και εάν και εφόσον συνιστά ακόμη και επαναδιατύπωση του άρθρου 291 του αστικού κώδικα πρόκειται για καταστρατήγησή του».
Τι επίπτωση έχει όμως αυτό για τους δανειολήπτες; Ο κ. Καραγιαννακίδης τονισε: «Ένας δανειολήπτης που πήρε 100.000 ευρώ σε ελβετικό φράγκο χρωστούσε 100.000 ευρώ. Όταν το έπαιρνε η ισοτιμία ήταν 1 προς 1,6, συνεπώς το ευρώ ήταν 60% πιο ισχυρό σε σχέση με το φράγκο. Και οι υπάλληλοι των τραπεζών για να πουλήσουν το προϊόν, παραμύθιαζαν τους καταναλωτές προκειμένου να δανειστούν με το πρόσχημα ότι το ευρώ θα ανέβαινε κι άλλο. Πάει λοιπόν ο δανειολήπτης, παίρνει το δάνειο σε ελβετικό φράγκο και τι γίνεται;
Από εκεί που χρωστούσε 100.000 ευρώ από την στιγμή που το φράγκο ήρθε στην ίδια ισοτιμία με το ευρώ, τώρα χρωστάει 120.000 ευρώ και έχει πληρώσει και τόκους».
Υπάρχει ελπίδα να αλλάξει κάτι το επόμενο διάστημα; «Εδώ η απόφαση που εκδόθηκε έχει την εξής διαφορά με τη προηγούμενη. Το πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ήταν το πρώτο που σε αγωγή δανειολήπτη σε ελβετικό φράγκο έβγαλε απόφαση με την οποία έλεγε ότι δεν είναι καταχρηστικός ο όρος αυτός, ότι δεν μπορεί να κριθεί για την καταχρηστικότητά του βάσει το νόμου 2251/94 που αφορά τους καταναλωτές και για την καταχρηστικότητα των όρων στις συμβάσεις, διότι αυτός ο όρος δεν συνιστά όρο προδιατυπωμένο αλλά συνιστά επαναδιατύπωση του άρθρου 291 του αστικού κώδικα. Οπότε το άρθρο 291 σε καμιά περίπτωση δεν είναι καταχρηστικός όρος.
Επειδή ωστόσο στο μεσοδιάστημα είχαν εκδοθεί κάποιες αποφάσεις από τον Άρειο Πάγο που ανέφεραν ότι ο όρος είναι καταχρηστικός κατευθείαν προσέφυγε ο δανειολήπτης και ζήτησε να λυθεί το θέμα από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Έτσι βγήκε η απόφαση γι’ αυτόν. Βέβαια τώρα που έχει κατατεθεί η ομαδική αγωγή και θα εκδικαστεί στις 20 Μαίου στον Άρειο Πάγο, προέρχεται από απόφαση εφετείου στην οποία δικαιώθηκαν πάλι οι δανειολήπτες. Εκεί δοθεί και η μεγάλη μάχη. Και η διαφορά είναι ότι μπορεί να υπάρξουν διαφορετικοί νομικοί ισχυρισμοί ως προς την καταχρηστικότητα του όρου και αν αυτός συνιστά καταστρατήγηση του άρθρου 291.
Επιμένω όμως στην ανακολουθία του πρωθυπουργού ο οποίος πριν πέντε χρόνια έλεγε γι’ αυτό το θέμα ότι αποτελεί μείζον κοινωνικό ζήτημα. Και γιατί είναι μείζον κοινωνικό ζήτημα; Γιατί μιλάμε για 13 δισ. ευρώ σε ελβετικό φράγκο που είναι όλα μα όλα σε στεγαστικά δάνεια σε περίπου 60.000 δανειολήπτες. Κατά πόσο λοιπόν όλο αυτό μπορεί να θεωρηθεί στεγαστική πίστη; Και κατά πόσο η ελληνική κυβέρνηση που εδώ και πέντε χρόνια μιλούσε για νομοθετική παρέμβαση, αφήνει έναν άνθρωπο να ταλαιπωρείται κι ενώ έχει ξεχρεώσει το σπίτι δύο και τρεις φορές να το πληρώσει άλλες τρεις» συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.
Μπορούσαν να πραγματοποιηθούν οι προεκλογικές υποσχέσεις της κυβέρνησης στα οικονομικά ήταν απλά υποσχέσεις κενού περιεχομένου;
«Η σεισάχθεια είναι μια αστειότητα να την συζητάμε. Δηλαδή η τράπεζα είναι ένα ιδιωτικό ίδρυμα κερδοσκοπικού χαρακτήρα και η έννοια της σεισάχθειας αναφέρει ότι «έρχομαι εγώ και σου χαρίζω τα δάνεια». Τι έγινε και τι έχει γίνει από την προηγούμενη κυβέρνηση. Επειδή τα «κόκκινα δάνεια» ήταν ένα μείζον κοινωνικό θέμα και επειδή την διάσωση των τραπεζών δεν την ανέλαβαν οι μέτοχοί τους και την ανέλαβε το ελληνικό κράτος με χρήματα που δανείστηκε και αυξήθηκε το δημόσιο χρέος, αποφασίστηκε τότε με τη κυβέρνηση Σαμαρά, οι μετοχές των ιδιωτών που δεν κάλυψαν την ΑΜΚ να περιέλθουν στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου» τόνισε ο γνωστός δικηγόρος.
Και πρόσθεσε πως «έτσι ναι μεν οι τράπεζες λειτουργούσαν με ιδιωτική πρωτοβουλία, ωστόσο την πλειοψηφία των μετοχών τις απέκτησε το ελληνικό Δημόσιο. Αυτό όμως έγινε με μία αιτιολογική έκθεση. Και έγινε προκειμένου να ασκηθεί κοινωνική πολιτική με την απόκτηση των τραπεζών».
Σ’ ότι αφορά τη δημιουργία μιας «bad bank», αλλά και που βρισκόμαστε σήμερα ο Ν. Καραγιαννακίδης υπογράμμισε ότι: «Σήμερα βρισκόμαστε στην ψήφιση ενός νομοθετικού πλαισίου, χωρίς να έχει εξειδικευμένες ντιρεκτίβες για το τι ακριβώς θα ισχύσει και πως θα ισχύσει, περιμένουμε τις εγκυκλίους που θα βγουν μετά το Eurogroup σε συμφωνία με τους πιστωτές. Ωστόσο σε σχέση με τη δημιουργία μιας «bad bank» που θα αγόραζε όλα τα κόκκινα δάνεια με μηδενικό κόστος δεν έγινε τίποτα. Αντί για «bad bank» έγινε «Big μπίζνα» στην προκειμένη περίπτωση. Και ποια είναι αυτή η μεγάλη μπίζνα που έγινε πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού; Ψήφισε αυτή εδώ η κυβέρνηση και ο Κομμουνιστής Τσακαλώτος τον Δεκέμβριο του 2015, τον νόμο 4354/15 όπου το ελληνικό κράτος, πρώτο σε όλη τη γη, θεσμοθέτησε την πώληση των «κόκκινων δανείων». Δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ευρωπαϊκή Ένωση νομοθέτημα που να προβλέπει κάτι τέτοιο».
