Του Γιάννη Συμεωνίδη
Την ώρα κατά την οποία αναμένονται επίσημες ανακοινώσεις για το Μακεδονικό ακόμα και σήμερα Τετάρτη, συνεχίζονται οι συζητήσεις με τους Θεσμούς και τα κράτη- μέλη της Ευρωζώνης, οι οποίες έχουν τρία σκέλη.
Το πρώτο αφορά την ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης κι αυτό να γίνει δεκτό από το Eurogroup της 21ης Ιουνίου, προκειμένου να μπει και η τυπική σφραγίδα της ολοκλήρωσης του τρίτου μνημονιακού προγράμματος.
Το δεύτερο ζήτημα σχετίζεται με την μεταπρογραμματική εποπτεία της ελληνικής οικονομίας, η οποία, όπως επιμένουν στο Μαξίμου, θα προσομοιάζει με την εποπτεία την οποία έχουν άλλες χώρες οι οποίες εξήλθαν από προγράμματα, δηλαδή η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Κυπριακή Δημοκρατία.
Το τρίτο ζήτημα, προφανώς, αφορά τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, το οποίο είναι και το σπουδαιότερο, το κεφαλαιώδες ζήτημα αυτή τη στιγμή, καθώς μια αλλαγή του προφίλ του ελληνικού χρέους θα οδηγήσει σε μια αυτοδύναμη ανάκτηση της πρόσβασης της χώρας στις αγορές χρήματος και στη δυνατότητά της να αναχρηματοδοτεί το χρέος της δίχως τη στήριξη του επίσημου τομέα.
Με αφορμή, εξάλλου, τη σημερινή απεργία, τις κοινωνικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις οι οποίες υπάρχουν από κοινωνικούς φορείς, κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν πως λαμβάνουν σοβαρώς υπόψη όλα τα αιτήματα των κοινωνικών φορέων.
“Δημιουργείται δημοσιονομικός χώρος”
“Αυτό το οποίο μπορούμε να πούμε στην ελληνική κοινωνία, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, είναι ότι, βεβαίως, υπάρχουν οι δεσμεύσεις από το πρόγραμμα, οι οποίες αφορούν υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα- κανείς δεν το αρνείται αυτό- ωστόσο, πολύ χαμηλότερα από αυτά που προβλέπονταν από το δεύτερο μνημόνιο των Σαμαρά- Βενιζέλου.
Σεβόμαστε αυτούς τους στόχους.
Ωστόσο, στο πλαίσιο αυτό, μπορούμε να εκτιμήσουμε πως και για το 2018 και για το 2019 και για το 2020, με βάση τις μεσοπρόθεσμες προβλέψεις που έχουμε κάνει για την ελληνική οικονομία, δημιουργείται αρκετός δημοσιονομικός χώρος για να ληφθούν μέτρα στήριξης της κοινωνίας.
Αυτή τη στιγμή, όμως, αυτό που προέχει είναι η έξοδος από το πρόγραμμα και η ρύθμιση του ελληνικού χρέους για την ανάκτηση της αυτοδύναμης πρόσβασης στις αγορές χρήματος μέσα σε μια περίοδο, μάλιστα, η οποία είναι και πολύ τεταμένη με όλα όσα συμβαίνουν στη γειτονική μας Ιταλία”, επισημαίνουν οι ίδιες πηγές.
