Συνέντευξη στον Γιάννη Συμεωνίδη
«Η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, παρά τις μεγάλες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές μας, μέχρι πρότινος στάθηκε αξιόπιστη. Όμως η εκφορά ενός Plan B περί το Μακεδονικό από τον Πάνο Καμμένο, την ώρα που βρισκόταν στην Ουάσιγκτον με τη θεσμική του ιδιότητα ως υπουργός Άμυνας, δημιούργησε πρόβλημα. Αυτή η συμπεριφορά του κ. Καμμένου υπήρξε για μας ακατανόητη», τονίζει σε συνέντευξή του στην Politik ο βουλευτής Ηλείας του ΣΥΡΙΖΑ, Μάκης Μπαλαούρας.
Παράλληλα χαρακτηρίζει τη συμφωνία των Πρεσπών μείζον γεγονός της εξωτερικής μας πολιτικής, το οποίο λύνει μια εθνική εκκρεμότητα 75 χρόνων κι αποκαθιστά τη θέση της χώρας μας ως πρωτεργάτη της σταθερότητας, της ειρήνης και της ανάπτυξης στη Βαλκανική.
Ταυτοχρόνως, ο κ. Μπαλαούρας δηλώνει αισιόδοξος για τη χώρα και το κόμμα του με βάση την έξοδο από τα μνημόνια και τις αυξήσεις στα εισοδήματα, τις τομές στους φόρους και στις εισφορές που έχουν ήδη γίνει κι αυτές που αναμένονται. Παραδέχεται, εξάλλου, ότι η διαπραγμάτευση το πρώτο εξάμηνο του 2015 κατάληξε σε ήττα, αλλά η κυβέρνηση κερδίζει τον πόλεμο.
«Δεν επειγόμαστε να βγούμε στις αγορές»
–Οι τράπεζες κινδυνεύουν, η Ιταλία απειλεί να προκαλέσει νέα κρίση στην Ευρωζώνη, τα εισοδήματα των πολιτών παραμένουν χαμηλά, οι φορολογικές κι ασφαλιστικές υποχρεώσεις βρίσκονται στα ύψη. Από πού προκύπτει, επομένως, η κυβερνητική αισιοδοξία για τη μεταμνημονιακή εποχή;
«Δεν αντιλέγω σε όσα λέτε για τα εισοδήματα, τις φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις. Να μην ξεχνάμε όμως ότι παραλάβαμε μια χώρα χρεοκοπημένη, λεηλατημένη και σε ανθρωπιστική κρίση. Δείτε όμως τις τομές που μέχρι τώρα κάναμε, μέχρι εμείς να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια και αυτές που έχουμε δρομολογήσει στα εισοδήματα, τους φόρους και τις εισφορές από το 2018 και θα καταλάβετε από πού προκύπτει η αισιοδοξία μας.
Σε ό,τι αφορά τα εισοδήματα, για παράδειγμα: με τα μέτρα που αρχίσαμε να παίρνουμε αμέσως μετά τη λήξη του μνημονίου, μέσα στο 2018 οι μισθοί θα αυξηθούν. Ευθύς μετά τη λήξη του μνημονίου προχωρήσαμε στην αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας κι αυτή μας η κίνηση ήδη φέρνει αυξήσεις μισθών για 190.000 εργαζόμενους σε πολλούς κλάδους. Στις αρχές του 2019 θα έχουμε νέο αυξημένο κατώτατο μισθό, με παράλληλη κατάργηση του υποκατώτατου, που είχαν βάλει για τους νέους. Αυτή η θετική αλλαγή, τελείως αντίστροφη από αυτή που είχε επιβληθεί, όπου η μείωση του κατώτατου μισθού είχε οδηγήσει σε μείωση όλων των μισθών έως και 40%, θα πιέσει ανοδικά ως σπιράλ τους μισθούς προς τα πάνω, για όλες τις κατηγορίες εργαζομένων και όχι μόνο για αυτούς που αμείβονται με τον κατώτατο.
Παράλληλα, από 1η Γενάρη 2018, θα αρχίσει η μείωση των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, με μείωση του ΕΝΦΙΑ και μείωση των εισφορών κατά το ένα τρίτο για όλους τους αυταπασχολούμενους, γιατρούς, δικηγόρους, επαγγελματίες και αγρότες. Επίσης επιδότηση ενοικίου και των ασφαλιστικών εισφορών για τους νέους, προσλήψεις 4.500 μόνιμων εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής και ενίσχυση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι». Τέλος, σταδιακές μειώσεις του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων και φορολογίας διανεμόμενων κερδών. Όλες αυτές οι πολιτικές θα αυξήσουν το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών και θα έχουν θετική αναπτυξιακή λειτουργία.
Τώρα, σε ό,τι αφορά την Ιταλία, αυτή τη στιγμή έχουμε πράγματι μια ανησυχητική κατάσταση που προκαλεί αναταραχή στις αγορές και δημιουργεί κερδοσκοπικές πιέσεις οι οποίες, μεταξύ των άλλων, πλήττουν και τις ελληνικές τράπεζες. Μας απασχολούν οι πιέσεις που δέχονται οι τραπεζικές μετοχές, ωστόσο, με δεδομένο ότι δεν αντιστοιχούν στα θεμελιώδη μεγέθη των τραπεζών, ότι οι τράπεζες έχουν μεγάλη κεφαλοποίηση, αύξηση των καταθέσεων και ότι έχει μειωθεί στο ελάχιστο η εξάρτησή τους από τον ELA, εκτιμούμε ότι σύντομα η κατάσταση θα εκτονωθεί. Ενώ, σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση του ελληνικού δημοσίου, δεν μας προβληματίζει ιδιαίτερα η ιταλική κρίση, διότι με το κλείσιμο του μνημονίου, φροντίσαμε να καλύψουμε τις χρηματοδοτικές μας ανάγκες ως το 2022 – με δυο λόγια, δεν επειγόμαστε να βγούμε στις αγορές πριν ηρεμήσει η κατάσταση».
-Η δημόσια συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τη συμφωνία των Πρεσπών, την εκλογολογία και τη μικροπολιτική κι όχι, για παράδειγμα, γύρω από το νέο αναπτυξιακό μοντέλο ή το δημογραφικό. Μήπως με αυτόν τον τρόπο προετοιμάζουμε τα μνημόνια του μέλλοντός μας;
«Κατ’ αρχήν, μην βάζουμε τη συμφωνία των Πρεσπών στο ίδιο τσουβάλι με την εκλογολογία. Η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί ένα μείζον γεγονός της εξωτερικής μας πολιτικής, το οποίο λύνει μια εθνική εκκρεμότητα 75 χρόνων και αποκαθιστά τη θέση της χώρας μας ως πρωτεργάτη της σταθερότητας, της ειρήνης και της ανάπτυξης στη Βαλκανική. Συν τοις άλλοις, ό,τι κι αν λέει σήμερα, με καιροσκοπισμό, ο κ. Μητσοτάκης, βασίζεται 100% πάνω στην εθνική γραμμή, όπως αυτή χαράχθηκε με σχεδόν διακομματική συναίνεση από τη συμφωνία του Βουκουρεστίου και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, όπως τους Κώστα Καραμανλή- Ντόρα Μπακογιάννη.
Κατά τα λοιπά, προτείνω να απευθύνετε την ερώτηση σε κάποιο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, όχι στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είμαστε εμείς που εκλογολογούμε αλλά ο κύριος Μητσοτάκης που έχει ζητήσει 1.010 φορές εκλογές! Αντίθετα εμείς εδώ και τρία χρόνια έχουμε κάνει συστηματικές προσπάθειες για τη συγκρότηση ενός νέου παραγωγικού μοντέλου. Υπενθυμίζω τις διαφορετικές στοχεύσεις του δικού μας αναπτυξιακού νόμου, με τον όρο «δίκαιη και ολιστική ανάπτυξη», που διασυνδέει όλους τους τομείς της οικονομίας και τους συντελεστές της, με ισότιμο σκέλος την εργασία.
Σε σχέση με τους προηγούμενους: εμείς δίνουμε βάρος στην προώθηση πολλών μικρών επενδύσεων αντί των λίγων μεγάλων, στις επενδύσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας, στις επενδύσεις που προάγουν την καινοτομία και την πιστοποίηση των προϊόντων του αγροτοδιατροφικού μας τομέα, στις επενδύσεις που προωθούν την παροχή φορολογικών κινήτρων αντί να μοιράζουμε λεφτά σε αεριτζήδες και γενικά στις επενδύσεις που προάγουν την υγιή επιχειρηματικότητα και αυξάνουν την εγχώρια προστιθέμενη αξία.
Υπενθυμίζω επίσης το νέο θεσμό των περιφερειακών αναπτυξιακών συνεδρίων που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά εισήγαγε και οργάνωσε σε συνεργασία με τις περιφέρειες και τους φορείς τους, ακριβώς για να αναδειχθούν τα χαρακτηριστικά του παραγωγικού μοντέλου που ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της καθεμιάς από τις 13 περιφέρειες της χώρας και να χαραχθούν οι σωστές πολιτικές.
Αλλά και για την αντιμετώπιση του δημογραφικού, ξεκινάμε κάποιες προσπάθειες. Σας παραπέμπω ενδεικτικά στις 10+1 παρεμβάσεις για το δημογραφικό, την αντιμετώπιση της φτώχειας και τη στήριξη της συνοχής των οικογενειών που ανακοίνωσε το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης το πρώτο 15ήμερο του Αυγούστου και που περιλαμβάνουν μέτρα όπως το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης, η αύξηση των επιδομάτων παιδιών για όλες τις οικογένειες, η πύκνωση των παιδικών σταθμών σε όλη την επικράτεια, η αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας με τα ζεστά σχολικά γεύματα και η επιδότηση ενοικίου ή στεγαστικού δανείου, με αφετηρία το 2019».
«Μας εμφάνισε να έχουμε δύο γραμμές στο εξωτερικό»
-Θεωρείτε πως ο Πάνος Καμμένος με τη συμπεριφορά του εκβιάζει την κυβέρνηση; Θα αποδεχόσασταν υποψηφιότητα του υπουργού Άμυνας στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας ή ευρωεκλογών του ΣΥΡΙΖΑ;
«Η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, παρά τις μεγάλες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές μας, μέχρι πρότινος στάθηκε αξιόπιστη. Όμως η εκφορά ενός Plan B περί το Μακεδονικό από τον κ. Καμμένο, την ώρα που βρισκόταν στην Ουάσιγκτον με τη θεσμική του ιδιότητα ως υπουργός Άμυνας δημιούργησε πρόβλημα. Η κίνησή του αυτή δεν αφορούσε πλέον το εσωτερικό, π.χ. ένα νομοσχέδιο για τα δικαιώματα, αλλά την εξωτερική πολιτική. Η κίνηση του Πάνου Καμμένου εμφάνισε την ελληνική κυβέρνηση να έχει δύο γραμμές στο εξωτερικό, υπονομεύοντας την κυβερνητική προσπάθεια για την επίλυση μιας εθνικής εκκρεμότητας χρόνων και για διπλωματική αναβάθμιση της χώρας μας στα Βαλκάνια.
Αυτή η συμπεριφορά του Πάνου Καμμένου υπήρξε για μας ακατανόητη. Αν όμως υπαινίσσεστε ότι ήταν εκβιασμός οι δηλώσεις Τοσουνίδη, περί στήριξης πρότασης μομφής της ΝΔ κατά της κυβέρνησης για το Μακεδονικό, προσωπικά αμφιβάλλω για ποιανού λογαριασμό μιλάει ο Θόδωρος Τοσουνίδης. Γιατί βασικά στελέχη των ΑΝΕΛ, όπως ο Τέρενς Κουίκ και ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος, τον “άδειασαν”.
Τέλος, ως προς το παλαβό σενάριο της υποψηφιότητας του Πάνου Καμμένου με το ΣΥΡΙΖΑ, που επινόησαν υποβολιμαία κάποια φύλλα της αντιπολίτευσης, το διέψευσε από την πρώτη στιγμή ο ίδιος, οπότε ας μην συζητήσουμε περισσότερο τέτοιες αστειότητες».
-Από το «επαναστατικό» πρώτο εξάμηνο του 2015 η βασική επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να έχει περιοριστεί στο «τι θέλετε, να έρθει ο Μητσοτάκης»; Μήπως ο προ τριετίας επώδυνος συμβιβασμός θα κατατρύχει την Αριστερά για τα επόμενα 50 χρόνια;
«Πού μας είδατε να το λέμε εμείς; Το “δεν θα έρθει ο Μητσοτάκης, γιατί ξέρουμε το τι έκανε αυτός και το κόμμα του που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία” το λένε οι πολίτες. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ασχολείται με την πάταξη της διαφθοράς, της διαπλοκής και του πελατειακού κράτους, με την αποκατάσταση του ευρωπαϊκού κεκτημένου στην εργασία, την αύξηση των μισθών και την προστασία των εργαζομένων. Προωθεί τα μείζονα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής, την επίλυση των εκκρεμοτήτων με τις γειτονικές μας χώρες. Προωθεί νομοσχέδια για τα πολιτικά δικαιώματα τα οποία στην Ευρώπη αποτελούν κοινό τόπο για τη Δεξιά και την Αριστερά, αλλά η ελληνική Δεξιά δεν τα αντέχει.
Σε ό,τι αφορά το θέμα του “επώδυνου συμβιβασμού” του 2015, καθένας μπορεί να έχει την άποψή του, αλλά εμείς στο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούμε ότι ιστορικά η ελληνική Αριστερά πλήρωσε μάλλον περισσότερο τις ακαμψίες της παρά τους συμβιβασμούς της. Με δυο λόγια, μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις με αντίπαλους όλα τα διεθνή συστημικά όργανα, χάσαμε τη μάχη, αλλά όπως βλέπετε κερδίζουμε τον πόλεμο. Σας θυμίζω όμως μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, χωρίς να κρύψουμε τίποτα, ξαναπήγαμε το Σεπτέμβριο του 2015 σε εκλογές και ο ελληνικός λαός μάς έδειξε ξανά την εμπιστοσύνη του. Δεν παρατήσαμε την εντολή για να βγάλουμε τη χώρα από την ξένη επιτροπεία, για να σώσουμε την αριστερή μας ιδεολογία. Η αριστερή τιμή του καθενός μας πηγάζει από αυτά που προσπαθεί και τελικά κάνει για τον κόσμο της εργασίας».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2018
