Του Γιάννη Συμεωνίδη
Μπορεί επισήμως στο Μαξίμου να αποδίδουν την πτώση των τιμών των τραπεζών σε ύποπτες κερδοσκοπικές επιθέσεις, στο παρασκήνιο ωστόσο αναγνωρίζουν ότι υφίσταται πρόβλημα, κυρίως με τα “κόκκινα” δάνεια, κι αναζητούν λύσεις σε συνεργασία με τους Θεσμούς, με τους οποίους υποτίθεται πως έχουμε τελειώσει από τις 20 Αυγούστου!
Το σχέδιο που προκρίνεται, φαίνεται πως σχετίζεται με την παροχή κρατικών εγγυήσεων ύψους ακόμα και 15 δισ. ευρώ ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των συστημικών τραπεζών σε πρώτη φάση και σε δεύτερη να μπορέσουν να ανοίξουν επιτέλους την κάνουλα χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα σύσκεψη όλων των αρμόδιων φορέων υπό τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομίας, Γιάννη Δραγασάκη.
Σε αυτήν δεν αποκλείεται να παρευρεθεί κι ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, τον οποίο η κυβέρνηση θεωρεί Δούρειο Ίππο κι έχει αφήσει απέξω από τη διαχείριση της μίνι κρίσης παρά την θεσμική του ιδιότητα.
Ο μεταξύ τους πόλεμος, πάντως, συνεχίζεται με το Μαξίμου να αναφέρει με νόημα πως η ΤτΕ δεν είναι μόνο ανεξάρτητη, αλλά και υπεύθυνη για την ευστάθεια του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Δεν αποκλείεται, εξάλλου, να χρησιμοποιηθούν κάποια χρήματα από το μαξιλάρι ρευστότητας το οποίο έχει χτίσει η χώρα ώστε να μην είναι αναγκασμένη να βγει άμεσα στις αγορές.
Αν συμβεί αυτό, πάντως, τότε, όπως είναι λογικώς αυτονόητο, μειώνεται κι ο χρόνος που η Ελλάδα μπορεί να “σφυρίζει αδιάφορα” και να έχει την πολυτέλεια να περιμένει τη λήξη της κρίσης στην Ιταλία για να επανέλθει στον ιδιωτικό δανεισμό.
“Και τώρα διαθέτουν ρευστότητα οι τράπεζες”
Από την άλλη, κυβερνητικές πηγές επισημαίνουν πως και τώρα οι τράπεζες διαθέτουν ρευστότητα, την οποία υπολογίζουν περί τα 10 δισ. ευρώ, και γι’ αυτό τις καλούν να την αξιοποιήσουν ώστε να προσελκύσουν νέους πελάτες και να αναβαθμίσουν με αυτόν τον τρόπο την κεφαλαιακή τους επάρκεια.
Όπως κι αν έχει, τα χέρια του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου είναι λίγο πολύ “δεμένα” αφού οι τράπεζες υπάγονται σε ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και κανονισμούς που δεν ελέγχονται από την Αθήνα.