Του Χρήστου Τσαλικίδη
Μετά και τις χθεσινές πολιτικές πιρουέτες του Πάνου Καμμένου, ο οποίος το πρωί απειλούσε να ρίξει την κυβέρνηση και το βράδυ δήλωνε αποφασισμένος να στηρίξει τον Αλέξη Τσίπρα «μέχρι τέλους», είναι προφανές ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να κερδίσουν πολιτικό χρόνο.
Η αρχική αίσθηση που επιχείρησε να δώσει ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων πως δεν είναι δεδομένος στην κυβέρνηση, αυτοακυρώθηκε σχεδόν 12 ώρες αργότερα, όταν και στρογγυλοποίησε το λόγο του χρησιμοποιώντας πολλά «εάν» για τη συμφωνία των Πρεσπών, καθώς και για τις πολιτικές του προθέσεις. «Είπα όταν έρθει και αν έρθει, και αν έρθει με 151 και όχι με 180, είμαι υποχρεωμένος να δώσουμε τον λόγο στον ελληνικό λαό. Εάν έρθει ο κόμπος στο χτένι και έρθει με 151 και όχι με 180, τότε θα κάνω αυτό που είπα, θα αποχωρήσω από την κυβέρνηση. Δεν θα επιτρέψω να έρθει η συμφωνία με 151 ψήφους», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Πάνος Καμμένος στον Νίκο Χατζηνικολάου.
Ερμηνεύοντας τα πολιτικά σημάδια, μιας και το θέμα των πρόωρων εκλογών το θέτει εμμέσως το Μέγαρο Μαξίμου, είναι προφανές ότι η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου έχει ημερομηνία λήξης. Το εάν αυτή θα είναι τον Οκτώβριο του 2018 ή τον Μάρτιο του 2019, θα αποδειχθεί πολύ σύντομα. Παρατηρώντας ωστόσο κανείς τα βήματα, αλλά και τη μεθοδικότητα των δυο συγκυβερνητών καλλιεργείται η αίσθηση ότι οι δυο τους βρίσκονται σε συνεννόηση να… ρίξουν την κυβέρνηση σε προαποφασισμένο βολικό χρόνο, βάζοντας σε εφαρμογή το σχέδιο «δεξιά παρένθεση».
Μια βολική «ηρωική έξοδος» πριν τη “δεξιά παρένθεση”
Επιχειρώντας μια υποτιθέμενη «ηρωική έξοδο» με πρόφαση το Σκοπιανό, ο Πάνος Καμμένος θα ρίξει την τελευταία ζαριά που έχει στην προσπάθειά του να πείσει τους λίγους που εξακολουθούν να στηρίζουν τους ΑΝΕΛ ότι παραμένει το «αναγκαίο καλό». Από την άλλη πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας θα επιδιώξει να εκμεταλλευτεί τα αντανακλαστικά όσων «τσιμπήσουν» από το αφήγημα ότι δήθεν η πρώτη φορά Αριστερή κυβέρνηση «έπεσε» από τον μέχρι πρότινος «δεξιό» εταίρο.
Σε κάθε περίπτωση αμφότεροι πιστεύουν ότι θα αναπτύξουν μια win-win στρατηγική που θα τους ωφελήσει. Ο μεν Καμμένος να σταματήσει την αποσύνθεση των ΑΝΕΛ εξασφαλίζοντας την επανεκλογή του στη Βουλή, παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο φαντάζει απίθανο με τα σημερινά δεδομένα. Ο δε Τσίπρας να ηγηθεί του κεντροαριστερού χώρου, να σταματήσει τη δημοσκοπική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ και να συσπειρώσει το πολιτικό του ακροατήριο σε ένα ποσοστό της τάξης του 20-25% σε πανελλαδικό επίπεδο, το οποίο θα του επιτρέψει να παραμείνει ρυθμιστικός παράγοντας στο μετεκλογικό τοπίο.
Με τη συνταγή του 2015
Από εκεί και πέρα ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά πως παίζεται το παιχνίδι. Το εφάρμοσε άλλωστε και την περίοδο 2012-2014, που τον οδήγησε στην εκλογική νίκη του 205. Δεδομένου, λοιπόν, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κληθεί επί της ουσίας να εφαρμόσει τα μέτρα που φέρουν την υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ο Αλέξης Τσίπρας προσδοκά σε μια γρήγορη κυβερνητική και δημοσκοπική φθορά της Νέας Δημοκρατίας, η οποία θα κορυφωθεί το 2020 με την παρεμπόδιση εκ νέου –είχε προηγηθεί εκείνη του 2015- της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας , εξέλιξη η οποία θα οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές.
Εάν μάλιστα τεθεί σε ισχύ και η απλή αναλογική, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα είναι πολύ δύσκολο να σταθεί, δεδομένου ότι θα έχουν ξανακάνει την εμφάνισή τους στις πλατείες και στους δρόμους κινήματα όπως των «Αγανακτισμένων» και των «Δεν πληρώνω».
