Το ζήτημα της άναρχης δόμησης και την αδυναμία της πολιτείας να τηρήσει τους νόμους και να προστατεύσει τους πολίτες θίγει ο Άρης Φωκάς, σε σχετική ερώτησή του προς τους υπουργούς Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργο Σταθάκη, και Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστο Σπίρτζη.
Όπως αναφέρει ο βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης της Ένωσης Κεντρώων, «η τραγωδία στην Ανατολική Αττική την περασμένη Δευτέρα είναι ένα φαινόμενο που αναδεικνύει την έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση καταστροφών στη χώρα μας αλλά και το θέμα της άναρχης δόμησης που τις τελευταίες δεκαετίες έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Κάθε φορά που συμβαίνει μία φυσική καταστροφή ξεκινάει μία συζήτηση για το τι έφταιξε. Αυτή τη φορά ας διδαχθούμε από τις καταστρεπτικές συνέπειες της φονικής πυρκαγιάς και ας βάλουμε σε σωστές βάσεις τη συζήτηση που όμως θα πρέπει να περάσει σε πράξεις».
«Οι ‘ασύμμετρες’ απειλές αντιμετωπίζονται με ‘ασύμμετρη’ δράση»
Μάλιστα, ο κ. Φωκάς ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, τονίζοντας ότι «οι (πιθανές) ‘ασύμμετρες’ απειλές αντιμετωπίζονται με ‘ασύμμετρη’ δράση, όχι με εμβρόντητη απάθεια κι ανικανότητα» και προσθέτοντας:
«Το ελληνικό κράτος αδυνατεί διαχρονικά να προστατεύσει τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών του και προπάντων να επιβάλει τους νόμους, ενώ την ίδια ώρα κουνά το δάχτυλο στους πολίτες, όταν και οι ίδιοι βρίσκουν παραθυράκια για να μην τους ακολουθήσουν».
Καταγγελίες για τη Χαλκιδική
Ο βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων κάνει ιδιαίτερη μνεία στη Χαλκιδική, τονίζοντας πως «δεν είναι ένα, ή δύο τα παραδείγματα της άναρχης δόμησης στην Ελλάδα και δη στη Χαλκιδική. Κατοικίες μέσα σε δάση, ή κατά μήκος των παραλιών που κλείνουν με μάντρες την πρόσβαση προς τη θάλασσα» και προσθέτοντας:
«Μεταξύ Πολύχρονου και Χανιώτης, στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, όπου όπως καταγγέλλουν επανειλημμένα οι κάτοικοι της περιοχής για ένα μέτωπο 1.000 περίπου μέτρων δεν υπάρχει σημείο πρόσβασης στον αιγιαλό. Όπως λένε οι κάτοικοι, οι οποίοι έζησαν το 2006 αντίστοιχες καταστάσεις με αυτές των κατοίκων της Αττικής, κατόρθωσαν να διασωθούν πηδώντας μάντρες από τις βίλες για να μπορέσουν να κατευθυνθούν προς τη θάλασσα.
Μάλιστα το 2014 ξεκίνησε ένας αγώνας των κατοίκων της περιοχής με διαδικασίες που υπέδειξαν ο δήμος και η πολεοδομία με αποτέλεσμα να βγει απόφαση κατεδάφισης για τις μάντρες που κλείνουν την πρόσβαση προς τον αιγιαλό. Είναι χαρακτηριστικό πως τον Μάιο του τρέχοντος έτους επρόκειτο να γίνει η κατεδάφιση, ωστόσο τελευταία στιγμή και με απίθανες δικαιολογίες (ο δήμος επικαλέστηκε έλλειψη μηχανήματος για κατεδάφιση) δεν πραγματοποιήθηκε, με αποτέλεσμα το ζήτημα να εκκρεμεί μέχρι σήμερα».
Κατόπιν των παραπάνω ο κ. Φωκάς ερωτά τους υπουργούς:
«Τι προτίθεσθε να κάνετε προκειμένου να μην θρηνήσουμε και άλλα θύματα σε περιοχές που λόγω της άναρχης δόμησης δεν υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης στη θάλασσα, ή δίοδοι διαφυγής, παρά μόνο δρόμοι-παγίδες;».
