Σχολιάζοντας την υπογραφή, την Πέμπτη, της συμφωνίας για τον East Med στο ΣΥΡΙΖΑ κάνουν λόγο για θετική εξέλιξη η οποία αποτελεί το επόμενο βήμα μίας πρωτοβουλίας την οποία θεμελίωσε και υλοποίησε σε μεγάλο βαθμό η δική τους διακυβέρνηση, εξηγώντας πως η συμφωνία αυτή διασφαλίζει την θέση της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή και την καθιστά ενεργειακό κόμβο, ο οποίος θα συμβάλλει και στην ενεργειακή ασφάλεια της Δυτικής Ευρώπης.
Του Γιάννη Συμεωνίδη
Από την άλλη, ωστόσο, παρατηρούν πως σήμερα βλέπουμε να κυριεύει την εξωτερική μας πολιτική το δόγμα της αδράνειας.
Γι’ αυτό και καλούν τη σημερινή κυβέρνηση να φύγει από αυτή τη θέση, αφού χρειάζεται μία πολύπλευρη κι ενεργή εθνική εξωτερική πολιτική, όπως είχε σχεδιαστεί επί ημερών της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα.
Την ίδια ώρα, στην αξιωματική αντιπολίτευση διαπιστώνουν, όχι πάντως με έκπληξη, μια διάθεση απαξίωσης του Προκόπη Παυλόπουλου από φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, την οποία συνδέουν με άσκηση πίεσης στον Κυριάκο Μητσοτάκη να μην ανανεώσει την θητεία του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας.
Την αποδίδουν, μάλιστα, στο νέο αντί- ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο που κάποιοι επιθυμούν να συγκροτηθεί προκειμένου να ανασχεθεί η δυναμική επανάκαμψη της Αριστεράς.
Διακρίνουν, εξάλλου, την υποκρισία της ΝΔ να στιγματίζει τον κ. Παυλόπουλο για τη στάση του ως προς τη Συμφωνία των Πρεσπών την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση παραδέχεται ότι θα την τηρήσει κατά γράμμα.
Σε αυτό το πλαίσιο, μάλιστα, στην Κουμουνδούρου ζητούν από τον πρωθυπουργό να αναγνωρίσει ο ίδιος δημοσίως το σφάλμα του να μην υπερψηφίσει τις Πρέσπες, οι οποίες αν δεν είχαν συμβεί σήμερα η διπλωματική θέση της χώρας μας ενώπιον της τουρκικής προκλητικότητας θα ήταν πολύ πιο δύσκολη.
Εσωκομματική κριτική για Τσίπρα
Τα βέλη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στοχεύουν περισσότερο τον Αντώνη Σαμαρά στον οποίο καταλογίζουν τάση ρεβανσισμού προσωπικώς σε βάρος του κ. Τσίπρα.
Πάντως στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι όλοι σύμφωνοι- κυρίως όσοι προέρχονται από το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ- με την ήπια στάση που κρατά ο αρχηγός τους στα εθνικά θέματα, ζητώντας περισσότερη πίεση από την πλευρά του ώστε να αποφευχθούν επώδυνοι εθνικοί συμβιβασμοί μέσω ή όχι του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.
