Ο Αλέξης Τσίπρας θα ζητήσει, κατά τη σημερινή (Παρασκευή) συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τη χάραξη νέας εθνικής στρατηγικής απέναντι στην Τουρκία, η οποία θα αποφασιστεί από το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών.
Του Γιάννη Συμεωνίδη
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι αποφασισμένος να ανεβάσει τους τόνους και κατά των ΗΠΑ, μολονότι η δική του κυβέρνηση είχε πολύ καλή σχέση με την Ουάσιγκτον κι ο ίδιος με τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος δεν γνωρίζει τίποτα περί «αντιαμερικανικής» μεταστροφής της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί μεγάλο σφάλμα του πρωθυπουργού να αποκαλέσει δεδομένη τη συμπαράταξή μας με τις ΗΠΑ κατά τη συνάντησή του με τον Ντόναλντ Τραμπ από τη στιγμή μάλιστα που ο τελευταίος δεν βρήκε ούτε μία κουβέντα καταδίκης της συμφωνίας Τουρκίας- Λιβύης και υποστήριξης του East Med.
Στην Κουμουνδούρου, μάλιστα, συζητούν για το κατά πόσο πρέπει το κόμμα τους να υπερψηφίσει ή όχι τη συμφωνία αναβάθμισης της αμυντικής συνεργασίας, η οποία βρίσκεται στη Βουλή και η οποία προβλέπει και τη δημιουργία δύο νέων αμερικανικών βάσεων στην Αλεξανδρούπολη και στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας.
Κι αυτό παρόλο που ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που είχε βάλει τα θεμέλια γι’ αυτήν τη συμφωνία.
Το σκεπτικό πίσω από τη σκλήρυνση της στάσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης βασίζεται στο παράδειγμα του Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος «παίζοντας» με ΗΠΑ και Ρωσία ταυτοχρόνως κατορθώνει να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας του.
Ο κ. Τσίπρας, άλλωστε, ανησυχεί πως η αύξηση των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα θα αποτελέσει πόλο έλξης για τρομοκρατικά χτυπήματα, πολλώ δε μάλλον όταν η ένταση στην ευρύτερη περιοχή βρίσκεται στο μάξιμουμ.
Με τη σκέψη στα νάματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εξάλλου, είχε ρίξει την πρώτη προειδοποιητική βολή στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Βήμα της Κυριακής.
Ο όψιμος «αντιαμερικανισμός» Τσίπρα, πάντως, μπορεί να θεωρηθεί κι ως απάντηση και στην κατηγορία που εκτοξεύεται από ορισμένους στο ΣΥΡΙΖΑ πως το κόμμα χάνει την επαφή του με τα νάματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
