Την ώρα που η θεσμική και ιστορική ευθύνη επιβάλλει αρραγές μέτωπο για τη ριζική αντιμετώπιση των εγκληματικών οργανώσεων που εμφανίζονται σαν κόμματα, μου προκαλεί αρνητική εντύπωση ότι το πολιτικό προσωπικό αδυνατεί να πορευτεί συντεταγμένα.
Αν δεν επιτεύχθηκε ούτε τώρα η ομοφωνία, με αφορμή το κόμμα Κασιδιάρη, τότε πότε;
Ρητορικό το ερώτημα θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, όμως η υπευθυνότητα του καθενός μετριέται στις πράξεις. Γι’ αυτό και η ιστορία θα επιφυλάσσει στους απόντες την κατάκριση.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν μου άρεσε καθόλου που ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε εξαίρεση στον χθεσινό κανόνα, αποτελώντας πολιτική παραφωνία.
Υπό αυτό το πρίσμα θα συμφωνήσω με όσους υποστηρίζουν ότι η αξιωματική αντιπολίτευση «δραπέτευσε» κοινοβουλευτικά δίχως να πάρει θέση λειτουργώντας εκ του πονηρού.
Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να αποτελούσε μέρος της πολιτικής συνεννόησης ώστε να υπάρξει η ευρύτερη δυνατή στήριξη της νομοθετικής ρύθμισης για να αποκλείεται η ανακήρυξη από τον Άρειο Πάγο εγκληματικών οργανώσεων ως κομμάτων που συμμετέχουν στις εκλογές.
Δυστυχώς επέλεξαν άλλον δρόμο, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα όχι από θέση αρχών, αλλά με βάση μικροκομματικούς υπολογισμούς.
Δείτε επίσης: Άδωνις Γεωργιάδης: «Μακάρι να κυβερνούσε ο Μητσοτάκης όλη την Ευρώπη» (vid)
