Ανδρικοπούλου-Σακοράφα (συμπρόεδρος των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ) στην POLITIC: «Αυτόνομη κάθοδος με στόχο την είσοδο στη Βουλή»

Ανδρικοπούλου-Σακοράφα (συμπρόεδρος των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ) στην POLITIC: «Αυτόνομη κάθοδος με στόχο την είσοδο στη Βουλή»

Με αυτόνομη κάθοδο και στόχο την είσοδο στη Βουλή προετοιμάζονται για τις προσεχείς εκλογές οι ανανεωμένοι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ. Κομμάτι αυτής της ανανέωσης είναι και η συμπρόεδρός τους, Κατερίνα Ανδρικοπούλου-Σακοράφα, η οποία σε συνέντευξή της στην politic.gr υπογραμμίζει πως το κόμμα της διατηρεί πάντα ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας και πολιτικού διαλόγου με κάθε πολιτικό δημοκρατικό σχήμα, που αναγνωρίζει έμπρακτα την αναγκαιότητα για στροφή σε βιώσιμες λύσεις: «Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ είμαστε ανοικτοί σε συνεργασίες εφόσον αυτές συμπορεύονται με τις αρχές, τις αξίες και το όραμα που έχουμε θέσει για ένα βιώσιμο κι αξιοβιώτο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας, στις αρχές της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης».

Συνέντευξη στον Γιάννη Συμεωνίδη

Η κυρία Ανδρικοπούλου-Σακοράφα επισημαίνει πως ήδη υπάρχουν ημέρες που η συμμετοχή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα της χώρας ξεπερνά το 50%, καλύπτουν δηλαδή το ήμισυ του συνόλου των ενεργειακών μας αναγκών. Παραδέχεται, ωστόσο, ότι στην Ελλάδα υπήρξε καθυστέρηση στην ανάπτυξη υποδομών σε σχέση με άλλες χώρες, όπως κι ενός ισχυρού «πράσινου» πολιτικού κινήματος: «Τα τελευταία χρόνια ναι μεν γίνονται πολλές επενδύσεις στις ΑΠΕ, με ακόμα περισσότερη αύξηση λόγω του Ταμείου Ανάκαμψης και Σταθερότητας, αλλά δυστυχώς το κίνητρο είναι ο πλουτισμός ολίγων κι εκλεκτών, μέσω ενός νομοθετικού πλαισίου που διαμόρφωσαν οι κυβερνώντες, χωρίς στρατηγικό, ολιστικό και δίκαιο σχεδιασμό, που δεν ευνοεί την ομαλή ενεργειακή “πράσινη” μετάβαση για παροχή προσιτής πράσινης ενέργειας για όλους».

Διαβάστε τη συνέντευξη Ανδρικοπούλου-Σακοράφα

Όλοι μιλούν για την αναγκαιότητα πράσινης μετάβασης (και) στην ενέργεια, αλλά όλοι την παραπέμπουν στο μέλλον. Μπορούν οι ΑΠΕ να λύσουν τα ενεργειακά μας προβλήματα άμεσα;

Δυστυχώς η ελλιπής ενημέρωση έχει δημιουργήσει πολλές παρανοήσεις. Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.), ήδη μας λύνουν πολλά και σοβαρά προβλήματα και πιστέψτε με ότι σε αυτούς τους καιρούς ενεργειακής ακρίβειας και καταπάτησης της ενεργειακής δημοκρατίας, όπου το ρεύμα έχει καταντήσει είδος πολυτέλειας και εργαλείο αισχροκέρδειας, χωρίς τις Α.Π.Ε. τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα. Ήδη υπάρχουν ημέρες που η συμμετοχή τους στο ενεργειακό μείγμα της χώρας ξεπερνά το 50%, με απλά λόγια δηλαδή καλύπτουν το ήμισυ του συνόλου των ενεργειακών μας αναγκών. Βασικά πλεονεκτήματά τους είναι ότι δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον, είναι ανεξάντλητες και σε γενικές γραμμές, αν χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές της ενεργειακής δημοκρατίας, δύνανται να προσφέρουν φθηνή ενέργεια σε όλους, ενώ η ωφέλειά τους εκτείνεται και σε άλλους σοβαρούς τομείς, συμβάλλοντας για παράδειγμα στην ειρήνη και την ευημερία, καθώς δεν αποτελούν αιτία γεωπολιτικών εντάσεων, όπως τα ορυκτά καύσιμα.

Στην Ελλάδα υπήρξε καθυστέρηση στην ανάπτυξη υποδομών σε σχέση με άλλες χώρες. Τα τελευταία χρόνια ναι μεν γίνονται πολλές επενδύσεις στις Α.Π.Ε., με ακόμα περισσότερη αύξηση λόγω του Ταμείου Ανάκαμψης και Σταθερότητας, αλλά δυστυχώς το κίνητρο είναι ο πλουτισμός ολίγων και εκλεκτών, μέσω ενός νομοθετικού πλαισίου που διαμόρφωσαν οι κυβερνώντες, χωρίς στρατηγικό, ολιστικό και δίκαιο σχεδιασμό που δεν ευνοεί την ομαλή ενεργειακή «πράσινη» μετάβαση για παροχή προσιτής πράσινης ενέργειας για όλους.

Όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά καμία χώρα επί του παρόντος δεν μπορεί να καλύψει 100% τις ενεργειακές της ανάγκες μόνο μέσω Α.Π.Ε. με την παρούσα τεχνολογία και τεχνογνωσία. Οι βασικοί λόγοι είναι οι εξής δύο: Οι Α.Π.Ε. δεν μπορούν να δώσουν σταθερή παροχή ενέργειας (π.χ. σε ημέρες χωρίς ήλιο ή αέρα μειώνεται η προσφορά τους), ενώ αν η παραγόμενή τους ενέργεια δεν χρησιμοποιηθεί εκείνη την ώρα χάνεται (π.χ. αν το δίκτυο είναι πλήρες, η ενέργεια που δεν απορροφάται, χάνεται). Συνεπώς υπάρχουν θέματα που πρέπει να λυθούν, όπως η εύρεση ενός αποδοτικού αλλά και συνάμα «πράσινου» τρόπου αποθήκευσης της ενέργειας που παράγεται και όχι τον παραδοσιακό τρόπο αποθήκευσης με μπαταρίες που δεν αποτελούν φιλική προς το περιβάλλον λύση. Επίσης η μετατροπή της ανανεώσιμης ενέργειας σε άλλη «πράσινη» μορφή με τρόπο προσιτό και σε μορφή που θα δύναται να αποθηκευτεί πιο εύκολα με τρόπο επίσης φιλικό προς το περιβάλλον, όπως π.χ. το «πράσινο υδρογόνο».

Οι τρέχουσες εξελίξεις μας δίνουν τη βεβαιότητα ότι πολύ σύντομα, τα αμέσως επόμενα χρόνια, αυτό θα καταστεί εφικτό και έως τότε θα πρέπει να εκμεταλλευόμαστε στο έπακρο τους καρπούς που μας δίνει η υπάρχουσα τεχνολογία, αλλά και όλη η γκάμα των Α.Π.Ε. Πέρα από τις ήδη γνώστες ηλιακή και αιολική, υπάρχουν και άλλες όπως π.χ. η γεωθερμία, η οποία επίσης αφθονεί σε κάποια νησιά της χώρας μας, αλλά και εναλλακτικές πηγές όπως τα βιοκαύσιμα. Επίσης, καμία μορφή ενέργειας δεν είναι πανάκεια αν δεν προβούμε σε εξοικονόμηση ενέργειας σε κάθε έκφανση του δημόσιου και ιδιωτικού βίου και γενικότερα αν δεν προσανατολιστούμε όλοι μας σε ένα πιο βιώσιμο τρόπο ζωής, με ατομική αλλά και συλλογική ευθύνη.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως στόχο την πλήρη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα έως το 2050, αν και ο πλανήτης μας επιβεβαιώνει κάθε ημέρα ότι αν δεν εντείνουμε τις προσπάθειές μας η ημερομηνία αυτή θα είναι πολύ αργά για μπορέσουμε να παραδώσουμε ένα βιώσιμο και αξιοβίωτο μέλλον στα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές. Απαιτείται άμεσα ένα πλήρες, στρατηγικό, ολιστικό και δίκαιο σχέδιο για την «πράσινη ενεργειακή μετάβαση», με τη συμμετοχή πλήθους φορέων, καθώς και η αναμόρφωση του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου.

Οι Πράσινοι σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και σε εθνικό σε αρκετά κράτη- μέλη της ΕΕ σημειώνουν εκλογικές επιτυχίες. Γιατί όχι στην Ελλάδα;

Σε κάθε θέμα για να κατανοήσεις το παρόν και να πας στην επόμενη ημέρα, πρέπει πρώτα να κοιτάξεις στο παρελθόν. Πριν αρκετά χρόνια τα κόμματα που σχετίζονταν με την οικολογία δεν λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη, τόσο λόγω έλλειψης εκπαίδευσης σε θέματα βιωσιμότητας στο ευρύ κοινό, όσο και γιατί δεν είχε δοθεί η έμφαση στο βαθμό που δίνεται τώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην Ελλάδα η ψήφος σε ένα κόμμα οικολογίας ήταν ψήφος διαμαρτυρίας και αντίδρασης στο τότε πολιτικό καθεστώς. Περαιτέρω κόμματα που τιτλοφορούνταν ως οικολογικά, αλλά δεν ασκούσαν σοβαρή πράσινη πολιτική είχαν αλλοιώσει την εικόνα της οικολογίας, χαρακτηριστικό παράδειγμα το κόμμα του Δημοσθένη Βεργή. Επίσης το ευρύ κοινό πολλές φορές συνέχεε τα πράσινα κόμματα με ακτιβιστικές περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι οποίες φυσικά έχουν συμβάλει τα μέγιστα στην προστασία του περιβάλλοντος από ένα διαφορετικό «στρατόπεδο» εκτός πολιτικής και φυσικά δε θα πρέπει να υποβαθμίζεται το έργο τους όταν η ακτιβιστική δράση δεν χαρακτηρίζεται από υπερβολές και δεν θέτει σε κίνδυνο κανένα συνάνθρωπό μας.

Όλα τα ανωτέρω, αλλά και η γενικότερη καθυστέρηση που υπήρξε σε εκπαίδευση, σε ενημέρωση, σε επενδύσεις, καθώς οι γενικότερες δυσκολίες που αντιμετώπιζε η χώρα μας έφερναν τα θέματα πράσινου μετασχηματισμού σε δεύτερη μοίρα. Τώρα πια το επείγον της κλιματικής αλλαγής, οι στόχοι της Ε.Ε. για τον πράσινο μετασχηματισμό και οι επιδοτήσεις γι’ αυτόν, η ενημέρωση του κοινού και η ευαισθησία που δείχνει η νεολαία σε πράσινα θέματα, αλλά και η ταχεία διακίνηση της πληροφορίας λόγω του ψηφιακού μετασχηματισμού και της αυξημένης χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και φυσικά οι τάσεις στις χώρες της Ευρώπης, αν και δεν είναι στο βαθμό που της αρμόζει, έφεραν την πράσινη πολιτική στο προσκήνιο. Αυτό αναγνωρίζεται και από παραδοσιακά κόμματα που είτε προσπαθούν να εμπλουτίσουν το πολιτικό τους πρόγραμμα με θέματα πράσινης πολιτικής, είτε επιζητούν συνεργασίες.

Χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια, καθώς κρίνεται απαραίτητο με βάση τα τρέχοντα δεδομένα, όπως η κλιματική αλλαγή, η ενεργειακή κρίση κ.λπ., να υπάρχει εκπροσώπηση στην ελληνική Βουλή από ένα «πράσινο» κόμμα. Γι’ αυτό και έχει πολύ μεγάλη σημασία να δίνεται από τα Έντυπα και Ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης ο απαραίτητος χρόνος και χώρος για «πράσινες» φωνές, ενώ θεωρώ ότι πολύ σύντομα ο ρόλος της πράσινης πολιτικής στην Ελλάδα θα αναβαθμιστεί ακόμα περισσότερο, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Στις εκλογές του 2019 οι Οικολόγοι Πράσινοι συνεργάστηκαν με το ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Πόσο πιθανό είναι αυτό να επαναληφθεί στις προσεχείς εκλογές;

Όντως συνεργαστήκαμε με το ΣΥΡΙΖΑ το 2019, ενώ ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχε σε ελληνική κυβέρνηση «πράσινο» κόμμα και μάλιστα σε μια περίοδο πολύ κρίσιμη για την Ελλάδα, δείχνοντας σοβαρά δείγματα πολιτικής γραφής και έργου στους τομείς ευθύνης που αναλάβαμε, αναφέροντας ενδεικτικά την επέκταση και εξασφάλιση εργαλείων και πόρων για τις περιοχές ΝΑTURA, την αποτελεσματική δρομολόγηση και επιτάχυνση των δασικών χαρτών, τη νομοτεχνική βελτίωση για τη διατήρηση των υδάτων της χώρας (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ) υπό δημόσιο έλεγχο, την Κατάρτιση Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας, την επανασύσταση Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης και πολλά άλλα.

Η απόφαση του τελευταίου εκλογικού μας συνεδρίου για τις επερχόμενες εκλογές είναι η αυτόνομη κάθοδός μας, ενώ είμαστε σε διαδικασία οριστικοποίησης της ημερομηνίας του προσεχούς εκλογικού μας συνεδρίου που θα λάβει χώρα τους επόμενους μήνες. Προ του εκλογικού συνεδρίου δεν μπορούμε να ανακοινώσουμε επίσημα κάτι διαφορετικό από την ειλημμένη απόφαση αυτόνομης καθόδου. Γενικότερα οι συνεργασίες πρωταγωνιστούν πλέον στην πολιτική σκηνή όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και πλήθους χωρών της Ευρώπης και εκτός αυτής. Συχνό είναι και το φαινόμενο πια των κυβερνήσεων συνεργασίας και μάλιστα σε πολλές χώρες της Ε.Ε. συμμετέχουν «πράσινα» κόμματα. Οι συνεργασίες αυξήθηκαν αφενός γιατί ένα μεγάλο μέρος του κόσμου είναι βαθύτατα απογοητευμένο από τις ξεπερασμένες και «χιλιοφορεμένες» πολιτικές των παραδοσιακών κομματικών σχηματισμών, καθώς δυσκολεύεται να ταυτιστεί πλήρως μαζί τους και αφετέρου γιατί καθώς ο δικομματισμός όπως τον ξέραμε παλαιότερα έχει παρέλθει, υπάρχει αύξηση του αριθμού των νέων κομμάτων. Περαιτέρω στις επερχόμενες εκλογές στην Ελλάδα, το δεδομένο της απλής αναλογικής, είναι προφανές ότι δυσκολεύει τα πράγματα, ενώ αν συνυπολογίσουμε και την απογοήτευση του κόσμου και τα μεγάλα ποσοστά αποχής σε προηγούμενες εκλογές, εύλογα γίνεται αντιληπτό ότι οι συνεργασίες αποτελούν θέμα της προεκλογικής ατζέντας όλων των κομμάτων. Τέλος, ας μη ξεχνάμε και απρόβλεπτους παράγοντες που μπορεί να επιταχύνουν τις εξελίξεις, όπως για παράδειγμα το σκάνδαλο των υποκλοπών και η υπόθεση Πάτση.

Όλοι εμείς στους Οικολόγους ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ, εργαζόμαστε μεθοδικά και προσεκτικά, στηριζόμενοι πρωτίστως στις δικές μας δυνάμεις με βασικό μας στόχο την είσοδό μας στην Βουλή, ενώ διατηρούμε πάντα ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας και πολιτικού διαλόγου με κάθε πολιτικό δημοκρατικό σχήμα, που αναγνωρίζει έμπρακτα την αναγκαιότητα για στροφή σε βιώσιμες λύσεις. Στην Ελλάδα ο «πράσινος» πολιτικός χώρος εκπροσωπείται από περισσότερα του ενός κόμματα, τα οποία, όπως και στα παραδοσιακά, αν και τα ενώνουν πολλές κοινές αξίες και χαρακτηρίζονται από «πράσινες» αποχρώσεις, υπάρχουν πολιτικές διαφορές, καθώς αλλά είναι πιο προοδευτικά, άλλα πιο συντηρητικά κ.ο.κ. Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ εξετάζουμε με προσοχή όλα τα δεδομένα και εργαζόμαστε με προσοχή για την επόμενη ημέρα της «πράσινης» πολιτικής στην Ελλάδα. H σύνθετη πολιτική που ασκούμε όλα τα πράσινα κόμματα, καθώς για καθετί συνυπολογίζεται ο αντίκτυπος στο περιβάλλον, αλλά και η δομή μας στη λήψη των αποφάσεων που χαρακτηρίζεται από ευρεία συλλογικότητα σε σχέση με τα παραδοσιακά κόμματα, αν και μας προσδίδει ακόμα πιο δημοκρατικό χαρακτήρα και δομή, καθιστά χρονοβόρα τη διαδικασία της προσπάθειας εναρμόνισής μας για την συμπόρευση σύσσωμου του πράσινου πολιτικού χώρου. Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ, με σύγχρονες και ολιστικές πολιτικές είμαστε ανοικτοί σε συνεργασίες εφόσον αυτές συμπορεύονται με τις αρχές, τις αξίες και το όραμα που έχουμε θέσει για ένα βιώσιμο και αξιοβιώτο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας, στις αρχές της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης.

Δείτε επίσης: Ε. Αγαθοπούλου στην POLITIC: «Μέσω της παρακολούθησης των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν στόχος ο Αλέξης Τσίπρας»

Loading

Play