Τη θλίψη των μελών του κόμματος για τον θάνατο του Δημήτρη Αντωνάτου εξέφρασε το ΚΚΕ, μέσω επίσημης ανακοίνωσης.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΚΚΕ:
«Το ΚΚΕ αποχαιρετά τον σύντροφο Δημήτρη Αντωνάτο, αγωνιστή του αντιδικτατορικού κινήματος, εργάτη, συνδικαλιστή και στέλεχος του Κόμματος, που έφυγε σήμερα από τη ζωή.
Ο σύντροφος Δ. Αντωνάτος γεννήθηκε το 1948 στο Ληξούρι της Κεφαλλονιάς, παιδί οικογένειας αγωνιστών αγροτών που πήραν μέρος στην Εθνική Αντίσταση και τον ΔΣΕ, με την μητέρα του να εξορίζεται στη Χίο μόλις στον πρώτο χρόνο της ζωής του.
Ο σύντροφος Δημήτρης Αντωνάτος εργάστηκε από τα 16 του ως εργάτης σε βιοτεχνίες και στην οικοδομή. Αφού τέλειωσε το Γυμνάσιο, στο Ληξούρι, υπηρέτησε με πολλές δυσκολίες και εμπόδια, «χαρακτηρισμένος λόγω φρονημάτων», 2ετή στρατιωτική θητεία, με την ειδικότητα του «εγκαταστάτου γραμμών» και με πολλές δυσμενείς μεταθέσεις και φυλακίσεις.
Με την απόλυσή του, το 1971, βγαίνει στο μεροκάματο, στην Αθήνα, ως σερβιτόρος, και το 1973 πετυχαίνει στην ΑΣΟΕΕ. Παίρνει αμέσως μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα συμμετέχοντας στην ΑντιΕΦΕΕ, αναδεικνύεται στην Επιτροπή Αγώνα της ΑΣΟΕΕ και συμμετέχει σε όλους των αγώνες, στη Νομική και στον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου. Οργανώνεται στην ΚΝΕ και τον Δεκέμβρη του 1974 και στο Κόμμα του, το ΚΚΕ, το οποίο υπηρέτησε με ανιδιοτέλεια μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο σύντροφος Δ. Αντωνάτος υπήρξε βιοπαλαιστής εργατοϋπάλληλος και ταυτόχρονα μαχητικός συνδικαλιστής για τα δικαιώματα των εργαζομένων, βιώνοντας πολλές συνδικαλιστικές απολύσεις. Αρχικά από την πολυεθνική HILTI και στη συνέχεια ως εργάτης στην ΦΙΛΙΚΩΠΛΑΣΤ. Εκεί, το 1974, πρωτοστατεί στην οργάνωση των αγώνων των εργατών, στην επιτυχία πολλών απεργιακών μαχών, με αποτέλεσμα, το 1975, στις αρχαιρεσίες του Σωματείου Πλαστικών Πειραιά, αυτό να περάσει στα χέρια των εργατών, ξηλώνοντας τις δυνάμεις των χουντικών. Από την ΦΙΛΙΚΩΠΛΑΣΤ απολύεται, το 1976, με τον «ν. 330», λόγω της συνδικαλιστικής του δράσης. Στη συνέχεια εργάζεται ως λογιστής σε βιοτεχνίες και στην ΑΛΜΑ Διαφημιστική, από την οποία πάλι θα απολυθεί λόγω της ασυμβίβαστης δράσης του, το 1980, όπως επίσης κι από την επόμενη του δουλειά σε εταιρεία προκατασκευασμένων σπιτιών.
Το 1985 ο σύντροφος Δημήτρης επιστρέφει στην Κεφαλλονιά, όπου εργάστηκε στην Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών, σε supermarket και στη συνέχεια ως αυτοαπασχολούμενος λογιστής.
Έδωσε με αυταπάρνηση τη μάχη απέναντι στους οπορτουνιστές που επεδίωκαν τη διάλυση του ΚΚΕ. Στήριξε τον επαναστατικό χαρακτήρα του Κόμματος, και το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.
Στα σχεδόν 50 αυτά χρόνια της οργανωμένης του ζωής στην ΚΝΕ και το Κόμμα ο σύντροφος Δημήτρης ανέλαβε πολλές και υπεύθυνες δουλειές στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα και σε κομματικές οργανώσεις του Πειραιά, της Αθήνας και των Επτανήσων, ξεχωρίζοντας για την ανυποχώρητη στάση του σε όλες τις δυσκολίες.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».
Δείτε επίσης: Κοζάνη: Τροχαίο δυστύχημα – Νεκροί οδηγός και συνοδηγός
