Τη δική του άποψη σχετικά με την επικείμενη εκλογή ηγεσίας στο Κίνημα Αλλαγής παραθέτει, σε άρθρο του, ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης του ΚΙΝΑΛ και πρώην υπουργός, Χάρης Καστανίδης.
Ακολουθεί το άρθρο:
“Αξιοπρόσεχτα στελέχη δηλώνουν ότι διεκδικούν ή εμφανίζονται να διεκδικούν τη θέση του Προέδρου. Αλλά, τι ακριβώς θα διεκδικήσουν; Τα απομεινάρια ενός θαυμαστού κομματικού παρελθόντος ή την αρχή μιας νέας ελπιδοφόρας πορείας της δημοκρατικής παράταξης;
Δεν έχω αμφιβολία ότι όλοι είναι πρόθυμοι να διακηρύξουν το δεύτερο. Όμως, από την προθυμία των διακηρύξεων μέχρι την αλήθεια των πράξεων, από τις ευγενείς προθέσεις μέχρι τη βοή των γεγονότων που αλλάζουν τα πράγματα, μεσολαβεί δρόμος πολύς, γεμάτος από αναγκαίες προϋποθέσεις.
Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή, για να συμφωνηθούν μεταξύ των υποψηφίων αρχηγών οι όροι και οι προϋποθέσεις για να ξαναγίνει πρωταγωνιστής στη δημόσια ζωή ο πολιτικός φορέας των ιδεών του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Να συμφωνηθούν μερικές απλές, ίσως και αυτονόητες, αρχές, δεσμευτικές για όλους.
Η ανάδειξη της νέας ηγεσίας δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα της καταθλιπτικής σύγκρουσης εσωκομματικών μηχανισμών, που απευθύνεται σ’ ένα μικρό και περιχαρακωμένο κομματικό ακροατήριο, μακριά από τα ρεύματα της κοινωνίας και την έγερση των δημοκρατικών πολιτών.
Η νέα ηγεσία δεν είναι επιτρεπτό να προκύψει από την ενεργοποίηση και τις υποδείξεις κέντρων οικονομικής ισχύος, ομίλων ενημέρωσης ή θεσμικά αναρμοδίων παραγόντων. Γνωρίζουμε τέτοια παραδείγματα από το παρελθόν. Η επιδίωξη ενός νέου και καλύτερου μέλλοντος δεν μπορεί να φέρει τη σφραγίδα της εξάρτησης.
Τα πρόσωπα που θα εκτεθούν ως υποψήφια για τη θέση του προέδρου του Κινήματος πρέπει να μείνουν αποφασιστικά προσηλωμένα στην αρχή της πολιτικής αυτονομίας της παράταξης και στην επιδίωξη της εκλογικής αυτοδυναμίας της.
Τίποτα δεν είναι εύκολο για το πολιτικό κόμμα που πλήρωσε βαρύ τίμημα για τη διαχείριση της δημοσιονομικής κρίσης, που άλλοι προκάλεσαν. Αλλά, αξίζει να προσπαθήσουμε ενάντια στις δυσκολίες της εποχής, καθώς κανείς δεν είναι κληρονόμος μιας πάγιας συνθήκης ηγεμονίας.
Ουδείς δικαιούται να μετατρέψει τον ιστορικό εκπρόσωπο της σοσιαλδημοκρατίας σε συμπλήρωμα άλλου πολιτικού φορέα και ιδιαίτερα της ελληνικής Δεξιάς.
Εξ’ άλλου, ο πιθανός πολιτικός διάλογος με άλλες προοδευτικές δυνάμεις δεν μπορεί να προσλάβει το χαρακτήρα ετεροβαρών τακτικών συμμαχιών, αλλά μιας συνολικής αναδιάταξης του προοδευτικού πολιτικού χώρου.
Η νέα ηγεσία οφείλει να ασχοληθεί κυρίως με τη διαμόρφωση της ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητας ενός σύγχρονου πολιτικού φορέα του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Τώρα που δύο παγκόσμιες κρίσεις, η χρηματοπιστωτική και η επιδημιολογική, προκάλεσαν την αμφισβήτηση της αξίας των νεοφιλελεύθερων ιδεών, τώρα που ακόμη και οι συντηρητικοί ανακαλύπτουν τη σημασία των νεοκεϋνσιανικών πολιτικών, είναι η ώρα να αποκαταστήσουμε τα πράγματα.
Είναι η ώρα, η αζήτητη σοσιαλδημοκρατία να καταστεί εκ νέου περιζήτητη”.
Δείτε επίσης: Επιστολή Γεννηματά στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα: Η κυβέρνηση ισοπεδώνει τα εργασιακά δικαιώματα
