«Η εργατική τάξη, οι λαοί μας, πολύ περισσότερο οι γειτονικοί λαοί, ο ελληνικός, ο τούρκικος λαός δεν έχουν να μοιράσουν τίποτε μεταξύ τους. Κοινή είναι η αγωνία και η θέληση όλων μας για την ειρήνη, τη φιλία, την πρόοδο, τον σοσιαλισμό» υπογράμμισε ο γγ γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στην ομιλία του στην 21η Διεθνή Συνάντηση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων με διοργανωτές το ΚΚΤ και το ΚΚΕ που άρχισε σήμερα στη Σμύρνη.
Καλωσόρισε, επίσης, θερμά τους εκπροσώπους των κομμάτων «στα μικρασιατικά παράλια, στις ακτές του Αιγαίου που πρέπει να είναι θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας και όχι επιθετικότητας και προκλητικότητας, αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στα πλαίσια των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων της περιοχής».
Υπογράμμισε ότι η φετινή συνάντηση γίνεται σε μια κρίσιμη περίοδο όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων, συνέχισης τοπικών και περιφερειακών ιμπεριαλιστικών πολέμων και συγκρούσεων, έντασης της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, έντασης της ανησυχίας για νέο κίνδυνο διεθνούς, πιθανόν πιο βαθιάς και συγχρονισμένης κρίσης όξυνσης των προβλημάτων του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής, της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, του περιορισμού των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών, έξαρσης του αντικομουνισμού, του ρατσισμού, του εθνικισμού.
«Αλληλεγγύη του ΚΚΕ στο λαό της Συρίας»
Εξέφρασε την αντίθεση του ΚΚΕ «στη συμφωνία διατήρησης και επέκτασης των αμερικανο-νατοϊκών βάσεων στην Ελλάδα», τονίζοντας ότι το Κόμμα «παλεύει εναντίον της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια σε βάρος άλλων λαών και αγωνίζεται για την αποδέσμευση της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ». Τόνισε, επίσης, ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα καταδικάζει τη νέα εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία και εκφράζει την αλληλεγγύη του με το λαό της Συρίας που βιώνει τις σκληρές συνέπειες του πολύχρονου ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Ο Δ. Κουτσούμπας στάθηκε σε ορισμένα ζητήματα της στρατηγικής του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος (ΔΚΚ) τις προηγούμενες δεκαετίες που δίνουν πολύτιμα συμπεράσματα και πρέπει να συζητηθούν μέσα στο κομμουνιστικό κίνημα με στόχο την θώρακισή του «από την ισχυρή επίδραση της αστικής και μικροαστικής ιδεολογίας μέσα στο κίνημα, από τη νόθευση της επαναστατικής στρατηγικής από τον αναθεωρητισμό και οπορτουνισμό».
Εκτίμησε ότι «για να υπάρξει ουσιαστική ανασυγκρότηση, πολύ περισσότερο επιτυχημένη αντεπίθεση του ΔΚΚ, απαιτείται μια κοινή προσπάθεια των ΚΚ που οι ιδεολογικές και πολιτικές τους απόψεις θεμελιώνονται στο Μαρξισμό-Λενινισμό, που αναγνωρίζουν το ιστορικό εγχείρημα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ό αιώνα και την προσφορά του, ανεξάρτητα από την κατάληξή του, καθώς και την αναγκαιότητα της πάλης για το σοσιαλισμό» και υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ «είναι σήμερα περισσότερο ώριμο από ποτέ να συμβάλει σε αυτή την κατεύθυνση».