Με μόλις 19 γυναίκες ανά την Ελλάδα να κρατούν τα ηνία των δήμων, πλήθος ανησυχητικών και αποκαρδιωτικών ερωτημάτων έρχονται στο νου μας.
Γράφει η Βαλάντου Γιαννακούδη
Με πρώτο και κύριο, τι πάει λάθος με αυτήν την χώρα και διστάζει να εμπιστευτεί γυναίκα, τη στιγμή μάλιστα που πλήθος αυτών αποδεικνύει αδιαμφισβήτα την αξία και τις ικανότητές τους σε διοικητικές – διευθυντικές θέσεις εταιρειών, στο δημαρχείο, στη Βουλή, ακόμη και στο ανώτατο αξίωμα… της Προέδρου της Δημοκρατίας. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν τη συζήτησή μας παραθέτοντας ορισμένες απόψεις.
Όπως είχε αναφέρει σε παλιότερη δήλωσή της κ. Αναστασία Χαλκιά, δήμαρχος Κασσάνδρας οι γυναίκες διαφέρουν εκ φύσεως από τους άντρες. Πιο συγκεκριμένα, οι γυναίκες, όπως είχε πει η κ. Χαλκιά, μπορούν και κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα, διαθέτουν πολύπλοκο τρόπο σκέψης και γνωρίζουν να κρατάνε ισορροπίες στην ζωή τους γεγονός απαραίτητο για μια βιώσιμη οικογένεια. Αυτά, λοιπόν τα χαρακτηριστικά αν εισχωρήσουν στην πολιτική μέσω των γυναικών, θα αποτελέσουν πανίσχυρα πλεονεκτήματα γι΄αυτές.
Βέβαια, παρά τα προσόντα, τα χαρίσματα, και τις ικανότητες που διαθέτει μια γυναίκα, δεν είναι λίγες οι φορές που η ανδροκρατούμενη πολιτική σκηνή και συνεχόμενες υποχρεώσεις που φέρει μια γυναίκα, την κρατούν πίσω. Αυτό είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας που πρέπει να αλλάξει συθέμελα και ο αριθμός των γυναικών που καταπιάνονται με τα κοινά να πολλαπλασιάζεται σταθερά. Μάλιστα, η αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου κ. Μαρία Λιονή σε πρόσφατη διαδικτυακή εσπερίδα δίνει μία συμβουλή στις γυναίκες που σκέφτονται να κατέβουν στον αυτοδιοικητικό στίβο λέγοντας πως:
«Από τις ερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι η ευκαιρία μας να άρουμε ανισότητες σε βάρος μας. Θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι η επιλογή πολλών γυναικών υποψηφίων δε πρέπει να γίνεται λίγο πριν τις εκλογές, χωρίς να τους αφήνει αρκετό χρόνο για να απευθυνθούν στην κοινωνία. Τέτοιες επιλογές τελευταίας στιγμής, δίνουν την εντύπωση στους ψηφοφόρους ότι δεν είναι φυσικές, αλλά γίνονται για να συμπληρωθούν οι ζητούμενοι αριθμοί των υποψηφίων στα ψηφοδέλτια»
Κοινή παραδοχή όλων είναι πως οι γυναίκες επιβάλλεται να είναι στην αυτοδιοίκηση. Και ειδικά σήμερα η παρουσία τους εκεί είναι πιο απαραίτητη από ποτέ.
Οι αλλαγές έρχονται με… καθυστέρηση
Αν επιχειρούσαμε τώρα να κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση της θέση της γυναίκας σε υψηλά ιεραρχικά αιρετά αξιώματα, θα ξεκινούσαμε από το 1953 όπου η Ελένη Σκούρα αποτέλεσε την πρώτη γυναίκα που κάθισε σε βουλευτικό έδρανο… και η αλήθεια είναι πως από τότε έχουν γίνει πολλά βήματα προς εξισορρόπηση της ποσόστωσης των φύλων, ωστόσο η διαφορά παραμένει συντριπτικά δυσανάλογη.
Τα λόγια της κ. Σκούρα, που εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να είναι επίκαιρα, μας μεταφέρουν απευθείας την αίσθηση της αυξημένης ευθύνης που έχουν οι γυναίκες όπως επίσης και την «υποχρέωση» να ρίξουν φως σε ευαίσθητα και λεπτά θέματα που πολλές φορές το άλλο φύλο αγνοεί,
«Γνωρίζω ότι ως πρώτη και μοναδική γυναίκα εις την Βουλήν έχω μεγάλας ευθύνας και πολλά καθήκοντα. Είναι πολλά εκείνα που πρέπει να πράξωμεν υπέρ των Ελληνίδων, ιδίως εις τον τομέα της κοινωνικής μερίμνης», είχε πει η κ. Σκούρα.
Στον τομέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η Μαρία Δεσύλλα – Καποδίστρια ήταν η πρώτη γυναίκα δήμαρχος που εκλέχτηκε με όλη την τυπική διαδικασία λίγα χρόνια αργότερα, το 1956 στον δήμο Κέρκυρας.
Η ανασκόπηση θα είναι σύντομη. Επόμενη στάση στο 2018, όταν ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο περί ισότητας των δύο φύλων συμπεριλαμβανομένης της αύξησης της ποσόστωσης των γυναικών στα ψηφοδέλτια των παρατάξεων στις Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές στο 40% του συνόλων των υποψηφίων τους.
Και καταλήγουμε στο 2019, όπου στις αυτοδιοικητικές εκλογές εξελέγησαν μόλις 19 γυναίκες σε δημαρχιακές θέσεις σε ολόκληρη την χώρα. Για να το πούμε καλύτερα, εκλέχτηκαν μόλις 19 γυναίκες σε 332 δήμους.
Αυτές είναι:
- Αναστασία Χαλκιά Δημητροπούλου – Δήμος Κασσάνδρας
- Κατερίνα Ιγνατιάδου – Δήμος Σκύδρας
- Μερόπη Υδραίου – Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας
- Αθανασία Στιβακτή – Δήμος Αμφίκλειας – Ελάτειας
- Ροζίνα Βαβέτση – Δήμος Νικολάου Σκουφά (Ήπειρος)
- Παρασκευή Καράλη – Δήμος Ορχομενού
- Βιργινία Στεργίου – Δήμος Στυλίδας
- Μαρία Ανδρούτσου – Δήμος Αγίου Δημητρίου (Αττική)
- Δήμητρα Κεχαγιά – Δήμος Πεντέλης
- Δέσποινα Θωμαΐδου – Δήμος Νέας Ιωνίας
- Παναγιώτα Γεωργακοπούλου – Δήμος Οιχαλιάς
- Ελένη Βάκα – Δήμος Χαλκιδέων
- Ευσταθία Λιάρου – Δήμος Ελαφονήσου
- Ειρήνη Βελισσαροπούλου – Δήμος Κέας
- Μαρία Κακαλή – Δήμος Αγίου Ευστρατίου
- Μαρία Ναδάλη – Δήμος Σίφνου
- Μαρία Καμμά Αλιφέρη – Δήμος Τήλου
- Ευθαλία Παπαδοπούλου – Δήμος Φολεγάνδρου
- Μανωλία Στεφανάκη – Δήμος Γαύδου
Πέρα από το αριθμητικό «πρόβλημα», αν κοιτάξουμε ψύχραιμα βλέπουμε πως οι γυναίκες διαπρέπουν καθημερινά σε ένα «άφιλο» για εκείνες -και ανδροκρατούμενο– περιβάλλον. Αγωνίζονται με τόλμη και σεβασμό προς τον άνθρωπο και τις αξίες. Είναι παρούσες στη λήψη κομβικών αποφάσεων. Κι πρέπει να είναι παρούσες!
Ο κόσμος αλλάζει. Καθημερινά. Βίαια. Βιαστικά. Σε αυτή την παράνοια του «σήμερα» οι θηλυκότητες οφείλουν να βγουν μπροστά και να αποδείξουν περίτρανα την αξιοσύνη τους και να διαψεύσουν θριαμβευτικά το στερεότυπο και την εσφαλμένη πεποίθηση πως «αυτός ο κόσμος είναι φτιαγμένος, δομημένος και καλοκουρδισμένος μόνο για τους άντρες».
Δείτε επίσης: Δήμος Δέλτα – Γ. Ιωαννίδης: Υποστελέχωση των δημοτικών υπηρεσιών – «Η αυτοδιοίκηση είναι ακρωτηριασμένη» (vid)
