Εμμανουήλ Φράγκος: Οικονομική και πολιτική ανασφάλεια στην Ελλάδα και την Ευρώπη

Ρίχνοντας μία ματιά στα ενημερωτικά πρωτοσέλιδα ή διαβάζοντας οποιαδήποτε εφημερίδα, πολιτική ή αμιγώς οικονομική, καθίσταται σαφές ότι η πορεία της ελληνικής οικονομίας διαγράφεται δυσοίωνη.

Γράφει ο Ευρωβουλευτής Ελληνικής Λύσης – ECR Εμμανουήλ Φράγκος

propoli

Ο πληθωρισμός στην Ευρώπη διανύει μία κούρσα πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά οικονομικά επίπεδα. Οι συνέπειες των ευρωπαϊκών πακέτων αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης και ο πόλεμος στην Ουκρανία έρχονται να συνθέσουν έναν δισεπίλυτο γρίφο πάνω σε ένα ασταθές μοτίβο γεωπολιτικής και διεθνούς οικονομίας. Ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών, κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στο Διεθνές Φόρουμ των Δελφών, δήλωσε ατάραχος πως δεν αποκλείεται ο πληθωρισμός να φτάσει διψήφιο νούμερο τις επόμενες ημέρες. Παράλληλα, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, στο ίδιο γεγονός, τόνισε με κυνικότητα ότι περιμένει αποφάσεις από την επόμενη Σύνοδο Κορυφής για την ύπαρξη μίας κοινής ευρωπαϊκής απόφασης για την ενεργειακή κρίση, καθώς σε διαφορετική περίπτωση τα κράτη-μέλη θα ξοδέψουν κρατικούς πόρους με δημοσιονομικό κόστος. Επίσης, κατά τον Έλληνα Πρωθυπουργό, οι κρατικοί πόροι και το δημοσιονομικό κόστος θα επιφέρουν λαϊκιστικές πολιτικές προσεγγίσεις, οι οποίες θα επανέλθουν όλο και πιο ισχυρές στο ευρωπαϊκό προσκήνιο.

Σκεπτόμενος όλα τα προαναφερθέντα, θεωρώ πως εύλογα διερωτώμαι τι εννοούμε ως λαϊκισμό στη σύγχρονη ευρωπαϊκή πολιτική. Εννοούμε κάτι τέτοιο όταν οι χειρισμοί μίας ή περισσότερων κυβερνήσεων των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά πλήττονται πολιτικά στα μάτια των πολιτών της; Εννοούμε την αντιπολίτευση με τις ακμάζουσες δυνάμεις της; Εννοούμε την ανάδειξη νέων ευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων που απολαμβάνουν μεγάλης εμπιστοσύνης στις χώρες τους αλλά δεν ανήκουν στην καθεστηκυία φεντεραλιστική τάξη της ενωμένης Ευρώπης; Μήπως, τέλος, εννοούμε απολογητικά πως η ενεργειακή ανεξαρτητοποίηση της Ευρώπης αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα για το πολιτικό κι οικονομικό μέλλον της, καθώς μία πολεμική κρίση μεταξύ δύο χωρών που δεν ανήκουν στον σκληρό πυρήνα της έπρεπε να σταθεί ως αφορμή για την ευρωπαϊκή αφύπνιση;

Όποια ερμηνεία και να επιλέξουμε, είτε υπάρχει στα παραπάνω ερωτήματα είτε όχι, η κατάληξη της λογικής μας σκέψης οδηγεί σε ένα μεγάλο συμπέρασμα: παρεμβάσεις κι επενδύσεις σε εθνικό επίπεδο. Η παγκοσμιοποιημένη οικονομία έθεσε την Ευρώπη δέσμια τρίτων χωρών στην ενεργειακή κι επισιτιστική της αυτάρκεια. Με τον «υπερφιλελεύθερο ρομαντισμό» της ευρωπαϊκής οικονομίας στο διεθνές οικονομικό πεδίο, η μεγάλη πλειοψηφία των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έδειξε περιθωριοποιημένη κι επαναπαυμένη σε ένα κεκτημένο εξάρτησης. Το πρώτο κράτος-μέλος που μπορεί να μας έρθει στον νου είναι η Ελλάδα. Ένα παγιωμένο πολιτικό σκηνικό, ακόμα και στη μνημονιακή περίοδο, χωρίς καινοτομία και θετικό εθνικό αντίκτυπο για την επόμενη ημέρα λαμβάνει τη θέση του παρατηρητή κι απλώς αναμένει τις εξελίξεις. Η ίδια η καθημερινή πραγματικότητα και τα προβλήματα που εκφράζει ο Έλληνας αγρότης, κτηνοτρόφος, μικροπαραγωγός, ιδιοκτήτης μίας μικρής ή μεσαίας επιχείρησης, νέοι, νέες και νέα ζευγάρια που θέλουν αλλά διστάζουν να δημιουργήσουν μία οικογένεια, ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο άνεργος κι άλλες κοινωνικές ομάδες επιβεβαιώνουν αυτό που η σύγχρονη πολιτική εκφράζει αντίστοιχα ως «λαϊκισμό».

Δυστυχώς, η Ευρώπη παύει να αποτελεί ένα ασφαλές περιβάλλον, όπως αποτελούσε κάποτε για τους πολίτες της. Η αβεβαιότητα κι η επιδεικτική γραφειοκρατία δρουν ανασταλτικά και θίγουν το ευρωπαϊκό όραμα, ορίζοντας την Ευρώπη απροετοίμαστη προς την αντιμετώπιση πολλών ζητημάτων. Η τόνωση του ελληνικού αγροτικού τομέα αναμένεται μέσω ευρωπαϊκών κονδυλίων και πρόσφατων ανακοινώσεων, αλλά οφείλουμε να περιμένουμε. Οι έρευνες για κοιτάσματα φυσικού αερίου εντός της ελληνικής επικράτειας έρχονται έπειτα από μία διεθνή ενεργειακή κρίση και πρέπει να είμαστε υπομονετικοί εξίσου.

Η Ελληνική Λύση από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της υπογραμμίζει την ανάγκη για εθνική πρωτογενή παραγωγή, αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών μονάδων του τόπου, σεβασμό και κίνητρα στους Έλληνες πολίτες για τη βελτίωση της καθημερινότητάς τους με ασφάλεια και αξιοπρέπεια – κάλλιον του θεραπεύειν το προλαµβάνειν. Μπορεί να διαφέρουμε με πολλά άλλα ελληνικά ή ευρωπαϊκά κόμματα. Παρά ταύτα, παρουσιάζουμε και πολλές ομοιότητες με αρκετά ευρωπαϊκά τα οποία μάχονται για τον ίδιο σκοπό. Αυτός προστατεύει κι αγωνίζεται για την εθνική ανάδειξη των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την αυτάρκειά τους, τη Δημοκρατία και τη διατήρηση των παραδοσιακών αξιών της Ευρώπης ως πυξίδα για το μέλλον της.

* Ο Εμμανουήλ Φράγκος είναι ευρωβουλευτής της Ελληνικής Λύσης και της ευρωομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR)

Δείτε επίσης: Ανδρέας Μιχαηλίδης στην Politic: «Ένα ζωντανό συνέδριο σύνθεσης με στόχο την ανατροπή της πολιτικής Μητσοτάκη»

Loading